Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου
- Δέν σταματᾶς νά παίζεις ἐπειδή γέρασες...
Γέρασες, ἐπειδή σταμάτησες νά παίζεις.
- Δέν ἔπαψες νά ἐρωτεύεσαι ἐπειδή γέρασες
Γέρασες ἐπειδή παραιτήθηκες ἀπό τό πάθος τοῦ ἔρωτα, τοῦ ἀνθρώπινου καί τοῦ θεϊκοῦ, πού ἴδιος εἶναι.
- Δέν εἶσαι ἀνίκανος νά χορέψεις ἐπειδή γέρασες
Γέρασες, ἐπειδή βγῆκες ἀπό τό χορό, ἔβγαλες ἀπό τή ζωή σου τό ρυθμό, τή μουσική, τό πάθος, τό ὄνειρο.
- Δέν φταῖνε τά γηρατειά πού τά βλέπεις ὅλα μαῦρα
Εἶναι
ἐπειδή ἔβγαλες τό χρῶμα ἀπό τή ζωή σου, ἔπαψες νά ὀσφραίνεσαι τό ἄρωμα
τῶν λουλουδιῶν, στ’ αὐτιά σου φθάνουν μόνο οἱ βροντές τοῦ χειμώνα, δέν
ἀνοίγεις πιά τό παράθυρο ν’ ἀφουγκρασθεῖς τά κελαϊδήματα τῶν πουλιῶν.
- Δέν φταῖνε τά γηρατειά πού μελαγχόλησες, πού ἔχασες τή δύναμή σου
Εἶναι πού ἔσβησες τήν ἱερή φωτιά ἀπ’ τήν ἐστία τῆς ψυχῆς σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου