«Η γυμνή Αλήθεια βγαίνοντας από το πηγάδι» του Jean-Léon Gérôme, 1896

Γιατί ονομάστηκε έτσι;

Σύμφωνα με ένα θρύλο του 19ου αιώνα η Αλήθεια και το Ψέμα μια μέρα συναντήθηκαν. 

Το Ψέμα, με χαμόγελο και ευχάριστη διάθεση, καλημέρισε την Αλήθεια και συμπλήρωσε «Πολύ ωραία μέρα σήμερα!». 

Η Αλήθεια κοίταξε γύρω της για να διαπιστώσει κι εκείνη πως όντως ήταν μια πολύ ωραία μέρα η σημερινή…
Πέρασαν αρκετή ώρα μαζί ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε με το ίδιο πρόσχαρο και καλοσυνάτο ύφος. «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»;
Η Αλήθεια και πάλι θέλοντας να διαπιστώσει η ίδια αν αυτό που το Ψέμα της είπε ισχύει, βούτηξε το χέρι της στο νερό. Πράγματι, το νερό ήταν πάρα πολύ καλό και ότι έπρεπε για μια δροσερή βουτιά.

Βγάζουν, λοιπόν, τα ρούχα τους και βουτούν στο πηγάδι. Κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι με μια γρήγορη και απρόσμενη κίνηση. Φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε!

Η Αλήθεια οργισμένη βγαίνει γυμνή από το πηγάδι και τρέχοντας προς κάθε κατεύθυνση ψάχνει για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος, βλέποντας την γυμνή Αλήθεια, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η γυμνή Αλήθεια ενοχλούσε και έφερνε σε δύσκολη θέση κάθε έναν που την αντίκριζε…

Η καημένη και γυμνή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χάθηκε εκεί για πάντα. Προσπαθώντας να κρυφτεί και να πάψει να νιώθει ντροπή αντιμετωπίζοντας τα σχόλια του κόσμου.

Από τότε, το Ψέμα ταξιδεύει ανενόχλητο σε ολόκληρο τον κόσμο φορώντας τα ρούχα της Αλήθειας και ικανοποιώντας τις ανάγκες και τα τερτίπια της κοινωνίας. Διότι ο κόσμος και η κοινωνία δεν έχει καμία διάθεση να γνωρίσει και να συναντήσει την γυμνή αλήθεια.