Δεν μπορούμε πάντα να βοηθήσουμε τον άλλο που βυθίζεται.
Όταν ειδικά το χέρι που του απλώσαμε το δάγκωσε για να χαθεί στις
θύελλες και τους αγέρηδες.
Τον αγαπάμε κι υποφέρουμε όταν βλέπουμε να
χάνεται, μα δεν είναι πάντα δυνατό να κάνουμε κάτι γι αυτό, όταν εκείνος
δεν μας το επιτρέπει.
Τότε πρέπει να έχουμε την ταπείνωση να αποδεχθούμε ότι δεν είμαστε
παντοδύναμοι, ούτε σούπερ ήρωες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου