Μάνης Χρυσόστομος στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ: «Δεν συντρέχουν λόγοι αλλαγής σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους».

του Γιώργου Νταλιάρη

Η κυβέρνηση επιθυμεί να ανατρέψει τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης. Οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα περί ουδετερότητας αλλά και βουλευτών για Ιερείς «δημοσίους υπαλλήλους» πυροδοτούν το κλίμα.

Η Εκκλησία της Ελλάδος παρακολουθούσε τις εξελίξεις που «τρέχουν» το τελευταίο διάστημα και τώρα ετοιμάζεται για την επόμενη φάση. Την επόμενη εβδομάδα, το ζήτημα αναμένεται να απασχολήσει την Διαρκή Ιερά Σύνοδο που θα συνεδριάσει.

Το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ επικοινώνησε με τον Μητροπολίτη Μάνης Χρυσόστομο, που γνωρίζοντας πολύ καλά και το νομικό κομμάτι, εξηγεί πως δε συντρέχουν λόγοι αλλαγής του άρθρων που αφορούν τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους.

«Πρωταρχικά είναι ανάγκη όταν μιλάμε γι’αυτές τις σχέσεις Εκκλησίας και Κράτους να γνωρίζουμε κυρίως τι είναι Εκκλησία», αναφέρει αρχικά και προσθέτει: «Η Εκκλησία δεν είναι ένας οιοσδήποτε κοσμικού τύπου οργανισμός ο οποίος αλλάζει κατά διάφορα χρονικά διαστήματα.

Γι’ αυτό και οι φράσεις «ωρίμασε η κοινωνία» ή » είναι καιρός τώρα» τυγχάνουν μικρού βεληνεκούς φράσεις. Η Εκκλησία δεν είναι εφεύρημα τωρινό, υπάρχει αιώνες τώρα προ κάθε κράτους».

Εν συνεχεία αναφέρθηκε στα σημεία εκείνα του Συντάγματος που οι κυβερνώντες θέλουν να αλλάξουν και τονίζει: «Το προοίμιον του Συντάγματος είναι τίτλος τιμής για το έθνος μας. Εμείς σεβόμαστε τιμάμε την ιστορία μας. Και τούτο γιατί έχουμε ιστορία πολιτισμού που στηρίζεται στον κλασικό Ελληνισμό και στην Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία.

Το άρθρο 3 να παραμείνει ως καλώς έχει επακριβώς. Ο όρος «επικρατούσα θρησκεία» χρειάζεται με τις ποικίλες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και του συγκρητισμού. Επίσης όσα αναφέρονται στο όνομα του Χριστού ααλιώς μιλάμε αορίστως για κάποια Εκκλησία απροσδιόριστα.

Το ίδιο ισχύει ήτοι να παραμείνουν όσα γράφονται για τους Ι.Κανόνες τον Καταστατικό Χάρτη τον Πατριαρχικό Τόμο του 1850 και την Συνοδική Πράξη του 1928. Να παραμείνει στη θέση του το άρθρο 3 και ως έχει. Είναι άριστα διατυπωμένο. Δεν συντρέχει αποχρών λόγος για αναθεώρηση».

Και ολοκληρώνοντας αναφέρει: «Οσον αφορά τη λεγόμενη «θρησκευτική ουδετερότητα» η αναφορά αυτή δεν χρειάζεται παρέλκει διότι ήδη υπάρχει η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης στο άρθρο 13 στο οποίο όλα καλώς περιέχονται ήτοι και η θρησκευτική ελευθερία και η ανεξιθρησκεία».

Πηγή:  Βήμα Ορθοδοξίας