Σχόλια στο Ευαγγέλιο της Κυριακής. (Των Αγίων Πάντων)

                                                     

   

Η δύναμη της πίστης

 

 «Οι άγιοι πάντες διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας»

Μάρτυρες της αλήθειας και της σωτηρίας που προσφέρει ο Χριστός «έως εσχάτου της γης», αξιώθηκαν να γίνουν μετά την Πεντηκοστή οι άγιοι απόστολοι. Τις διόδους της φωτεινής τους πορείας ακολούθησαν και όλοι οι άγιοι που κοσμούν το στερέωμα της Εκκλησίας και τη λαμπρύνουν με τη μαρτυρία τους. 

Σήμερα, Κυριακή των Αγίων Πάντων, η Εκκλησία μας τιμά την ιερή μνήμη όλων των απ’ αιώνος ευαρεστησάντων τον Θεό αγίων. Επειδή υπάρχουν και πρόσωπα που δεν έγιναν γνωστά και δεν συμπεριλήφθηκαν τα ονόματά τους στο αγιολόγιο, με τη σημερινή εορτή των Αγίων Πάντων, όλες οι μορφές που καταξιώθηκαν να εισέλθουν στο πεδίο της αγιότητας απολαμβάνουν της τιμής που προσφέρει η Εκκλησία.

Εμπειρία μαρτυρίου 

Με το μαρτύριο, που εκφράζεται μέσα από την πορεία που τη χαρακτηρίζει το θυσιαστικό ήθος και ύφος, ο άγιος εκφράζει μια εμπειρία ζωής. Η θυσία του, μέσα από κόπους, ιδρώτες, θλίψη και το θάνατο ακόμα, ως έκφραση της παντοδύναμης αγάπης του Θεού “κατηγωνίσθη” τις ισχυρότερες εγκόσμιες εξουσίες. Καμία εξουσία δεν μπόρεσε να λυγίσει τις άγιες αυτές μορφές, επειδή η αγάπη τους αγκάλιασε ακόμα και τους διώκτες και τους δημίους που έστηνε κάθε φορά απειλητικά μπροστά τους.
Ο δυναμισμός της μεγάλης πίστης των αγίων, ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο και τους έκανε να ορθώνουν αγέρωχα το ανάστημα τους μπροστά στα μαρτύρια των διωγμών. Όπως μας βεβαιώνει το ανάγνωσμα της ημέρας, “έφραξαν στόματα λεόντων, έσβεσαν δύναμιν πυρός, έφυγον στόματα μαχαίρας, ενεδυναμώθησαν από ασθενείας, εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω”.

 

Εδώ ο άνθρωπος της πίστεως ενώνεται με τον Θεό και ανακαινίζεται εν Χριστώ η ύπαρξή του. Ακόμα και στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τη δύναμη της πίστης να μεγαλουργεί. Είναι γνωστή η ιστορία του προφήτη Δανιήλ, που ο βασιλιάς Δαρείος τον έριξε στο λάκκο των λεόντων και διεσώθη με τρόπο θαυμαστό με τη ζωντανή πίστη που επέδειξε. Άλλωστε, ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαιώνει ότι «εάν έχητε πίστιν, ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται, και ουδέν αδυνατήσει υμίν” .

Ζωή εν Χριστώ

Το νέφος των αγίων της Εκκλησίας παραπέμπει σε μια μεγάλη αλήθεια, η οποία επιβάλλεται να διαποτίζει και τη δική μας ζωή. Ότι δηλαδή η πίστη δεν συνιστά μια αφηρημένη έννοια, αλλά μια βιωματική πραγματικότητα που εκπηγάζει από την ένωση του ανθρώπου με τον Χριστό. Συνήθως, από το εκκοσμικευμένο πνεύμα που επικρατεί σήμερα, αποκομίζουμε την εντύπωση ότι πίστη είναι απλώς η παραδοχή μερικών αληθειών ή ένα ιδεολογικό σύστημα, το οποίο πρέπει να παραδεχθούμε και ίσως να το κατανοήσουμε με εγκεφαλικές διεργασίες. Βέβαια, είναι και αυτά, αλλά η αληθινή πίστη είναι κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο. Υποδηλώνει μια βαθιά υπαρκτική κατάσταση. Προσφέρει ένα μοναδικό βίωμα και μια εμπειρία ζωής που υφαίνεται μέσα από τη λειτουργική πράξη της Εκκλησίας, που είναι το ίδιο το Σώμα του Χριστού. Ο Απόστολος Παύλος, δίνοντας τον ορισμό της πίστεως διαπιστώνει: “Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων”. Τα κύρια γνωρίσματα της πίστεως στον ορισμό αυτό είναι το “υπόστασις” και το “έλεγχος”. Αυτή η υπόσταση και ο έλεγχος, πέρα από κάθε άλλη ερμηνεία, είναι ο Ίδιος ο Χριστός και ένωση μαζί του. 

Το πιο πάνω χωρίο, κάτω από το πρίσμα της διδασκαλίας των αγίων Πατέρων, αποκαλύπτει και προβάλλει την πραγματική σημασία της πίστεως. Ο άγιος Ιγνάτιος λέει ότι “τελεία πίστις εστίν ο Χριστός”. Ο δε άγιος Μάξιμος επιγραμματικά σημειώνει ότι “Χριστόν είναι φαμέν την ενυπόστατον πίστιν”. 

Αγαπητοί αδελφοί, μπορεί σήμερα ως μέλη της Εκκλησίας να λεγόμαστε πιστοί, αλλά πολλοί από μας όχι μόνο δεν έχουμε κοινωνία με τον Χριστό, αλλά ούτε καν γνωρίζουμε τις αλήθειες που μας αποκάλυψε. Αγνοούμε βασικές διδασκαλίες της Εκκλησίας, τελούμε υπό άγνοια και ταυτόχρονα αδυνατούμε να συναισθανθούμε την αδυναμία μας αυτή. Δεν διαθέτουμε τον απαιτούμενο ζήλο για να ζήσουμε την αλήθεια που μας σώζει. Αντίθετα, οι άγιοι είχαν αυτή την πίστη και γι’ αυτό διέθεταν πολλές εσωτερικές δυνάμεις, έκαναν αρκετά θαύματα, ανεδείχθησαν “ισχυροί εν πολέμω”, “επέτυχον επαγγελιών”. Ας τους παρακαλούμε λοιπόν, να πρεσβεύουν για μας για ν’ αποκτήσουμε αυτή τη ζωντανή πίστη που θα είναι ισχυρό στήριγμα στο δικό μας πνευματικό αγώνα. Σ’ αυτή ακριβώς τη διάσταση τιμούμε πραγματικά όλες τις αγιασμένες μορφές που αναδεικνύει σήμερα η Εκκλησία.

Xριστάκης Ευσταθίου,