Για να εκτιμήσουμε σωστά το μέγεθος και την ποιότητα του έργου της Αγίας Φιλοθέης, θα πρέπει κατ' αρχήν να θυμηθούμε, ότι η μεγάλη αυτή οσιομάρτυς του Χριστού και ηρωίδα του έθνους, έζησε και έδρασε κατά την πιο σκοτεινή και οδυνηρή για το γένος μας περίοδο της Τουρκοκρατίας, δηλαδή, στα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως.
Γόνος από πατέρα παλαιάς αρχοντικής οικογένειας της Αθήνας και από μητέρα της αυτοκρατορικής οικογένειας των Παλαιολόγων η αγία Φιλοθέη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1522. Και μέσα σ' αυτήν την πόλη έζησε από μικρή σ' όλη του την ένταση το δράμα του ξεπεσμένου μεγαλείου της φυλής μας. Ο σταυρός και ο δικέφαλος αετός, τα δύο αυτά σύμβολά της ένδοξης βυζαντινής αυτοκρατορίας ποδοπατήθηκαν στην πύλη του Ρωμανού, μαζί με τον τελευταίο υπερασπιστή της πόλεως, τον ένδοξο πρόγονό της Κ. Παλαιολόγο. Και η διαπεραστική φωνή του ιμάμη από το μιναρέ της Ακροπόλεως, που έφτανε καθημερινά ως τ' αρχοντικό της στην Πλάκα, διακήρυττε κατά τον πιο προκλητικό τρόπο το θρίαμβο της ασιατικής βαρβαρότητας πάνω στην αλήθεια και την ομορφιά του ελληνικού κλασσικού μεγαλείου.
Στα μαύρα αυτά χρόνια της Τουρκοκρατίας, που ο υπόδουλος Έλληνας έτρωγε καθημερινά "άρτον οδύνης", με τους ποικίλους διωγμούς, τους βίαιους εξισλαμισμούς, την αμάθεια και την κοινωνική εξαθλίωση, μοναδικό του στήριγμα και παραμυθία στάθηκε, κατά κοινή ομολογία, η Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Αυτή, σαν την κλώσσα μπροστά στην απειλή του γερακιού, άπλωσε προστατευτικά τις πτέρυγές της και περιέθαλψε με στοργή τα χειμαζόμενα παιδιά της. Η εθναρχία του Πατριάρχη, τα μοναστήρια με τις φιλανθρωπικές τους δραστηριότητες και τα κρυφά σχολειά, οι ανώτερες σχολές παιδείας του γένους και ο ένοπλος ξεσηκωμός είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους η ορθόδοξη Εκκλησία μας συμπαραστάθηκε στο υπόδουλο γένος και συντέλεσε αποφασιστικά στην τελική του εξανάσταση.
Όμως η πολυτιμότερη προσφορά της Εκκλησίας στη μεγάλη αυτή υπόθεση της εθνικής μας παλιγγενεσίας είναι χωρίς καμμιά αμφιβολία, οι νεομάρτυρες. Είναι οι ιερές αυτές μορφές, που στοιχώντας στο παράδειγμα των μαρτύρων του Χριστιανισμού των πρώτων αιώνων, ύψωσαν το ανάστημά τους μπροστά στη βία του βάρβαρου και αλλοθρήσκου κατακτητή και κράτησαν αδούλωτο το φρόνημα των Ελλήνων για πνευματική και εθνική ελευθερία. Σ' αυτήν την ένδοξη χορεία των ηρώων της πίστεως και της πατρίδας ανήκει και η πολιούχος του προαστίου μας Αγία Φιλοθέη η Αθηναία.
Ψυχή γεμάτη από τον πόθο της ενάρετης ζωής, καθοσιώνεται ενωρίτατα στα ιδανικά της ισάγγελης μοναχικής πολιτείας. Και τι κάνει αυτό όχι μόνο για να ησυχάσει από την τύρβη του κόσμου και την τρικυμία των ανθρώπινων παθών. Αλλά και για να επιδοθεί απερίσπαστη στα έργα της αγάπης προς τους δεινοπαθούντας συνανθρώπους της. Η περίθαλψη των πτωχών και των κατατρεγμένων, η απελευθέρωση των αιχμαλώτων, η στήριξη των κλονισμένων συνειδήσεων και η αντίσταση γενικά ενάντια στη βία του κατακτητή, αποτελούν την καθημερινή της μέριμνα, αλλά και το συνεχές της μαρτύριο. "Καθ' εκάστην ώραν με έδιδαν μαρτύριον να γίνω Τούρκισσα εγώ και οι αδελφές ή να με καύσουν", γράφει στην επιστολή της προς την Γερουσία των Ενετών η αγία.
Και πράγματι, αφού εκδαπάνησε όλες τις δυνάμεις της στην υπηρεσία των μεγάλων της ιδανικών, αφού έλειωσε ολόκληρη σαν λαμπάδα φωτίζοντας με την άγια ζωή της τη ζοφερή νύχτα της δουλείας του γένους, πρόσφερε τελικά και το ισχνό της σαρκίο θυσία άμωμη σ' Εκείνον, που πρώτος θυσιάστηκε "υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας". Στις 19 Φεβρουαρίου 1589 η μοναχή Φιλοθέη Μπενιζέλου, κάτω απ' τα χτυπήματα του αλλόθρησκου και αλλοεθνή δυνάστη τελειώνει την επίγεια ζωή της και στέφεται με το αμάραντο της θείας δόξας στεφάνι από τον αγωνοθέτη Χριστό. Αλλά "δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι" λέγει ο σοφός της Π. Διαθήκης. Και η Αγία Φιλοθέη δεν έπαυσε ποτέ να ζει και να κινείται ανάμεσά μας, καθοδηγώντας με το φωτεινό της παράδειγμα όλους όσοι την αγαπούν και την τιμούν. Η Εκκλησία την κατέταξε στην ένδοξη χορεία των οσιομαρτύρων της πίστεως.Και η συνείδηση του έθνους ανέγραψε το όνομά της με χρυσά γράμματα στα δίπτυχα των βάρδων του νέου Ελληνισμού. Στο χώρο του μοναστηριού της στην Αθήνα, υψώνεται σήμερα μια καινούρια έπαλξη του Ευαγγελίου του Χριστού, η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Και στην αγκάλη του πρώτου ναού της χώρας, φυλάσσεται μ' ευλάβεια το χαριτόβρυτο λείψανό της για να μας θυμίζει, ότι το δένδρο της Εκκλησίας θρέφεται και αυξάνει με τους ιδρώτες και τα αίματα των μαρτύρων της πίστεως.
Και η φερώνυμη της Αγίας Φιλοθέης πόλη μας, το γραφικό αυτό προάστιο της Αθήνας, βρέθηκε από το ξεκίνημά της, κάτω από την προστασία της μεγάλης αυτής Αγίας. Η κρύπτη της Αγίας Φιλοθέης, η κατακόμβη αυτή της Τουρκοκρατίας, αποτέλεσε σ' όλα αυτά τα χρόνια, το κατεξοχήν σέβασμα των κατοίκων της περιοχής. Και το εκκλησάκι της που έστησε εδώ από την αρχή η ευσέβεια των πρώτων οικιστών της περιοχής, αναδείχτηκε σιγά-σιγά, ο κατεξοχήν χώρος, μέσα στον οποίο οι Φιλοθεάτες ένοιωσαν ότι αποτελούν μια οικογένεια κι άντλησαν απ΄ εδώ αγάπη, δύναμη, χαρά κι ελπίδα για τη ζωή τους.
Τιμούν και σήμερα, οι κάτοικοι της Φιλοθέης την κατεξοχήν αγία της Αθήνας και μεγάλη προστάτιδα του προαστίου τους, την Αγία Φιλοθέη την Αθηναία. Και φαίνεται αυτό ιδιαίτερα στα πλήθη των πιστών που συρρέουν στο μικρό εκκλησάκι της, για να ασπαστούν το ιερό της λείψανο, και να εκζητήσουν τη χάρη της.
Αυτή η αγάπη και αφοσίωση που τρέφουν οι ευσεβείς και φιλόχριστοι κάτοικοι της περιοχής προς την προστάτιδα αγία τους, πιστεύουμε ότι σύντομα θ' ανεγείρει στο όνομά της κι ένα καινούργιο ενοριακό ναό. Ένα ναό που θ' ανταποκρίνεται στις καθημερινά αυξανόμενες ανάγκες της ενορίας, αλλά και που θα εκφράζει ταυτόχρονα την ενότητα και ομοψυχία του λαού αυτού του προαστίου, που φέρει το σεπτό όνομά της. Είναι ένα χρέος, που όσο παραμένει ανεκπλήρωτο, θα μας βαραίνει όλους.ΠΗΓΗ: www.gonia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου