Τζον Αναστασάτος: «Η αγάπη είναι το καλύτερο αντιγηραντικό».

 

 

Σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι κρίνονται κυρίως για την εμφάνισή τους, είναι μεγάλη ανακούφιση να ξέρεις ότι μπορείς να την αλλάξεις. 

 

Πόσοι μπορούν να αντισταθούν σ’ αυτό; «Η ομορφιά είναι η υπόσχεση για την ευτυχία», έγραφε ο Στaντάλ ήδη τον 19ο αιώνα και ο Ντοστογιέφσκι στο ίδιο μοτίβο δήλωνε ότι «μόνο η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο». Είχαμε πολλά, λοιπόν, να συζητήσουμε με τον Κεφαλονίτη Τζον Αναστασάτο, πλαστικό χειρουργό που ζει και διαπρέπει στο Λος Αντζελες.

Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη από Ελληνες γονείς –ο πατέρας του καπετάνιος, η μητέρα του πολιτικός μηχανικός– και έζησε εκεί μέχρι τα 10 του χρόνια. Επειτα, η οικογένεια επέστρεψε στην Ελλάδα• «γιατί πάντα λείπει η πατρίδα στους Ελληνες», όπως λέει ο ίδιος. Από έφηβος ήθελε να γίνει χειρουργός. Στα δεκαπέντε του, μαθητής ακόμα στο Κολλέγιο Αθηνών, ζήτησε από τον καθηγητή του Επαγγελματικού Προσανατολισμού να τον φέρει σε επαφή με κάποιον γιατρό, για να μάθει περισσότερα. Ετσι, βρέθηκε να παρακολουθεί επί το έργον, στο χειρουργείο, τον αγγειοχειρουργό Δημήτρη Γεωργόπουλο.

«Από την πρώτη στιγμή είπα: Εδώ ανήκω, εδώ είναι το σπίτι μου», εξομολογείται. «Από τότε, όλο τον ελεύθερο χρόνο μου τον αφιέρωνα στο να μελετώ. Μέχρι να τελειώσω το λύκειο ήξερα να κάνω από ενέσεις μέχρι απλές χειρουργικές πράξεις – είχα μεγαλύτερη εμπειρία κι από έναν ειδικευόμενο της Χειρουργικής».

Αισθανθήκατε ότι χάσατε ένα κομμάτι της παιδικής σας ηλικίας μπαίνοντας τόσο νωρίς στα βάσανα;

Όχι, γιατί το έκανα με μεγάλο ενθουσιασμό και το απολάμβανα. Αν ξεκινούσα από την αρχή σήμερα, την ίδια διαδρομή θα ακολουθούσα.

Εσείς πώς αρχίσατε να έχετε πελατεία;

Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς με έβρισκαν οι πελάτες μου. Αλλά με έβρισκαν! Ξεκίνησα κάνοντας... επιδιορθώσεις σε ανθρώπους που είχαν χειρουργηθεί από άλλους, αλλά δεν είχαν μείνει ευχαριστημένοι. Η μεγάλη εμπειρία που είχα αποκτήσει στην επανορθωτική χειρουργική στην Αλαμπάμα μού έδινε ένα σημαντικό προβάδισμα.

Λένε, πάντως, πως η πλαστική είναι ευκολότερη σε σύγκριση με άλλα... παρακλάδια της χειρουργικής.

Δεν είναι καθόλου εύκολη. Η ιδιαιτερότητά της –άρα και η δυσκολία της– δεν αφορά στο τεχνικό κομμάτι της, αλλά στον τρόπο που προσεγγίζεις τον ασθενή από ψυχολογικής πλευράς.

Εννοείτε, ίσως, το πώς αντιστέκεται κανείς στις υπερβολές που ζητούν κάποιοι ασθενείς; Εσείς πώς το καταφέρνετε;

Ενα από τα πολλά που έμαθα από τον δάσκαλό μου, Λουίς Βασκόνες, αφορούσε ακριβώς σε αυτό. «Η προσωπικότητα των πελατών σου», μου είχε πει, «θα είναι πολύ κοντά στη δική σου». Είχε δίκιο. Είμαι σοβαρός επαγγελματίας, δεν προτείνω ακρότητες και όσοι έρχονται στην κλινική μου σπάνια μου ζητούν κάτι ακραίο. Ειδικά σε ό,τι αφορά το πρόσωπο, τους λέω: θα είναι σαν να μην έχει περάσει νυστέρι από πάνω σας, αλλά η διαφορά ανάμεσα στο πριν και το μετά θα είναι εντυπωσιακή.

Τι είναι για σας ομορφιά;

Είναι καθαρά υποκειμενική. Ομορφος νιώθεις όταν σε ικανοποιεί το είδωλό σου στον καθρέφτη, όταν αισθάνεσαι καλά με την εικόνα σου, όταν ανταποκρίνεται στον δικό σου ορισμό του κάλλους. Από τη στιγμή που το κατάλαβα, έγινα καλύτερος χειρουργός.

Υπάρχει διαφορά κουλτούρας ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ευρώπη στο θέμα των αισθητικών επεμβάσεων;

Οι Ευρωπαίοι είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με την ιδέα ότι όλοι, αναπόφευκτα, γερνάμε. Γυναίκες ηλικίας 40 ή 50 ετών δεν θα ζητήσουν από τον γιατρό τους να... σιδερώσει το πρόσωπο και τον λαιμό τους, όπως θα κάνουν οι Αμερικανίδες, αλλά απλώς να απαλύνει λίγο τις ρυτίδες τους, ώστε να δείχνουν πιο φρέσκες, πιο ξεκούραστες.

Εσείς θα αποφασίζατε να διορθώσετε κάτι στον εαυτό σας;

Ναι, αν χρειαστεί, θα το κάνω. Θα ήμουν υποκριτής αν σας έδινα αρνητική απάντηση. Το μόνο πρόβλημα θα είναι ποιον συνάδελφο θα επιλέξω να με αναλάβει!

Τελικά, τι σας έχει μάθει έως τώρα η ζωή, κύριε Αναστασάτο;

Ότι η αγάπη είναι το καλύτερο αντιγηραντικό.