από το Γεροντικό
Πήγε κάποτε στον αββά Φήλικα ένας αδελφός, έχοντας μαζί του και μερικούς κοσμικούς.
Παρακάλεσε λοιπόν τον αββά να τους πει ωφέλιμο λόγο.
Ο γέροντας όμως
σώπαινε. Ο αδελφός συνέχισε να τον παρακαλεί ώρα πολλή, οπότε εκείνος
τους είπε:
– Θέλετε ν’ ακούσετε ψυχωφελή λόγο;
– Ναι, αββά, αποκρίθηκαν.
– Δεν υπάρχει πια λόγος, είπε ο γέροντας.
– Ναι, αββά, αποκρίθηκαν.
– Δεν υπάρχει πια λόγος, είπε ο γέροντας.
Γιατί όταν οι αδελφοί
ρωτούσαν τους γέροντες και έκαναν όσα εκείνοι τους συμβούλευαν, ο Θεός
έδινε λόγο, για να ωφεληθούν εκείνοι που ρωτούσαν.
Τώρα όμως,
επειδή ρωτάνε αλλά δεν εφαρμόζουν όσα ακούνε, πήρε ο Θεός τη χάρη του
λόγου από τους γέροντες. Δεν βρίσκουν πια τι να πούν, γιατί δεν υπάρχει
εργάτης της αρετής.
Όταν τον άκουσαν οι επισκέπτες, αναστέναξαν και είπαν:
– Προσευχήσου για μας, αββά.
Πηγή: isagiastriados.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου