17 Μαρτίου 1821

  

Η Μάνη βγαίνει στην Επανάσταση.
Τιμή και δόξα αιώνια
στους Μανιάτες και τις Μανιάτισσες.

Σήμερα, λοιπόν,
θα σας χαιρετήσω Μανιάτικα,
λέγοντας στον καθένα
που νιώθει το μεγαλείο της Μάνης:
"Χρόνια πολλά, Κορώνα μου"!

Θυμάμαι ένα πανέμορφο τραγούδι
που λένε στη Μάνη.
Το παραθέτω:

"Η πατρίς, Μάνη μου,
η πατρίς μου είναι η Μάνη,
η πατρίς μου είναι η Μάνη
που κανόνι δεν την πιάνει.

Κι έχει πυρ-, αγάπα τα,
τα όπλα τα Μανιάτικα -
κι έχει πύργους υψηλούς
και λεβέντες διαλεχτούς.

Και γυναί-, Μάνη μου,
και γυναίκες λεοντάρια
και γυναίκες λεοντάρια
πολεμούν με τα δρεπάνια.

Κι έχει φω-, αγάπα τα,
τα όπλα τα Μανιάτικα,
κι έχει φώτα ξακουστά,
δοξασμένα κι ισχυρά.

Πρώτο εί-, Μάνη μου,
πρώτο είναι το Δηρό,
πρώτο είναι το Δηρό,
από κει που 'μαι κι εγώ.

Δεύτερο, αγάπα τα,
τα όπλα τα Μανιάτικα,
δεύτερο είναι το Λιμένι
που εχθρός εκεί δεν μπαίνει.

Τρίτο εί-, Μάνη μου,
τρίτο είναι τ' Αρμυρό,
τρίτο είναι τ' Αρμυρό,
ξακουστό κι Ιστορικό.

Τέταρτη, αγάπα τα,
τα όπλα τα Μανιάτικα,
τέταρτη είναι η Μέσα Μάνη
που κανόνι δεν την πιάνει".

Χρόνια πολλά, Μάνη!