Μην αφήνετε τίποτα για αργότερα.

  

Αργότερα, ο καφές κρυώνει.
Αργότερα, χάνεις το ενδιαφέρον σου.
Αργότερα, η μέρα μετατρέπεται σε νύχτα.
Αργότερα, οι άνθρωποι μεγαλώνουν.
Αργότερα, οι άνθρωποι γερνούν.
Αργότερα, η ζωή περνάει.
Αργότερα, μετανιώνεις που δεν έκανες κάτι...
Όταν είχες την ευκαιρία.
Η ζωή είναι ένας φευγαλέος χορός, μια λεπτή ισορροπία στιγμών που ξετυλίγονται μπροστά μας, για να μην επιστρέψουν ποτέ ξανά με τον ίδιο τρόπο.

Η λύπη είναι ένα πικρό χάπι που πρέπει να καταπιείς, ένα βάρος που βαραίνει την ψυχή με το βάρος των χαμένων ευκαιριών και των ανείπωτων λέξεων.
Ας μην αφήσουμε λοιπόν τίποτα για αργότερα.
Ας αδράξουμε τις στιγμές καθώς έρχονται, με τις καρδιές ανοιχτές και τα χέρια απλωμένα για να αγκαλιάσουμε τις δυνατότητες που βρίσκονται μπροστά μας.
Γιατί τελικά δεν μετανιώνουμε για όσα κάναμε, αλλά για όσα αφήσαμε ανεκπλήρωτα, τα λόγια που άφησαν ανείπωτα, τα όνειρα που έμειναν ανεκπλήρωτα.