Δεν πρέπει σε οποιεσδήποτε περιπτώσεις και περιστάσεις να χάνετε το θάρρος σας ή να απελπίζεσθε.
Η απελπισία φονεύει την ενέργεια που χρειάζεται για να λάβουμε στην καρδιά μας το Άγιο Πνεύμα.
Ο απελπισμένος χάνει την προσευχή και νεκρώνεται για τον πνευματικό αγώνα.
Να ξέρετε ότι τη στιγμή της αποθαρρύνσεως και της απελπισίας δεν σας
αφήνει ο Κύριος, αλλά εσείς αφήνετε τον Κύριο. Οτιδήποτε θλιβερό κι αν
σας συμβαίνει, καλέστε νοερά τον Κύριο Ιησού Χριστό που ζει μέσα στην
καρδιά σας.
Εκείνος περιμένει την πρόσκλησή σας . Μην απογοητεύεσθε και μη
νιώθετε στενοχώρια για τη ζωή σας. Η ζωή είναι ανυπόφορη μόνο για τους
δυσσεβείς , αλλά όποιος πιστεύει στον Ιησού Χριστό και ελπίζει σ’ Αυτόν,
πρέπει να χαίρεται και να εκτιμά τη ζωή.
Η επίγεια ζωή μας είναι απαραίτητη σαν προετοιμασία για την αιώνια
ζωή: για να δοξάσουμε εδώ τον Θεό, να ευεργετήσουμε τον πλησίον και να
επιτύχουμε την Αιώνια Βασιλεία δια της στενής οδού που προστάσσει το
Ευαγγέλιο.
Η ζωή δεν μας δόθηκε για επίγειες απολαύσεις. «Μακάριοι οι κλαίοντες νυν», όχι οι γελώντες.
Η απελπισία, η νωθρότητα και η αμέλεια είναι οι τρεις γίγαντες με τους οποίους είναι δεμένο όλο το ανθρώπινο γένος.
Από το βιβλίο: « ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ»
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου