Γη Ελληνική.

της Εκπαιδευτικού Σοφίας Κωνσταντινιάδου

Περπατώ στην ελληνική γη και συλλογίζομαι. Απολαμβάνω τις τόσες ομορφιές γύρω μου και καμαρώνω. 

Το γαλάζιο του ουρανού σμίγει με το γαλάζιο της θάλασσας. Ολάσπρα θαλασσοπούλια λούζονται βουτώντας στους ολόλευκους αφρούς των κυμάτων. 

Κάτασπρα αέρινα συννεφάκια αργοταξιδεύουν στο γαλάζιο τ’ απείρου. 

Αποχρώσεις του πράσινου παιχνιδίζουν στους κάμπους, στις πλαγιές και στα δάση. Τα χρώματα τις ίριδας στους πιο απίθανους συνδυασμούς στολίζουν πεταλούδες, πουλιά και λουλούδια.

Γη ελληνική! Λεβέντες πολέμησαν για την λευτεριά σου. Τίμιος ιδρώτας εργασίας και αίμα θυσίας σ’ έχουν ποτίσει. Στα σπλάχνα σου αναπαύονται ήρωες και μάρτυρες, τίμιοι αγωνιστές της φυλής μας. 

Κάθε σπιθαμή σου τόπος αγώνα και θυσίας. Απομεινάρια δόξας, τιμής και λεβεντιάς: μοναστήρια και ξωκκλήσια, κάστρα και τείχη, ναοί και μνημεία, σκόρπια κομμάτια μάρμαρα και ψηφιδωτά. Ελλάδα! 

Του αρχαίου κάλλους και της ορθοδοξίας του πνεύματος και της μυσταγωγίας, γεννήτρα του πολιτισμού και της ελευθερίας. Γη της δάφνης, της ελιάς, του αμπελιού και του σιταριού, του θυμαριού, της ρίγανης και της λεβάντας. 

Ελλάδα Μάνα μου! 

Χαρά και περηφάνια μου! Τιμή μου και καμάρι μου που είμαι παιδί σου.

Επιμέλεια: Κώστας Ζουρδός