Ιερατικό σεμινάριο για την ποιμαντική της οικογένειας στη Μητρόπολη Δημητριάδος (2η ημέρα)

Συνεχίστηκε, για δεύτερη ημέρα, το Τριήμερο Ιερατικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, με θέμα την Ποιμαντική της Οικογένειας, το οποίο πραγματοποιείται στο Συνεδριακό Κέντρο Θεσσαλίας, υπό την αιγίδα του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Ιγνατίου.

Πρώτος ομιλητής της σημερινής ημέρας ήταν ο Αρχιμ. Εφραίμ Παναούσης, αδελφός της Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Καπανδριτίου, ο οποίος μίλησε με θέμα «Πνευματικός αγώνας στην οικογένεια και συμμετοχή στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας».

Δεύτερος ομιλητής ήταν ο Πρωτ. Ματθαίος Χάλαρης, Προϊστάμενος του Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Μπραχαμίου, ο οποίος μίλησε με θέμα «Ποιμαντικές προεκτάσεις της τελέσεως των ιερών Μυστηρίων του Γάμου και της Βαπτίσεως». Ο π. Ματθαίος σημείωσε ότι η Ποιμαντική προετοιμασία των ανθρώπων για την τέλεση του Γάμου τους πρέπει να ξεκινά όχι όταν φροντίζουν για τα διαδικαστικά, αλλά από την κατήχηση και το κήρυγμα, σε ανύποπτο χρόνο, να συνεχίζεται στις ενοριακές νεανικές συνάξεις και να ενισχύεται με την μελέτη σχετικών βιβλίων και εντύπων. Ως προς την Βάπτιση, να ξεκινά από την ημέρα που ο Ιερεύς θα επισκεφθεί την λεχώνα στο σπίτι για την ευχή της πρώτης ή της ογδόης ημέρας και να συνεχίζεται την ημέρα του Σαραντισμού.

Ο π. Εφραίμ επεσήμανε συγκεκριμένους τρόπους ποιμαντικής εργασίας στην οικογένεια, η οποία πρέπει να γίνεται με ησυχία και διάκριση, να αποσκοπεί στην ωφέλεια της ψυχής ακόμα κι αν δεν προκύπτουν, σύντομα, οι καρποί, να είναι αίτημα έμπονης προσευχής, να ξεκινά από τον χώρο και την νεανική ηλικία και να διακρίνεται από ανοχή και αγάπη. Ο Ποιμένας οφείλει να εργάζεται για να γίνει συνείδηση στα νέα ζευγάρια η ανάγκη να θέσουν ως βάση της οικογενειακής τους ζωής την ταπείνωση, να θεμελιώσουν το οικοδόμημά της πάνω στις αρετές και να την επιστεγάσουν με την αγάπη τους. Να γίνει συνείδηση ότι ο πνευματικός αγώνας πρέπει να είναι κοινός και όχι αποσπασματικός, έκφραση του οποίου μπορεί να είναι η κοινή προσευχή, αλλά και ο κοινός εκκλησιασμός, οποίος δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως θρησκευτικό καθήκον, αλλά ως εσωτερική ανάγκη πνευματικής επιβίωσης. Έτσι θα μάθουν να εκκλησιασιάζονται οι άνθρωποι όχι μόνο τις Κυριακές, αλλά και στις μεγάλες εορτές, καθιστώντας τον εκκλησιασμό κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Έτσι θα αποκεντρωθούν από την θεοποίηση της οικογένειάς τους και θα ενταχθούν ομαλά στην ευρύτερη οικογένεια της Εκκλησίας. Η Ποιμαντική εργασία, επίσης, πρέπει να βοηθά στην οικοδόμηση της ελπίδας, μέσα σε μια προβληματική εποχή, να προωθεί στον στόχο της κοινής συμμετοχής του ζευγαριού στο Ποτήριο της Ζωής, στην μελέτη της Αγίας Γραφής και του Πατερικού λόγου, στις πνευματικές ευκαιρίες της ενορίας, να φροντίζει για την γνωριμία των ανθρώπων με τη νηστεία, να τους ενεργοποιεί στο ενοριακό έργο, για να επιτυγχάνει, τελικά όχι απλά την έλευση των ανθρώπων στην Εκκλησία, αλλά την παραμονή τους σ' Αυτήν.

Σχετικά με το τόπο τέλεσης των Μυστηρίων τόνισε ότι πρέπει να είναι ο ενοριακός Ναός του ζευγαριού και όχι άλλες ενορίες, παρεκκλήσια και ιδιωτικά κτήματα, γεγονός που συνιστά επιπολαιότητα και εκκοσμίκευση. Ως προς την ενδεδειγμένη ημέρα τέλεσης των Μυστηρίων πρότεινε την Κυριακή και επεσήμανε την ανάγκη ουσιαστικής ποιμαντικής μέριμνας που να περνά στην ουσία των Μυστηρίων και να μη περιορίζεται στα διαδικαστικά. Σημείωσε, τέλος, ότι η Ποιμαντική φροντίδα δεν πρέπει να ολοκληρώνεται με την τέλεση των Μυστηρίων, αλλά να επεκτείνεται και μετά απ' αυτήν.

Τρίτος ομιλητής ήταν ο κ. Τριαντάφυλλος Μολτέτσος, Θεολόγος - Εκπαιδευτικός, Υπεύθυνος του Κέντρου Γάμου και Οικογένειας της Ι. Μητροπόλεως Φθιώτιδος, που μίλησε με θέμα «Δικαιώματα και υποχρεώσεις των μελών της οικογένειας». Ο ομιλητής σημείωσε ότι στην Ακολουθία του Γάμου και κυρίως στα αγιογραφικά αναγνώσματα και στις ευχές, «υπάρχει μια άψογη καταγραφή των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων των δύο κεντρικών προσώπων του γάμου, των δύο συζύγων... γι' αυτό αποδεικνύεται πως πρέπει να δίδεται πάντοτε μέγιστη η προσοχή στα λόγια της ιεράς Ακολουθίας του Γάμου, που με τόσο μεγάλη προσοχή και λόγο γνώσης κατάρτησε η Εκκλησία...»
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Μολτέτσος επεσήμανε ότι στη σκέψη της Εκκλησίας οι όροι υποχρέωση και δικαίωμα υποκαθίστανται από τις έννοιες διακονία κι ευλογία: «Της διακονίας απ' αυτόν που δίνει και της ευλογίας από μέρους αυτού που λαμβάνει. Και φυσικά, δεν αποκλείεται η εναλλαγή ρόλων και θέσεων. Είναι κοινά παραδεκτό πως ό,τι κάνουμε μέσα στην Εκκλησία και για την Εκκλησία πρέπει να είναι διακονία και ό,τι λαμβάνουμε από την Εκκλησία πρέπει να είναι ευλογία!»

Η 2η ημέρα του Ιερατικού Σεμιναρίου ολοκληρώθηκε με την ομιλία της κ. Μερόπης Σπυροπούλου, Ομοτίμου Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία μίλησε με θέμα «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου. Οι ηλικιωμένοι μέσα στην οικογένεια».

Η κ. Σπυροπούλου παρατήρησε ότι για να γίνει πραγματικότητα αυτή η μεγάλη Θεϊκή εντολή χρειάζεται να υλοποιηθούν κάποιες προϋποθέσεις, καταρχήν από την πλευρά των νέων: Α. «Να συνειδητοποιούν, εγκαίρως, ότι τους γονείς δεν θα τους έχουν μαζί τους για πάντα. Β. Να έχουν περισσότερη ανεκτικότητα και να μη θεωρούν, εκ προοιμίου πάντοτε, εντελώς απαράδεκτα και ξεπερασμένα όσα προσπαθούν να τους πουν, από βαθιά αγάπη και μόνο, οι υπερήλικοι. Γ. Να έχουν οι νέοι επίγνωση ότι η δική τους συμπεριφορά, είτε το θέλουν, είτε όχι, καταγράφεται και αντιγράφεται από τα δικά τους μικρά παιδιά»

Ακολούθως η κ. Σπυροπούλου περιέγραψε και τις προϋποθέσεις που αφορούν τους ηλικιωμένους γονείς προκειμένου να γίνει πραγματικότητα η εντολή του Θεού: Α. «Να συνειδητοποιήσουν οι γονείς ότι τα ενήλικα παιδιά τους, παρά το ότι γι' αυτούς δεν θα πάψουν ποτέ να είναι τα παιδιά τους, είναι πια ενήλικες, με όλες τις προεκτάσεις αυτού του όρου. Β. Να μη ξεχνούν οι γονείς ότι στη δική τους γενιά, η απόσταση μεταξύ παιδιών και γονέων, σε ηλικία, αλλά, κυρίως σε νοοτροπία και κοινωνική συμπεριφορά, ήταν περίπου τριάντα χρόνια. Σήμερα, όμως, η ραγδαία, ιλιγγιώδης, ανάπτυξη της τεχνολογίας, των μέσων επικοινωνίας και ενημέρωσης κ.λπ. κάνουν την απόσταση πολλαπλάσια και Γ. να σκεφθούν οι γονείς, είτε είναι ηλικιωμένοι, είτε όχι ότι τα παιδιά τους δεν είναι μόνο δικά τους. Τους τα χάρισε και τους τα εμπιστεύθηκε για να τα μεγαλώσουν η Θεία Πρόνοια. Επομένως, ακόμα και στις πιο δύσκολες ώρες τους, η προσευχή των γονιών προς τον ουράνιο πατέρα, είναι η πιο πολύτιμη και σίγουρη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν...»

Το Σεμινάριο συνεχίζεται και ολοκληρώνεται αύριο 12 Νοεμβρίου.