Ὁ Ὅσιος Θεοφάνης ὁ Θαυματουργός ὁ Νέος.

Γεννήθηκε στὰ Ἰωάννινα, στὶς ἀρχὲς τοῦ 16^ου αἰώνα. Πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου στὴ Μονὴ Δοχειαρίου ἐκάρη μοναχὸς καὶ ἀργότερα, λόγῳ τῆς ὁσιακῆς ζωῆς του, ἐξελέγη ἡγούμενος τῆς ἐν λόγῳ Μονῆς. 

Μετὰ ἀπὸ μία περιπέτεια μὲ τὸν ἀνεψιό του, κατέληξε σ’ ἕνα ὄρος τῆς Νάουσας τῆς Μακεδονίας, ὅπου ἔκτισε Μονὴ καὶ ναὸ στὸ ὄνομα τῶν Ἀρχαγγέλων. 

Ἡ ζωή του ὑπῆρξε πραγματικὰ ἁγία καὶ γι’ αὐτὸ μετὰ τὸν θάνατό του, ἡ σεβάσμια κάρα του, ποὺ μεταφέρθηκε στὴ Μονὴ τῆς Νάουσας, ἔγινε ἀφορμὴ πολλῶν θαυμάτων.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Βλαστὸς Ἰωαννίνων ἀνεδείχθης περίδοξος, καὶ θεῖος πολιοῦχος τῆς Ναούσης Θεόφανες· ὡς ἄγγελος γὰρ ζήσας ἐπὶ γῆς, θαυμάτων ἐκομίσω δωρεάν, καὶ παρέχεις τὰς ἰάσεις τοῖς εὐλαβῶς, προστρέχουσι τῇ σκέπῃ σου. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τῆς μυστικῆς θεοφανείας θεῖον ὄργανον

Τῇ ἰσαγγέλῳ πολιτείᾳ ἐχρημάτισας

Καὶ θαυμάτων ἐδοξάσθης τῇ χορηγίᾳ.

Ἀλλ’ ὡς μέγας τοῦ Θεοῦ θεράπων Ἅγιε

Καθικέτευε λυτροῦσθαι πάσης θλίψεως
Τοὺς βοῶντάς σοι, χαίροις Πάτερ Θεόφανες.

Μεγαλυνάριον.
Τῶν Ἰωαννίνων θεῖος βλαστός, καὶ Ναούσης μέγας, πολιοῦχος καὶ ἀρωγός, καὶ πηγὴ θαυμάτων, Θεοφάνες ἐδείχθης· διό σου τὴν ἁγίαν Κάραν σεβόμεθα.