Tετάρτη 12 Ιουλίου 2017
Από το πρωί πήγαμε για φάρμακα στο Καμπάλλε την κοντινότερη πόλη.
Τα φάρμακα την πρώτα κιόλας μέρα είχαν εξαντληθεί. Τις
περισσότερες φαρμακαποθήκες στην Ουγκάντα τις έχουν Ινδοί.
Η μεγάλη παραγγελία
μας τους έκανε να μας κάνουν δώρο ένα κουτί φάρμακα για τη μαλάρια.
Εδώ άλλο
τοπίο. Θυμίζει πολύ την Ελλάδα. Βουνά και δέντρα. Ζωγραφιά. Γυρίζοντας το ιατρείο
είχε αρχίσει και είχε διπλό κόσμο από χθες από το ξεκίνημα κιόλας. Την ίδια ώρα
με χώρισμα του ιατρείου μια ψάθινη κατασκευή
η Αγγελική Παντελή έκανε μαθήματα φροντίδας παιδιών στις πολλές μητέρες
με τα παιδιά τους.
Ακολούθησε κατήχηση και γνωριμία με την ομάδα της αποστολής
μας.
Μία ομάδα από εθελοντές έκανε επίσκεψη σε ένα κοντινό σχολείο
με 260 παιδιά. Συνθήκες και εδώ δύσκολες. Χωρίς θρανία. Όλο το σχολείο σανίδες ξύλινες και πολλά χαμόγελα. Γνωριστήκαμε
με τους δασκάλους, παίξαμε με τα παιδιά μοιράσαμε χαρά, πήραμε περισσότερη.
Γυρίσαμε στο χωράφι της ιεραποστολής και περμέναμε όταν ο
ήλιος έδυσε να τελειώσει το ιατρείο. Δόξα στο Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου