Ἡ ἐπιβληθεῖσα «πραγματικότητα» ἑνός ψεύτικου κόσμου.

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

Τό πανίσχυρο σήμερα οἰκουμενικό οἰκονομικό κατεστημένο κατάφερε νά ξεπεράσει καί αὐτό πού λέμε ὑποδούλωση τῶν λαῶν. Δημιούργησε μία ψευδῆ πραγματικότητα, τήν ὁποία ἐπιβάλλει καθημερινά στούς ὐπηκόους του ἀνά τήν ὑφήλιο.

Δέν ὑπάρχει σωστή ἐνημέρωση καί ὠς ἐκ τούτου δέν ὐπάρχει γνώση τῆς πραγματικότητας. Ἡ περί τοῦ κόσμου ἀντίληψη εἶναι ψευδής, εἶναι αὐτή πού συμφέρει στόν κατακτητή. Σοβαρότατες εἰδήσεις ἀποκρύπτονται καί προβάλλονται ἄλλες πού εἶναι  ψευδεῖς ἤ ἀστεῖες. Ὅποτε δοθεῖ τό σύνθημα παὐουν οἱ πάντες νά ἀναφέρονται στά καυτά θέματα, τά ὁποῖα ἤ θάπτονται διά παντός ἤ ἀναδύονται ἐκ νέου γιά νά ἐξυπηρετήσουν ἄνομα συμφέροντα.

Ὁ κόσμος τῶν ΜΜΕ εἶναι ψεύτικος.

Μετά τις παρελάσεις και σχολεία της... υπερηφάνειας;

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

«Μην αμελήσετε!

Πάρτε μαζί σας νερό.

Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία»

Μιχ. Κατσαρός, «Κατά Σαδδουκαίων»

Μάθαμε, επιτέλους, ποιος είναι «φωτισμένος δάσκαλος». Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη όσοι δάσκαλοι διδάσκουν την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι φωτισμένοι. Ελθών εις Μακεδονίαν, για να παραστεί στην παρέλαση των υπερηδέως υπερηφάνων, σε σχετική εκδήλωση που διοργάνωσε φιλοϋπερήφανη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, πέραν των άλλων πεφωτισμένων λόγων του, δήλωσε ότι«οφείλουμε να εφαρμόσουμε την αγωγή στην εκπαίδευση πάνω στη διαφορετικότητα» διότι, «η διαφορετικότητα είναι πλούτος, τα παιδιά στα σχολεία δεν πρέπει να αισθάνονται συστολή και φόβο».

Όσοι, δηλαδή, πιστεύουμε ότι δεν ξυπνάει ο Έλληνας, δεν λυτρώνεται από τον λήθαργο, αν δεν του θυμίσεις και δείξεις ποιες είναι οι ρίζες του, από πού κρατάει η φύτρα του και αν δεν του δώσει να γευτεί από τους αθάνατους καρπούς του μοναδικού στον κόσμο γενεαλογικού του δέντρου είμαστε... αφώτιστοι. Όσοι πρεσβεύουμε ότι «αν είναι να προκόψουμε σα λαός, δεν θα μπορέσουμε να το κατορθώσουμε μακριά από την πίστη μας και τη γλώσσα μας» και ότι «μονάχα μέσα από αυτά τα δύο μπορεί να φυτρώσει κάτι αληθινό» είμαστε σκοταδιστές.

Τι είπε ο Γέροντας Παΐσιος για την κρίση στην Ελλάδα και το πως θα βγούμε από αυτήν! - "Μη φοβάσθε, ούτε και τώρα θα χαθούμε".

Σύγχυση μεγάλη υπάρχει. Μύλος γίνεται· είναι ζαλισμένοι οι ανθρωποι.

Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσης την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν «βούου…» και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες. Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθή από τον άνεμο που θα φυσήξη. Αν φυσήξη βοριάς, θα πάνε μέσα. Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος. Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μία παρηγοριά, μία σιγουριά.

Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξη νέα βλαστάρια. Υπάρχει…
μία μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήση τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα, σύμφωνα με το Γέροντος Παισίου Αγιορείτου Λόγοι Β΄ «Πνευματική αφύπνιση».

Μη φοβάσθε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάση; Ούτε και τώρα θα χαθούμε. Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για ώρα ανάγκης. Θα είναι λίγα τα δύσκολα χρόνια. Μία μπόρα θα είναι.
Δεν σας τα λέω αυτά για να φοβηθήτε, αλλά για να ξέρετε που βρισκόμαστε… Γιά μας είναι μία μεγάλη ευκαιρία, είναι πανηγύρι οι δυσκολίες, το μαρτύριο. Να είστε με τον Χριστό, να ζήτε σύμφωνα με τις Εντολές Του και να προσεύχεσθε, για να έχετε θείες δυνάμεις και να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις δυσκολίες. Να αφήσετε τα πάθη, για να έρθη η Θεία Χάρις. Αυτό που θα βοηθήση πολύ είναι να μπη μέσα μας η καλή ανησυχία: που βρισκόμαστε, τι θα συναντήσουμε, για να λάβουμε τα μέτρα μας και να ετοιμασθούμε.
Η ζωή μας να είναι πιο μετρημένη. Να ζούμε πιο πνευματικά. Να είμαστε πιο αγαπημένοι. Να βοηθούμε τους πονεμένους, τους φτωχούς με αγάπη, με πόνο, με καλωσύνη. Να προσευχώμαστε να βγούν καλοί άνθρωποι.

Πηγή:   defencenet

Δεν θα κριθούμε για το πόσο φοβηθήκαμε...

π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος

 

Ας μην μένουμε ποτέ στην μορφή που έχει η φοβία μας π.χ δεν φοβάσαι το σκοτάδι ή την σφίγγα ή το αεροπλάνο. Αυτά είναι σύμβολα του φόβου. Είναι μορφές που διαλέγει το εγώ για να περιορίσει και να συγκεκριμενοποιήσει το βαθύτερο άγχος. 

Επιλέγει ένα αντικείμενο ή μια εικόνα για να μην σκορπάει σε όλα και χάνεται. 

Έτσι κρύβει και την αιτία. Ας πούμε ένα παράδειγμα που έχει σχέση με εκείνους που λέμε ότι θέλουμε να ανήκουμε στο χώρο της εκκλησίας; 

Π.χ Όταν μιλάμε πολύ και με εμμονική αγωνία για τον θάνατο δεν φοβόμαστε τον θάνατο, αλλά σαφέστατα την ζωή. Η ζωή με τις ευθύνες, τον πόνο, τις επιθυμίες και τις ορμές είναι που μας αγχώνει. 

Τα μαγικά γυαλιά.

 

Κάποτε σε μια  πλούσια μαρμαροκτισμένη  χώρα, βασίλευε ένας καλός βασιλιάς που τον έλεγαν Σακουντάλα.

Ήταν γνωστός ως τα πέρατα του κόσμου και όλοι συμφωνούσαν πως έπρεπε να τον ονομάσουν βασιλιά της Χαράς.

Ο Σακουντάλα αγαπούσε τους υπηκόους του, σαν να ήταν δικά του παιδιά μα, πιο πολύ. Αγαπούσε το μονάκριβο γιό του τον Ρουβίμ.

Παρ’ ότι όμως και βασιλιάς, η πίκρα που ένοιωθε αυτός και η γυναίκα του η βασίλισσα μάτωνε την καρδιά του.

Το βασιλόπουλο ήταν ένα όμορφο και γερό παλικάρι, άκουγε πάντα τους γονείς του,αλλά  είχε ένα ελάττωμα από τότε που γεννήθηκε: Είχε πολύ μεγάλα ματόκλαδα!

Μα θα αναρωτιέστε, είναι ελάττωμα αυτό ή χάρισμα;

Για τον πρίγκιπα μας όμως, ήταν ελάττωμα,γιατί όταν έβλεπε κανέναν άνθρωπο

λυπημένο  ή φτωχό,τα ματόκλαδά του σκέπαζαν τα μάτια του και δεν έβλεπε τη  δυστυχία των άλλων κι ύστερα, γινόταν τόσο κακός  που φερόταν απότομα σ’ όποιον βρίσκονταν μπροστά του…

Οι αλήθειες που κρύβουν από τους επιβάτες οι πιλότοι.

Λένε πως κάποιες φορές για το κοινό καλό πρέπει να αποκρύβεις την αλήθεια…

Φαίνεται ότι αυτό ισχύει στην περίπτωση των πιλότων, που εκτός από το αεροπλάνο, έχουν στα χέρια τους και τις ζωές δεκάδων ανθρώπων. Η αμερικάνικη εκπομπή «Good Morning America» ρώτησε 17 πιλότους, ποια είναι εκείνα που δε θα έλεγαν υπό κανονικές συνθήκες στους επιβάτες.

«Πετάω συνεχώς, δεχόμενος πίεση να βάζω λιγότερα καύσιμα από όσα με κάνουν να νιώθω ασφαλής. Οι εταιρείες κοιτούν το αποτέλεσμα. Υπάρχουν φορές που όταν έχεις ακριβώς όσα καύσιμα χρειάζεσαι και πέσεις σε καταιγίδα, ή καθυστερήσεις, ξεμένεις με αποτέλεσμα να πρέπει να πας σε άλλο αεροδρόμιο». Αυτή ήταν μία απάντηση, που κανείς δεν περίμενε, αφού η ασφάλεια είναι πάνω από όλα.

Επιστροφή στο χωριό.

Ὁ κό­σμος ἔ­χει πα­γι­δευ­τεῖ μέ­σα στὶς πό­λεις καὶ ἀ­πελ­πι­σμέ­να ψά­χνει δι­έ­ξο­δο ἀ­πὸ τὴν οἰ­κο­νο­μι­κὴ κρί­ση. 

Δὲν μπο­ρεῖ ὅ­μως νὰ δεῖ τὴν πόρ­τα ποὺ ὁ­δη­γεῖ ἔ­ξω ἀ­πὸ τὸν λα­βύ­ριν­θο. 

Ἡ πόρ­τα αὐ­τὴ ὑ­πάρ­χει καὶ δεί­χνει πρὸς τὴν ΥΠΑΙΘΡΟ.

Μᾶς ἀ­πέ­κο­ψαν ἀ­πὸ τὴν γῆ μας.

Μᾶς φυ­λά­κι­σαν στὶς πό­λεις.

Ὑ­πῆρ­ξαν ἄν­θρω­ποι σὲ αὐ­τὸν τὸν τό­πο (κά­πο­τε!) ποὺ ἔ­σπα­γαν τὸ κρεμ­μύ­δι μὲ τὴ γρο­θι­ὰ καὶ τὸ ἔ­τρω­γαν μὲ τὰ φα­σό­λι­α ποὺ οἱ ΙΔΙΟΙ εἶ­χαν καλ­λι­ερ­γή­σει.

Ἄν­θρω­ποι ποὺ χτυ­ποῦ­σαν σκορ­δα­λι­ὰ μὲ τὰ ΔΙΚΑ τους σκόρ­δα, ἀ­πὸ τὸν κῆ­πο τους, καὶ ἁ­λά­τι ποὺ εἶ­χαν μα­ζέ­ψει ἀ­πὸ τὴ θά­λασ­σα.

Ἄν­θρω­ποι ποὺ ἔ­ψη­ναν στὸν φοῦρ­νο τους τὸ ΔΙΚΟ τους ψω­μὶ ἀ­πὸ τὸ ΔΙΚΟ τους σι­τά­ρι.

Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.

Άγιος Φιλάρετος Μόσχας

Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.

Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.

Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.
Κύριέ μου, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ.
Δεν τολμώ να σού ζητιανέψω ούτε απαλλαγή από πάθη, ούτε αρετές, ούτε απόλαυση χάριτος, παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοιχτή απέναντί Σου.

Συ βλέπεις τις ανάγκες που εγώ δε βλέπω, κοίταξέ με και πράξε κατά το έλεός Σου. Χτύπησε και θεράπευσε, ρίξε με και ανύψωσέ με. Πάλλομαι και σιωπώ μπροστά στην άγια θέλησή Σου και μπροστά στις κρίσεις Σου για μένα.

Η Σύναξις των Δώδεκα Αποστόλων.

Ἡ ἑορτή τῆς σύναξης τῶν δώδεκα ἀποστόλων ἀποτελεῖ ἀντανάκλαση τῆς μεγάλης χθεσινῆς ἑορτῆς τῶν πανευφήμων καί πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, προεκτείνει δηλαδή τήν τιμή πού ἀποδίδει ἡ ᾽Εκκλησία μας στούς μεγάλους αὐτούς ἀποστόλους: κατά τήν ὑμνολογία, στόν μέν Πέτρο τήν τιμή τοῦ  προεξάρχοντος τοῦ κύκλου τῶν μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ, στόν δέ Παῦλο τήν τιμή  τοῦ κοπιάσαντος ὑπέρ πάντας ἄλλους στό κήρυγμα τοῦ εὐαγγελίου σέ ὅλα τά ἔθνη. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο μέ ὅ,τι διαπιστώνουμε στίς μεγάλες ἑορτές τῆς ᾽Εκκλησίας: μετά ἀπό ἕνα σπουδαῖο γεγονός, τήν ἑπομένη τιμᾶται τό πρωταγωνιστοῦν πρόσωπο, ὅπως π.χ. τήν ἑπομένη τῶν Χριστουγέννων ἑορτάζουμε τή σύναξη τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ἑπομένη τῶν Θεοφανείων ἑορτάζουμε τή σύναξη τοῦ ᾽Ιωάννη τοῦ Προδρόμου κ.ο.κ. ᾽Αντιστοίχως λοιπόν σήμερα: μετά τήν ἑορτή τῶν πρωτοθρόνων λεγομένων ἀποστόλων ἑορτάζουμε συνολικά ἐκείνους πού εἶχαν τήν ἴδια ἰδιότητα μέ αὐτούς, τήν ἰδιότητα καί τό χάρισμα τοῦ ἀποστόλου.

Πόση ώρα χρειάζονται οι Ιάπωνες για να καθαρίσουν ένα από τα υπερσύγχρονα τρένα τους; (video)

Οι Ιάπωνες είναι γνωστοί για την εργατικότητα τους και για το πόσο αποδοτικοί είναι, όμως πόσο γρήγορα θα μπορούσαν να καθαρίσουν ένα ολόκληρο τρένο;

Η δημοσιογράφος Charli James κατέγραψε την διαδικασία που ακολουθούν τα συνεργεία καθαρισμού σε μια από τις φημισμένες υπερταχείες αμαξοστοιχίες της Ιαπωνίας και η απάντηση είναι… ακριβώς 7 λεπτά!

ΔΕΝ έχω δα τα καλύτερα λόγια για το "παπαδαριό".

ΔΕΝ έχω δα τα καλύτερα λόγια για το "παπαδαριό" (κι έχω γνωρίσει "παπάδες" και παπάδες...)

 Είμαι συνειδητά άθεος… αναρχοκομμουνιστής βρε παιδί μου, αλλά έχω μάθει να σέβομαι τους ΓΝΗΣΙΟΥΣ Ανθρώπους.

 Ξέρω ότι στον κλήρο, όπως και στους χριστιανούς βρίσκεις τους άπειρους θεομπαίχτες - βρίσκεις όμως και κάποια ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ, ουσιαστικά Αφιερωμένους, με καρδιά Μεγάλη και ταπεινή... Οσιακές ζωές και Πρόσωπα, όπως είναι και ο θεολογικός όρος... ΣΥΝ, ορισμένοι, Εξαιρετικά Μυαλά. Διαφωνούμε στα Τόσα, μα ο Σεβασμός - Σεβασμός!

 Το Δεσπότη της Κεφαλονιάς δεν τον ήξερα... καν ακουστά δεν τον είχα...

 Ωστόσο, όλες αυτές οι Μαρτυρίες... αμ όλες;;; ΔΕΝ γίνεται να ψεύδονται!... Άνθρωπος που έχει κατακτήσει τέτοια Αγάπη Προφανώς Μοίρασε πολλαπλάσια...

 ...Ξέρεις, πριν κάποιο καιρό, στο σταθμό ηλεκτρικού του Φαλήρου, βραδάκι ήταν, πρόσεξα έναν, μάλλον ψηλό Αρχιμανδρίτη... κουρασμένος έδειχνε, κράταγε μια σακούλα σουπερμάρκετ με κάτι ελάχιστα και την τσάντα, μεγαλύτερη, "δερμάτινη" φθαρμένη... μάλλον με τα ιερατικά του...

Σώμα και Αίμα Χριστού-Ένα συγκλονιστικό σύγχρονο θαύμα στην Ταιβάν.

Είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός,που το διηγήθηκε ο π.Ιωνάς ,ο μοναδικός Ορθόδοξος Ιεραπόστολος στην Ταιβάν και συνέβη τον Ιανουάριο του 2001.

Ο τίτλος του άρθρου είναι .Γένεση (η κινέζικες ιστορίες), πιθανόν επειδή με αυτή τη Θεία Λειτουργία,την πρώτη στην Ταιπέι,πρωτεύουσα της Ταιβάν συγκροτήθηκε το μικρό ποίμνιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας εκεί..

«Ο ερχομός του καινούργιου χρόνου(2001) βρήκε τον παπά(π.Ιωνά) γεμάτο σκέψη και αγωνία.Γιατί ο καιρός περνούσε και δεν είχε που να λειτουργήσει.Δεν τον πείραζε το ταξίδι κάθε Κυριακή χαράματα με το τραίνο στην Ταιτσούνγκ .Το συνήθισε σιγά-σιγά.Από τις 4.30 σέρνοντας τη βαλίτσα με τά άγια σκεύη ,το Eυαγγέλιο ,τη στολή ,να βρεί ταξί,να δώσει στον ταξιτζή να καταλάβει που να τον πάει.

Άγιος Πορφύριος: «Έτσι η υγεία σου θα πάει καλύτερα».

«Να προσέχεις τη δίαιτά σου, να μην τρως τροφές που πειράζουν την πάθησή σου και παχαίνουν. Να μη μένεις πολλές ώρες στο κρεβάτι, γιατί θα ξαναρρωστήσεις. Να κινείσαι, να ασκείσαι, αλλά με μέτρο.

 Να περπατάς, αλλά ούτε πολύ γρήγορα ούτε πολύ αργά, ούτε σε ανηφοριές ούτε σε κατηφοριές, ούτε σε μεγάλο υψόμετρο ούτε σε μικρό. 

Να βαδίζεις, με κανονικό ρυθμό, σε ίσιο μέρος, χωρίς να κουράζεσαι. 

Να βγαίνεις έξω. Δε θα σού πω που να πας πηγαινε όπου σού αρέσει, φθάνει να είναι έξω από την Αθήνα, μακριά από τα καυσαέρια, που σε βλάπτουν πολύ στην υγεία σου. 

Να μη βγαίνεις έξω στο πολύ κρύο και στην πολλή ζέστη. Όταν βγαίνεις στο κρύο, να κρατάς ένα μαντήλι μπροστά στη μύτη και το στόμα σου, για να μην αναπνέεις ψυχρό αέρα, και στη ζέστη να φοράς καπέλο για να μη σε πειράξει ο ήλιος στο κεφάλι.

Η συνάντηση του Χριστιανισμού με τον Ελληνισμό και ο νέος κόσμος.

Του π. Γεωργίου Μεταλληνού – 

από την Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Η μνήμη του Αποστόλου των Εθνών και του Ελληνισμού Παύλου (29 Ιουνίου) επικαιροποιεί τη γέννηση του κόσμου της χριστιανοσύνης ως Σώματος Χριστού και «εν Χριστώ» κοινωνίας.

Η συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού άρχισε στην Παλαιστίνη, για να ολοκληρωθεί στον ιστορικό ελλαδικό χώρο.

Δίκαια έχει χαρακτηριστεί «θαύμα», διότι οδήγησε στην εμφάνιση μιας «νέας εποχής» για ολόκληρο τον κόσμο, θεμελιωμένης στην άκτιστη χάρη του Αγίου Πνεύματος (Πεντηκοστή, 33 μ.Χ.) και στην ελληνικότητα, ό,τι υψηλότερο και εκλεκτότερο παρήγαγε ο κόσμος στη λυτρωτική αναζήτησή του.

Ετσι άρχισε η σύζευξη των δύο αυτών παγκόσμιων μεγεθών ως θεανθρώπινη ένωση στην Ορθοδοξία των αγίων μας Πατέρων.

Α. Η συνάντηση του Ελληνισμού με τον Χριστιανισμό μαρτυρείται αρχικά από τον Ευαγγελιστή Ιωάννη (Ιω. 12, 20-24). Ελληνες προσήλυτοι του Ιουδαϊσμού θέλησαν να δουν τον Ιησού και Εκείνος αποκρίθηκε»: «Ηλθε η ώρα να δοξασθεί ο Υιός του ανθρώπου» (δηλαδή ο Θεάνθρωπος, στ. 24).

Προσευχή για την Πατρίδα μας.

Κύριε ο Θεός ημών, ο δείξας το έλεός Σου εν πάσι τοις προσιούσι σοι και εξαιτουμένοις τούτο, ο ευμήχανος και ποικίλα έχων της σωτηρίας τα φάρμακα, «ο πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρακλήσεως, ο παρακαλών ημάς επί πάση τη θλίψει ημών», ο διά του μονογενούς Σου Υιού πληροφορήσας ημάς ότι «οικτίρμων» υπάρχεις και πολυέλεος, «ο ελεών πάντας, ότι πάντα δύνασαι και παρορών αμαρτήματα ανθρώπων εις μετάνοιαν», ο παρακινήσας τον προφητάνακτα Δαυίδ ειπείν• 

«καθαρισθήσομαι από αμαρτίας μεγάλης» τη δυνάμει σου, ο μη θέλων τον θάνατον του αμαρτωλού, προσδεξαι εν ταύτη τη ώρα την δέησιν ημών υπέρ του Έθνους και της Πατρίδος ημών.

Πάντες γαρ οι ομοπάτριδες κείμεθα επί ξυρού ακμής των θλίψεων οδυνόμενοι επί τη χλεύη και καταφρονήσει της φιλτάτης ημών πατρίδος, ου μην αλλά και τη δυστυχία των κατοίκων αυτής.

Να κάνουμε ουρές στις Εκκλησίες και όχι στα ΑΤΜ!

Η χώρα μας αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε μια δύσκολη συγκυρία. Βλέπουμε κάποιους εκτός Ελλάδας να θέλουν να μας βυθίσουν ακόμα περισσότερο σε μια πρωτοφανή ύφεση, χωρίς να τους ενδιαφέρει τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στην κοινωνία του σήμερα και του αύριο.

Ο κόσμος από την άλλη, βλέπουμε να τρέχει πανικόβλητος στα ΑΤΜ, να βγάλει τα λεφτά του, λες και έρχεται η συντέλεια του πλανήτη.Γιατί τόση ανασφάλεια; Γιατί αυτός ο πανικός; Πού είναι η πίστη σας στην Πρόνοια του Θεού;

Αφήστε λοιπόν, τις ουρές στα ΑΤΜ και τρέξτε στις εκκλησίες να προσευχηθείτε. Με το κομποσχοίνι στο χέρι, προσευχηθείτε για τον εαυτό σας, για την οικόγενειά σας και για την Πατρίδα μας. Πάντα ο ελληνικός λαός, στις δύσκολες στιγμές κατέφευγε στον Θεό και στις εκκλησίες. Ζητούσε το έλεος και τη βοήθεια του Θεού.

Ο εναγκαλισμός των Αποστόλων Πέτρου και Πάυλου.

Ὁ μήνας ᾽Ιούνιος καταυγάζεται ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου (29 ᾽Ιουνίου). 

Δέν πρόκειται περί μίας ἁπλῆς ἑορτῆς, ὅπως συνήθως ἑορτάζουμε τίς ὑπόλοιπες ἑορτές τῶν ἁγίων μας: νά θυμηθοῦμε τήν κατά Χριστόν πολιτεία τους καί στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων μας νά τούς μιμηθοῦμε. 

Στόν ἐναγκαλισμό τῶν δύο ἀποστόλων, ὅπως τόν βλέπουμε στή γνωστή εἰκόνα τους, ἡ ᾽Εκκλησία μας πρόβαλε τή σύζευξη τῆς πίστεως καί τῶν ἔργων, μέ ἄλλα λόγια εἶδε τούς ἀποστόλους αὐτούς ὡς σύμβολο καί τύπο τῆς παραδόσεώς της.

Αββά, να παντρευτώ ή να καλογερέψω;

Του Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

Καθίστε, παιδιά μου᾽, είπε ήσυχα ο γέροντας ᾽Ισαάκ, κι έδειξε με το χέρι του στους δυό νέους τα πρόχειρα καθίσματα που βρίσκονταν έξω από το φτωχικό κελλί του.

Καθίστε να ξαποστάσετε λίγο από τον κόπο που κάνατε να ᾽ρθείτε μέχρι εδώ᾽.

῾Ο γέροντας έσπευσε να τους φέρει δυό ποτήρια με καθαρό νερό και τους τράταρε λίγα αποξηραμένα σύκα που του είχαν φέρει άλλοι προσκυνητές. Τράβηξε κι αυτός ένα κάθισμα και κάθισε κοντά τους.
Οι νέοι συνεσταλμένα πήραν το κέρασμα και ήπιαν μονορούφι το νερό. ῾Ευχαριστούμε, γέροντα. Την ευχή σου να έχουμε᾽.

῾Ποιός καλός άνεμος σας έφερε λοιπόν από ᾽δω;᾽ ρώτησε ο αββάς. ῾Πρέπει να το λέει η καρδιά κάποιου για να αποφασίσει να ανέβει το βουνό᾽.

Μετανόησε και προσκόμισε στον Κύριο τα δάκρυά σου σαν μύρο μετανοίας.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

Να κρατάς αδιάκοπα την ψυχή σου σε κατάσταση μετανοίας και πένθους. Διαπίστωσε και τις πιο ασήμαντες αδυναμίες σου και πολέμησέ τες.  

Αν αδιαφορήσεις για τις μικρές πτώσεις και τα μικρά αμαρτήματα, να είσαι βέβαιος ότι θα δεις κάποτε τον εαυτό σου ν' αδιαφορεί και για τα μεγάλα. 

Από την πιο φευγαλέα και λεπτή αμαρτωλή σκέψη γεννιέται κάποτε το πιο σοβαρό αμάρτημα.

Αρχή της σωτηρίας είναι η αρχή της μετανοίας. Αρχή της μετανοίας είναι η αποχή από την αμαρτία. Αρχή της αποχής από την αμαρτία είναι η καλή πρόθεσις, η αγαθή προαίρεσις.

Από τα Φάντομ στην διακονία ασθενών.

Της Κατερίνας Χουζούρη – από την εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα

---

«Κάπου είχα ακούσει και είχε καταγραφεί μέσα μου η έννοια της διακονίας ασθενών στα νοσοκομεία.

Την περασμένη χρονιά άκουσα μια είδηση από τον σταθμό της Εκκλησίας, που μου ξύπνησε το ενδιαφέρον. Τηλεφώνησα στη γραμματεία και με πληροφόρησαν για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και την πρώτη εισήγηση με θέμα "Ο εθελοντής ως διάκονος της Εκκλησίας"...

Οσα είπε ο ομιλητής με κέρδισαν... Σύντομα μου ζητήθηκε να πάω στο Παίδων, σε διακόνημα...

Φτάνοντας στο Νοσοκομείο "Αγία Σοφία", συστήθηκα στην υπεύθυνη νοσηλεύτρια, η οποία με ενημέρωσε για το παιδί και μου έδειξε το δωμάτιό του.

Πλησίασα στο μικρό κρεβατάκι... Για λίγο σταμάτησε ο χρόνος - μαζί και η αναπνοή μου.

"Γεια σου" ψέλλισα σιγανά. Αμέσως φωτίστηκε το προσωπάκι του από ένα γλυκό χαμόγελο και πολύ γρήγορα ο μικρός Σάββας είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά μου...

Καθώς περνά ο καιρός, νιώθω να εντάσσομαι σε μια ομάδα διαφορετική, που θέλει να κάνει πράξη τον λόγο του Θεού...

Είδα ότι για ένα σωστό αποτέλεσμα δεν αρκεί μόνο η καλή διάθεση, αλλά είναι απαραίτητες και η σωστή και συνεχής ενημέρωση, η επικοινωνία με τους υπευθύνους, αλλά και η τήρηση κανόνων. Γι' αυτό θέλω να ευχαριστήσω πολύ όλους όσοι με βοήθησαν σ' αυτήν την προσπάθεια, τους ομιλητές που μου μετέφεραν τις πολύτιμες γνώσεις τους και τις εμπειρίες τους, την ομάδα στήριξης και τον υπεύθυνο της Διακονίας π. Β.».

“Εδώ στη Γη, όλα τα καλά και τα κακά κάποτε τελειώνουν”.

Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομος

Κοίτα, πόσα κάστρα και παλάτια βασιλιάδων, ηγεμόνων και αρχόντων είναι σωριασμένα σε ερείπια!

Σκέψου, πόση δύναμη και πόσο πλούτο είχαν κάποτε! Τώρα έχουν ξεχαστεί και τα ονόματά τους.

Λέει η Γραφή: «Πολλοί άρχοντες έχασαν την εξουσία τους και κάθισαν στο χώμα" κι ένας άσημος, που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα γίνει βασιλιάς, φόρεσε στέμμα» .

Δεν σου φτάνουν αυτά; Συλλογίσου τότε, ποιά είναι η αξία σου όταν κοιμάσαι; Μήπως δεν μπορεί κι ένα ζωύφιο να σε θανατώσει; Ναι, πολλοί πέθαναν έτσι στον ύπνο τους. Αλήθεια, από μια κλωστή κρέμεται η ζωή μας! Κόβεται η κλωστή και τελειώνουν όλα. Έτσι να φιλοσοφείς και να μη σαγηνεύεσαι από την ομορφιά, τα πλούτη, τη δόξα, τις απολαύσεις.

Ένα μόνο να σε απασχολεί: Που τελειώνουν όλα αυτά. Θαυμάζεις όσα βλέπεις εδώ στη γη; Πιο αξιοθαύμαστα, όμως, είναι εκείνα που αναφέρονται στις άγιες Γραφές.

Ὁ Ὅσιος Σέργιος ὁ μάγιστρος.

Ὁ Ὅσιος Σέργιος καταγόταν ἀπὸ τὴν κωμόπολη Νικήτια τῆς Ἀμάστριδος τοῦ Εὐξείνου Πόντου. Ἡ οἰκογένειά του ἦταν διακεκριμένη, συγγενὴς τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας, συζύγου τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου (829 – 842 μ.Χ.). 

Μπόρεσε λοιπὸν ὁ Σέργιος νὰ ἐκπαιδευθεῖ καὶ νὰ φθάσει σὲ μεγάλα πολιτικὰ καὶ στρατιωτικὰ ἀξιώματα. Ἂν καὶ ὁ Θεόφιλος ἦταν προστάτης τῶν εἰκονομάχων, ὁ Σέργιος παρέμενε πιστὸς στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία ἀγωνιζόμενος γιὰ τὴν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Προστάτεψε μάλιστα πολλοὺς πιστοὺς κατὰ τὸ διωγμό τους, καὶ ὅταν ἀπέθανε ὁ αὐτοκράτορας Θεόφιλος, ὁ Ὅσιος συνετέλεσε μὲ τὴν ἐπιρροή του νὰ ἐνισχυθεῖ ἡ γνώμη τῆς Θεοδώρας ὑπὲρ τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰκόνων.

Γιατί αμαρτάνουμε;

                   

Όσιος Φιλόθεος της Πάρου

Διότι αγνοούμεν την αξίαν και το κάλλος της ψυχής. Όταν η ψυχή διατηρή την τάξιν αυτής και δεν εκπίπτει εκ της αξίας όπου την έθεσε ο Ποιητής, απολαμβάνει όλες τις δωρεές του Ουρανίου Πατρός και δεν έχει ουδεμίαν άλλην ανάγκην. Έχει εσωτερικήν παρηγορίαν και παράκλησιν.

Όταν όμως αποκόπτεται από την επικοινωνίαν μετά του Ουρανίου Πατρός, αρχίζει να στρέφεται προς τα κτίσματα και δια των αισθήσεων να απολαμβάνη αυτά. Η στροφή και η επιθυμία προς τα κτίσματα εμπεριέχει πολλάκις την αμαρτία και τον εξ αυτής θάνατον.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς:Η πηγή των δύο υδάτων...

Η πηγή με τα δύο νερά είναι ο άνθρωπος. Με το ένα νερό ζωντανεύει, με το άλλο νεκρώνει.

Μ’ ένα πλένει, με το άλλο λερώνει. Και τα δύο νερά ρέουν ἀπό το ίδιο στόμα. 

Ο ἂνθρωπος μπορεῖ με το στόμα να παινεύη την αρετή, αλλά μπορεί και να τη μαλώνη, μπορεί να δοξάζη τον Θεό, αλλά μπορεί και να Τον υβρἰζη, μπορεί να σηκώση τον πεσμένο, αλλά μπορεί και να ρίξη τον όρθιο, μπορεί να ενθαρρύνη, αλλά μπορεί και να αποδυναμώση, μπορεί να οδηγήση, αλλά μπορεί και να αποπλανήση.

Στο βιβλίο του σοφού γιού του Σειράχ είναι γραμμένο: «Εὰν φυσήσης εις σπινθήρα, εκκαήσεται και εάν πτύσης επ’ αυτόν, σβεσθήσεται͘ και αμφότερα εκ του στόματος σου εκπορεύεται» (Σοφ. Σειρ.28,12).

Σκέψεις στο Ευαγγέλιο της Κυριακής - Δ´ Ματθαίου

Πρωτ. Γεωργίου Δορμπαράκη

῾οὐδέ ἐν τῷ ᾽Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εὗρον᾽ (Ματθ. 8, 10)

Στό γνωστό περιστατικό τῆς θεραπείας τοῦ δούλου τοῦ ἑκατοντάρχου μᾶς παραπέμπει τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Δ´ Κυριακῆς τοῦ Ματθαίου, κατά τό ὁποῖο ὁ Κύριος ῾ἐντυπωσιασμένος᾽ ἀπό τήν πίστη ἑνός ἑκατοντάρχου, ἑνός δηλαδή εἰδωλολάτρη στήν οὐσία, τόν ἐπαινεῖ γι᾽ αὐτήν καί ἀνταποκρίνεται στό αἴτημά του: ῾ὡς ἐπίστευσας, γενηθήτω σοι᾽. Ἡ προσέγγιση τῆς πίστης αὐτῆς τοῦ ρωμαίου ἀξιωματούχου λειτουργεῖ καί ἐδῶ - γιά νά χρησιμοποιήσουμε ἕνα σύγχρονο ψυχολογικό ὅρο - ἀρχετυπικά.

 1. ῎Εχει ἐπισημανθεῖ ὅτι δύο φορές ὁ Κύριος ἐπαίνεσε τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων σ᾽ ᾽Εκεῖνον ὡς τή φανέρωση τοῦ Θεοῦ: στήν περίπτωση τῆς Χαναναίας γυναίκας, πού παρακαλοῦσε τόν Κύριο γιά τή δαιμονισμένη κόρη της, καί στήν περίπτωση τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, δηλαδή στίς περιπτώσεις δύο θεωρουμένων εἰδωλολατρῶν.

Φως καί Σκότος.

Τοῦ ἀρχιμ. Ἰακώβου Κανάκη 

Ἡ πρώτη ἀναφορά γιά τό φῶς καί τό σκότος γίνεται στό βιβλίο τῆς Γενέσεως. (Γεν.1, 3-5): «Καί εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς, καί ἐγένετο φῶς. Καί εἶδεν ὁ Θεός τό φῶς, ὅτι καλόν· καί διεχώρισεν ὁ Θεός ἀνά μέσον τοῦ φωτός καί ἀνά μέσον τοῦ σκότους. Καί ἐκάλεσεν ὁ Θεός τό φῶς ἡμέραν καί τό σκότος ἐκάλεσε νύκτα.καί ἐγένετο ἑσπέρα καί ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία».

Δέν ἔχουμε ὅμως μόνο τό ὁρατό φῶς ἀλλά καί τό φῶς τῆς χαρᾶς καί τῆς ζωῆς. Στό Ἠσ. 9,2 διαβάζουμε γιά τό φῶς τῆς χαρᾶς: «ὁ λαός ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες ἐν χώρᾳ καί σκιᾶ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ᾽ἡμᾶς» ἐνῶ στό  Ἠσ. 60, 19-20 ὁ Θεός  παρουσιάζεται πιό ξεκάθαρα ὡς φῶς: «Τόν ἤλιο πιά δέ θά τόν χρειάζεσαι γιά φῶς σου τήν ἡμέρα, οὔτε τήν νύχτα τήν σελήνη νά σέ φωτίζει μέ τήν λάμψη της. Γιατί ἐγώ ὁ Κύριος θά ᾽μαι γιά σένα φῶς παντοτινό καί θά ᾽μαι ἐγώ, ὁ Θεός, τό μεγαλεῖο σου. Ὁ ἤλιος σου δέν θά βασιλέψει πιά οὔτε θά σβήσει ἡ σελήνη σου, γιατί ἐγώ ὁ Κύριος θα ᾽μαι τό φῶς τό παντοτινό· οἱ μέρες του πένθους σου θά τελειώσουν». Ξεκάθαρα ὅμως βλέπουμε τήν σχέση φωτός καί  Χριστοῦ στήν Καινή Διαθήκη διαβάζοντας «Ἐγώ εἰμί τό φῶς τοῦ κόσμου…».[1]

Η μνήμη του Απόστολου Παύλου στην Εκκλησία της Ελλάδος.

Με θρησκευτική λαμπρότητα θα εορτάσει και εφέτος η Εκκλησία της Ελλάδος την Ιερά Μνήμη του Αποστόλου των Εθνών Παύλου, Ιδρυτού της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Την Κυριακή, 28 Ιουνίου 2015, και ώρα 19.00, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, θα τελεσθεί Πανηγυρικός Εσπερινός, στον οποίο θα χοροστατήσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, με τη συμμετοχή Μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και άλλων Μητροπολιτών.

Επίσης, την ίδια ημέρα και ώρα, στον Ιερό Ναό Αγίου Παύλου επί της οδού Ψαρών των Αθηνών, θα τελεσθεί Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεθώνης κ. Κλήμεντος, Αρχιγραμματέως της Ιεράς Συνόδου.

Στον Εσπερινό θα ομιλήσει ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Γεράσιμος Καραμολέγκος, Γραμματεύς παρά τη Ιερά Συνόδω.

Ροδάκινο: Δροσερό, ζουμερό και θρεπτικό.

Το ροδάκινο είναι ιδανικό για όσους προσέχουν τη διατροφή τους, καθώς προσφέρει λίγες θερμίδες και μεγάλη ποσότητα βιταμινών.

Προτεινόμενος τρόπος επιλογής και κατανάλωσης
Αποκλειστικά καλοκαιρινό, δροσερό, ζουμερό και γεμάτο άρωμα φρούτο, το ροδάκινο θεωρείται το φρούτο της αγνότητας και της αθανασίας, σύμφωνα με κάποιες ανατολίτικες παραδόσεις. Από τις ανατολικές χώρες, και πιο συγκεκριμένα από την Κίνα, έφτασε στην Ευρώπη γύρω στο 100 μ.Χ.

Σήμερα, καλλιεργείται κυρίως στην Ιταλία, την Αμερική, την Γαλλία, την Κίνα και την Ισπανία, ενώ στην χώρα μας, η οποία κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια αγορά, η Μακεδονία κρατά τα σκήπτρα της παραγωγής. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ροδακινιά, είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά.

Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ὁ Ξενοδόχος.

Ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἐγεννήθηκε στὴ Ρώμη, ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ ἦταν συγγενὴς τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ἐσπούδασε φιλολογία, φιλοσοφία καὶ ἰατρική. Μεταχειρίσθηκε ὅμως τὴν ἰατρικὴ ὄχι σὰν ἐπικερδὲς ἐπάγγελμα, ἀλλὰ γιὰ εὐεργετικοὺς καὶ φιλανθρωπικοὺς σκοπούς. Ὁδηγὸς στὸ βίο του ἦταν ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ἡμῶν οἰκτίρμων ἐστί». Ἔτσι ὁ Ὅσιος Σαμψὼν ἦταν προστάτης ἰατρὸς τῶν φτωχῶν. Τὴν οἰκία του τὴν εἶχε μετατρέψει σὲ νοσοκομεῖο καὶ περιέθαλπε πάσχοντες ἀστέγους.

Ὅταν ἀπέθαναν οἱ γονεῖς του, μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ὁ Σαμψὼν συνέχισε τὴν ζωή του στὴν Κωνσταντινούπολη προσευχόμενος στοὺς ναοὺς τῶν Ἁγίων Προφητῶν. Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μηνᾶς (536 – 552 μ.Χ.), βλέποντας τὸ ἔργο καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Σαμψών, τὸν ἐχειροτόνησε ἱερέα.

Μὲ ὅση περιουσία τοῦ ἀπέμεινε, ὁ Ὅσιος ἔκτισε νοσοκομεῖο, ποὺ ἀναδείχθηκε σὲ φημισμένο φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ἡ φήμη του προσείλκυσε τὴν εὔνοια καὶ αὐτοῦ τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ (541 μ.Χ.), τὸν ὁποῖο ἐθεράπευσε ἀπὸ βαριὰ ἀσθένεια. Ὁ αὐτοκράτορας ἀπὸ εὐγνωμοσύνη ἀνακαίνισε τὸν ξενώνα, ποὺ εἶχε καταστραφεῖ ἀπὸ πυρκαγιὰ τὸ 532 μ.Χ., δίνοντάς του τὸ ὄνομα τοῦ ἰατροῦ ποὺ τὸν ἐθεράπευσε.

Υπομονή!

Του Μοναχού Μωυσή, του Αγιορείτη

Πολύ απουσιάζει στους βιαστικούς καιρούς μας η αρετή της υπομονής. Οι υπομονετικοί συνήθως κερδίζουν. 

Η ανυπομονησία είναι πηγή αρκετών σοβαρών προβλημάτων.

Η υπομονή στις δυσκολίες της ζωής δίνει πνευματική ωρίμανση. Η υπομονή φανερώνει ανδρεία, γενναία και σοφή ψυχή. Οι ανυπόμονοι φοβούνται, δειλιάζουν και χάνουν.
Οι ασθενείς, οι τραυματίες, οι ανάπηροι, οι άνεργοι, οι φτωχοί, έχουν μεγάλη την ανάγκη της υπομονής. Δίχως αυτή εύκολα απελπίζονται.

Συχνά λέμε να κάνουν οι άλλοι υπομονή. Δεν είναι πάντοτε τόσο εύκολο. Στο Άγιον Όρος εύχονται «καλές υπομονές!». Συνηθισμένη έκφραση η υπομονή, αλλά δυσκολοκατόρθωτη. Θέλει κόπο, μόχθο, γνώση, ταπείνωση, ανεκτικότητα, επιμέλεια και καλλιέργεια. Η ανυπομονησία συνήθως προέρχεται από τον εγωισμό. Δεν μπορεί κάποιος να αγαπά αληθινά και να μην υπομένει πάντοτε.

Μια πνευματική μαρτυρία για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κεφαλλονιάς Γεράσιμο Φωκά.

Ήταν παραμονές των δύο μεγάλων σεισμών στην Κεφαλλονιά του 2014.( 26-1-2014 και 3-2-2014)

Άκουσα ότι στην Ιερά Μονή Κορωνάτου έξω από το Ληξούρι θα γινόταν μία αγρυπνία σε ανάμνηση του επίσης μεγάλου φονικού σεισμού της Κεφαλλονιάς του έτους 1867 (7,2 Richter 4-2-1867).

Βρισκόμουν τότε στη Κεφαλλονιά και αποφασίσαμε με την σύζυγο μου να συμμετάσχουμε στην νυκτερινή αυτή ακολουθία.

Στην αγρυπνία ιερουργούσε ο τότε πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως π.Γεράσιμος Φωκάς και μετέπειτα Μητροπολίτης του νησιού, ο οποίος ως γνωστό δεν πρόλαβε να ενθρονιστεί λόγω του αιφνίδιου του θανάτου. Από την αρχή της αγρυπνίας ένιωθα να υπήρχε στο Ναό μία πρωτόγνωρη θεϊκή χάρη, η οποία γινόταν εντονότερη, όσο προχωρούσε η αγρυπνία. Αυτό ήταν κάπως ανεξήγητο για μένα.

Από το ημερολόγιο της 1ης ημέρας στη ''Χριστιανούπολη 2015'' Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Το πρωί όπως ήδη σας ενημερώσαμε, επισκεφθήκαμε το Λούνα Παρκ της Χριστιανούπολης! Εκεί μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν παιχνίδια τα οποία μπορείτε πολύ εύκολα να διοργανώσετε και εσείς στο σπίτι ή την Ενορία σας.

Το μεσημέρι φάγαμε τα μακαρονάκια με τη σάλτσα μας (ημέρα νηστείας βλέπετε) και κατά ένα παράδοξο τρόπο η Κατασκήνωση το μεσημέρι ξεκουράστηκε ήρεμα και χωρίς φωνές και φασαρίες, κάτι για το οποίο ο Αρχηγός συνεχάρη τα παιδιά το απόγευμα.

Μετά το απογευματινό και την Ελεύθερη ώρα μας, ήρθε στην κατασκήνωσή μας ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, π.Νήφων Καπογιάννης και τέλεσε την Ακολουθία του Αγιασμού, οπότε και ξεκίνησε επίσημα πλέον η Α΄ Κατασκηνωτική περίοδος αγοριών δημοτικού. 

Άγιε Σεραφείμ, για την αγάπη σου άφησα το αρχοντικό μου και ήρθα στο μοναστήρι σου. Και τώρα πεθαίνω από την πείνα.

Μεσημέρι. Το αυτοκίνητο μας περιμένει για να μας μεταφέρει σ' ένα μικρό διαμέρισμα για το μεσημεριανό φαγητό.

Ανεβαίνουμε τις φτηνές και βρώμικες σκάλες ενός κτηρίου διαμερισμάτων, απ' αυτά τα απέραντα και άχαρα κτήρια με τα όποια είναι γεμάτη ή σοβιετική πρωτεύουσα Βρισκόμαστε σ' ένα μικρό, φτωχό μα καθαρότατο δυαράκι, γεμάτο εικόνες, καντήλια, σταυρούς και κομποσκοίνια.

- Εδώ μένει μία γερόντισσα μοναχή, μας πληροφορεί ό π. Ιννοκέντιος. Είναι ή γερόντισσα Έλενα, ή πνευματική μου μητέρα. Εδώ θα φάμε μαζί της το μεσημέρι.
Μόλις χωρούσαμε να καθίσουμε στο μικρό στρογγυλό τραπέζι. Στον τοίχο απέναντι μου μια μεγάλη εικόνα με τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ να προσεύχεται πάνω σ' ένα βράχο. Ένα κομμάτι πέτρας είχε στερεωθεί στο μουσαμά στο κάτω πλάι της εικόνας.

Έκκληση ΔΙΣ προς Ευρωπαίους ηγέτες: Αυτοσυγκράτηση, κατανόηση & αλληλεγγύη για λύση στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα.

Διανύοντας άκρως κρίσιμες ημέρες, με την κυβέρνηση και τους δανειστές να προσπαθούν να βρουν μια λύση για το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, η ΔΙΣ τοποθετήθηκε αποστέλλοντας επιστολή - έκκληση προς τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Αναλυτικά:

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με υψηλό αίσθημα ευθύνης έναντι του δεινοπαθούντος ελληνικού λαού αλλά και ανησυχίας για το μέλλον της χώρας μας, απηύθυνε έκκληση προς τους:

α. Εξοχώτατον κ. Donald Tusk, Πρόεδρον του Ευ-ρωπαϊκού Συμβουλίου και τα Μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τους Εξοχωτάτους Προέδρους και Πρωθυπουργούς των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως,

Μὴ μεριμνᾶτε γιὰ τὴ ζωή σας...

Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

Σε ποιον κόσμο ζητά η πίστη να ζούμε; Ο άνθρωπος μεγαλώνει και ζει σε μία κοινωνία η οποία τον καλεί  να επιβιώνει, να δημιουργεί, να έχει αυτάρκεια και ποιότητα στη ζωή του, να απολαμβάνει την ικανοποίηση  των επιθυμιών του, να αντιστέκεται στον θάνατο, στην ταπείνωση από τους άλλους, για να μπορεί να αισθάνεται αξιοπρεπής. 

Όλα αυτά προϋποθέτουν εργασία, στόχο ζωής, συνάντηση με τους άλλους ανθρώπους, συνύπαρξη στα πλαίσια της συνεργασίας και της αλληλεξάρτησης, ενίοτε και ρήξεις, όταν ο άνθρωπος θεωρεί ότι τα δικά του θέλω πρέπει να εκπληρωθούν υπερνικώντας τα θέλω των άλλων. Όλα αυτά συνδυάζονται με ένα άγχος, με μία μέριμνα, η οποία γίνεται αγωνία, άλλοτε τρόπος δημιουργίας, άλλοτε απογοήτευση και φόβος. Μέσα σ’ αυτές τις συντεταγμένες  τι ζητά άραγε η πίστη;