Ψυχοσάββατον.

Τὴν παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω ἡ Ἐκκλησία μας καλεῖ σὲ μιὰ παγκόσμια ἀνάμνηση ὅλων «τῶν ἀπ' αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως, ζωῆς αἰωνίου». 

Γιὰ νὰ καταλάβουμε τὸ νόημα, πρέπει νὰ θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ θρησκεία τῆς ἀγάπης. Ὁ Χριστὸς δὲν ἄφησε στοὺς μαθητές Του μιὰ διδασκαλία ἀτομικῆς σωτηρίας, ἀλλὰ τὴν «καινὴ ἐντολή» τοῦ «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους».

Ἡ ἀγάπη, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ θέμα τῆς αὐριανῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεω, εἶναι τὸ θεμέλιο καὶ ἡ οὐσία τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ προσευχὴ γιὰ τοὺς «κεκοιμημένους» εἶναι μιὰ βασικὴ ἔκφραση τῆς Ἐκκλησίας σὰν ἀγάπης. Ζητᾶμε ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ θυμηθεῖ αὐτοὺς ποὺ καὶ μεῖς θυμόμαστε καὶ τοὺς θυμόμαστε ἀκριβῶς γιατί τοὺς ἀγαπᾶμε. Προσευχόμαστε γι' αὐτοὺς τοὺς συναντᾶμε «ἐν Χριστῷ» ὁ ὁποῖος ἐπειδὴ εἶναι Ἀγάπη, ξεπερνάει τὸ θάνατο.

Μέσα στὸ Χριστὸ δὲν ὑπάρχουν ζωντανοὶ καὶ πεθαμένοι γιατί ὅλοι εἶναι «ζῶντες ἐν Αὐτῷ». Αὐτὸς εἶναι ἡ Ζωή. Ἀγαπώντας αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἐν Αὐτῷ, ἀγαπᾶμε τὸ Χριστό. Αὐτὸ τὸ Σάββατο λοιπὸν πρὶν τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω, τελεῖται ἡ ἀκολουθία γιὰ τὴν ἀνάμνηση τῶν «προαπελθόντων».