Σαν χθες, πριν ακριβώς 6 χρόνια (13/1/2019), εκοιμήθη ο μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κυρός Παύλος, σε ηλικία 72 ετών (ήταν γεννημένος στην Χαλκίδα το 1947).

Της Ευγενίας Δίτσα

Λίγες μέρες πριν φύγει για την αιώνια ζωή, πέρασε απο την Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια, χαιρέτησε τους Αγίους και πήγε στο πατρικό του σπίτι στη Χαλκίδα, όπου και απεβίωσε. Λίγο πριν την εκδημία του, λειτούργησε για τελευταία φορά στη Χαλκίδα, την οποία επισκεπτόταν, μαζί με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χαλκιδος. Μετά το πέρας της τελευταίας του αυτής Θείας Λειτουργίας είπε στον συλλειτουργό του: «Φεύγω, Χρυσόστομε!»… Δάκρυα, λέγεται, πως άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια του Σεβασμιωτάτου, ενώ το ίδιο έκαναν και στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στην τελευταία επίσκεψη του μακαριστού Παύλου…

Το σκήνωμά του τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Χαλκίδας τη Δευτέρα, 14 Ιανουαρίου, ενώ την Τρίτη 15/1 μεταφέρθηκε στην Μητρόπολή του, στη Σιάτιστα, όπου την επομένη εψάλη η εξόδιος ακολουθία στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Δημητρίου Σιατίστης, προεξάρχοντος του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου.

Λίγα λόγια για τον μακαριστό

Τα λόγια μοιάζουν φτωχά όταν πρόκειται να περιγράψει κανείς μια τόσο σπουδαία προσωπικότητα… Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος ήταν ένας αγωνιστής λόγιος  Ιεράρχης, με σπουδαίο συγγραφικό έργο και εθνικό λόγο. Δεν δίσταζε να παρέμβει και να πει τη γνώμη του, πάντα με βάση τους ιερούς κανόνες, αλλά και το δίκαιο, σε θέματα θρησκευτικά, κοινωνικά και εθνικά (κυρίως τον «πονούσε» το σκοπιανό). Πολλές φορές δε, δεν δίστασε να τα βάλει και με τις Κυβερνήσεις ή με όσους πολιτικούς έβλεπε να καπηλεύονται την πίστη και την Εκκλησία μας, ορθώνοντας το ανάστημά του, όταν ένοιωθε να ποδοπατούνται τα ιερά και τα όσια.

Είχε μία θαυμαστή ικανότητα να προσεγγίζει τους πάντες, ιδίως τους νέους, ενώ σημαντικό ήταν και το φιλανθρωπικό του έργο στην ευρύτερη περιοχή στα 13 χρόνια παρά 2 μήνες ποιμαντορίας του στην Ιερά Μητροπόλη Σισανίου και Σιατίστης.

Γεννήθηκε στην Χαλκίδα το 1947. Μετά το πέρας των εγκύκλιων σπουδών του εισήλθε στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφοίτησε το 1971.

Το 1973 χειροτονείται Διάκονος από τον Μητροπολίτη Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων Νικόλαο και τοποθετείται στο Μαντούδι.

Τον Νοέμβριο του 1974, χειροτονείται πρεσβύτερος και λαμβάνει το οφίκκιο του Αρχιμανδρίτου από τον Μητροπολίτη Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων Χρυσόστομο και ανέλαβε την ενορία του Μαντουδίου για μια εικοσιπενταετία.

Στην περιοχή αυτή και με την ιδιότητα του Αρχιερατικού Εκπροσώπου Μαντουδίου, Λίμνης και Αγίας Άννας ανέπτυξε αξιόλογη κηρυκτική και ποιμαντική δραστηριότητα.

Από το έτος 1998, κλήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος να αναλάβει τη Γραμματεία της Συνοδικής Επιτροπής Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητος, της Συνοδικής Υποεπιτροπής για τη χρηματοδότηση των Χριστιανικών οικογενειών της Θράκης για την απόκτηση τρίτου τέκνου, της Συνοδικής Υποεπιτροπής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, της Συνοδικής Υποεπιτροπής Καλλιτεχνικών Εκδηλώσεων και της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής Γάμου, Οικογενείας, Προστασίας Παιδιού και Δημογραφικού Προβλήματος.

Επίσης, του ανετέθηκε η Διεύθυνση Κατηχήσεως, της Σχολής Κατηχητών και του Φροντιστηρίου Επιμορφώσεως Κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας.

Πολλά έτη είναι παραγωγός Ραδιοφωνικών Εκπομπών του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Διετέλεσε πρόεδρος του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος «Τάσος Γεωργιάδης».

Για τριάντα και πλέον έτη ασχολήθηκε με τους νέους και τα προβλήματά τους, ως ιερέας, πνευματικός, κατηχητής και εκπαιδευτικός, ενώ παράλληλα κλήθηκε να μιλήσει σε σχολές γονέων, ιερατικά και νεανικά συνέδρια σε πολλές Ιερές Μητροπόλεις της Ελλάδος και της Κύπρου.

Την 28η Φεβρουαρίου 2006 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, η χειροτονία του έγινε στις 4 Μαρτίου 2006, στο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

Ιδιαίτερη μέριμνα του Μητροπολίτου ήταν η καλλιέργεια των ιερατικών και μοναχικών κλήσεων.

Στα 9 χρόνια ποιμαντορίας στην Ιερά Μητροπόλη Σισανίου και Σιατίστης ανεγέρθηκαν και ανακαινίσθηκαν πολλοί ιεροί ναοί, ιδρύθηκαν νέες ενορίες, χειροτονήθηκαν νέοι κληρικοί.

Ήταν συγγραφέας βιβλίων και έχει δημοσιεύσει άρθρα στον ημερήσιο και εκκλησιαστικό περιοδικό τύπο.

Ο Επικήδειος Λόγος κατά την ἐξόδιο ἀκολουθία στον μακαριστό Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κυρό Παύλο (+ 13-1-2019) από τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Σισανίου και Σιατίστης, αρχ. π. Ἐφραίμ Τριανταφυλλόπουλο

«ΚΑΙ επιπεσών Ιωσήφ επί πρόσωπον του πατρός αυτού έκλαυσεν αυτόν και εφίλησεν αυτόν….και εκόψαντο αυτόν κοπετόν μέγαν και ισχυρόν σφόδρα» (Γεν. 50-1,10).
Τι τούτο Δεσπότη μου;
Τι τούτο Πατέρα μας;

Νωρίς πολύ και αναπάντεχα μας σύναξες γύρω σου! Δε μας κούρασες, δε μας προβλημάτισες, δε μας αποχαιρέτησες καν, ούτε μας έδωσες τη χαρά να σε αποχαιρετήσουμε!
Όμως φαινόσουν «σαν έτοιμος από καιρό», καταπώς λέει ο μεγάλος αλεξανδρινός ποιητής, αφού συχνά τώρα τελευταία, όλο για το θάνατο, ακριβέστερα για το θάνατό ΣΟΥ μας μιλούσες, κατά την ομολογία πολλών Πατέρων.

«Πηγαίνω να ησυχάσω πιά»!
«Θα βγεί δε θα βγεί η χρονιά»!
«Πάω να αποχαιρετήσω αυτό το καλοκαίρι τα χωριά μου στη Σιάτιστα και την Εύβοια»!
«Τόσα πολλά αντιμήνσια στα τελευταία εγκαίνια, τι θα τα κάνουμε; Δὲ θὰ χρειαστοῦν”.
«Θέλω οπωσδήποτε να αποτελειώσω την ταξινόμηση του Αρχείου της Μητροπόλεως»!
«Να! Άντε κι αυτή η χρονιά, το πολύ και η άλλη! Άλλωστε και οι γονείς μου δεν έζησαν πολύ»!
Ακούγοντας πολλά παρόμοια απορούσαμε, αλλά μας έλυσες, Γέροντα, σύντομα την απορία!