…Μιά
τρίτη, προϋπόθεση, πού ἀφορᾶ στήν συμπεριφορά τῶν νέων ἀπέναντι στούς
ἡλικιωμένους τῆς οἰκογένειας, εἶναι τό νά ἔχουν οἱ νέοι ἐπίγνωση ὅτι, ἡ
δική τους συμπεριφορά, εἴτε τό θέλουν, εἴτε ὄχι, καταγράφεται καί
ἀντιγράφεται ἀπό τά δικά τους μικρά παιδιά.
Γι’ αὐτό καί προδικάζει,
συνήθως, τήν στάση πού θά ἔχουν αὐτά τά παιδιά ἀπέναντί τους, ὅταν
αὐτοί, οἱ νέοι τώρα γονεῖς, θά ἔχουν πιά γεράσει.
Ἡ σοφή
ρήση τοῦ Πιττακοῦ τό καταγράφει αὐτό ἀνεξίτηλα: «Οἵους ἄν ἐράνους
εἰσενέγκης τοῖς γονεῦσι, τοιούτους αὐτός ἐν τῶ γήραϊ παρά τῶν τέκνων
προσδέχου».
Ἐπίσης,
πολύ παραστατικά, τό περιγράφει ἡ μικρή χαρακτηριστική ἱστορία πού
μαθαίναμε κάποτε στό Σχολεῖο, - ἐκεῖ στήν χώρα τοῦ μεγάλου ποταμοῦ -
σχετικά μέ τό μικρό ἀγόρι καί τό ξύλινο πιάτο τοῦ παπποῦ.
Βλέποντας,
λέει, ἕνας μικρός τήν μητέρα του νά βάζει στόν πεθερό της καί παπποῦ
του νά τρώει μόνος του στήν κουζίνα, μέσα ἀπό μιά παλιά ξύλινη γαβάθα
γιατί, ὅπως δικαιολογήθηκε, «μέ τήν τρεμούλα πού εἶχαν τά χέρια του, τῆς
λέρωνε τά ὡραῖα της τραπεζομάντηλα, καί, σίγουρα θά ἔσπαγε κάποτε καί
κανένα ἀπό τά πορσελάνινα πιάτα τους», ἄρχισε κι αὐτός, μιά μέρα, νά
σκαλίζει ἕνα κομματάκι ξύλου πού βρῆκε στόν κῆπο. Γιά νά τῆς ἑτοιμάσει,
ὅπως τῆς εἶπε, «τό πιάτο πού θά τρώει κι αὐτή ὅταν θά ἔχει γεράσει και
θά τρέμουν τά χέρια της»...
...Συχνά,
μέσα στην δίνη της καθημερινότητας, τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια,
ξεχνούν ότι, κάπου, υπάρχει ένα βλέμμα, έστω και απλανές, που, καρφωμένο
σε μια πόρτα ενός ψυχρού δωματίου, περιμένει μιαν αγαπημένη παρουσία,
περιμένει μια γνώριμη φωνή...
Τα
παιδιά ξεχνούν και οι γονείς, χωρίς παράπονο, περιμένουν... και γερνούν.
Αλλά, η Εντολή "Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου...", παραμένει
αμετάβλητη στους αιώνες, για να μας προτρέπει να προσπαθούμε, με όποιο
τρόπο θέλει και όπως κρίνει και μπορεί ο καθένας μας, να εκδηλώνουμε την
τιμή και τον σεβασμό προς τους γονείς.
Να
τους βοηθούμε, όσο γίνεται, να αίσθάνονται λιγότερο καταθλιπτικά τα
βάσανα των γηρατειών. Να μην ευτελίζονται στην μοναξιά τους από την
αδιαφορία των γύρω, να μην ντρέπονται για την κατάντια τους. Αυτό, στην
ουσία, σημαίνει η Εντολή "Να τιμάς...".
Από το νέο βιβλίο της Μερόπης Ν. Σπυροπούλου «ΠΕΜΠΤΗ ΕΝΤΟΛΗ, Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου…».
Κυκλοφορείται από τις εκδόσεις «ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ» (τηλ.: 210 9310605).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου