Τροφή και τρυφή ευλογημένη.

Αρχιμανδρίτου Πορφυρίου, Καθηγουμένου Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Βεροίας

---

Εννέα Δεκεμβρίου σήμερα, και κυριαρχεί η μνήμη της θεοπρομήτορος - δηλαδή της γιαγιάς μας - της αγίας Άννης.

Όμως κάτι από προχθές και κάτι από τον τρίτο άγιο της σημερινής ημέρας αξίζει να τα προβάλλουμε.

Η τροφή και η τρυφή, δηλαδή η καλοπέραση, πλεονάζουν αυτές τις ημέρες, και γιά τις έγκυες γυναίκες τα πράγματα είναι ακόμα πιό ελαστικά.

Είναι έγκυος, ας φάει. Είναι έγκυος, να φάει. Είναι η διπόρος της γνωστής φράσης: ασθενής και διπόρος αμαρτίαν ουκ έχει, λένε και μάλιστα λένε ότι το γράφει το Άγιο Ευαγγέλιο. Αλλά φυσικά κανένα ευαγγέλιο δεν το γράφει.

Στο Συναξάρι του Αγίου Νικολάου διαβάζουμε ότι ο άγιος Τετάρτες και Παρασκευές δεν θήλαζε, δηλαδή δεν έτρωγε, αφού δεν ξέρω αν εκείνα τα χρόνια υπήρχαν οι παιδικές κρέμες.

Σήμερα λοιπόν στο Συναξάρι της ημέρας αναφέρεται και ο Όσιος Στέφανος, ο νεολαμπής, που έζησε στην περιοχή του Αγίου Αντίπα, στην Βασιλεύουσα.

Ούτος ο αρτιφανής αστήρ υπήρχε Κωνσταντινουπόλεως γέννημά τε και θρέμμα, πατέρες δε αυτώ Ζαχαρίας και Θεοφανώ, πάση αρετή και συνέσει κοσμούμενοι, τας οικήσεις ποιούμενοι εν τη τοποθεσία του Ζεύγματος, ου μακράν του ναού του θείου Πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου.

Τούτον η μήτηρ εγκυμονούσα, παντοίας τροφής παχυτέρας απείχετο, άρτω μόνω και λαχάνοις αρκουμένη, μέχρι τοκετού.

Του δε παιδός τεχθέντος, Σταυρός φωτοειδής εν τοις στέρνοις ωράθη...

Επεί δε και σπαργάνοις ενειλήθη ο παις, ανάγκη ην και μαζόν έλκειν. Και εί γε τη μητρί δαψιλεστέρας τροφής εμφορηθήναι έδοξεν, ουδόλως ήπτετο των μαστών.

Πολλάκις δε και δια δύο ή και τριών ημερών τούτο συνέβη. Και λοιπόν η του παιδός τροφή της μητρός ην εγκράτεια.

Εντεύθεν έκπληξις ομού και θλίψις είχε τους φίλους άμα και συγγενείς.

Και σε όλη του την ζωή τί έτρωγε: Άπαξ ή δις της εβδομάδος του λαχάνου μετέχων, κράμβη δε ην άνευ άλατος.

Πόσα χρόνια έζησε; Γιά να μην πούμε ότι η νηστεία τον πέθανε. Εβδομήντα ετών απεβίωσε.

Καινούργιο αστέρι, λοιπόν, ο όσιος Στέφανος, έζησε στην Βασιλεύουσα. Και όταν η μαννούλα του ήταν έγκυος, δεν έτρωγε πλούσιες τροφές και παχυντικές, μόνο χορταρικά και ψωμάκι. Και όταν γεννήθηκε ο μικρός έλαμπε ένας σταυρός στο στήθος του.

Όταν άρχισε να θηλάζει, αν η μητέρα του έτρωγε πλούσιες τροφές, δηλαδή αρτύσιμα, δεν ακουμπούσε καθόλου τους μαστούς της το βρέφος, και έκαμνε δύο και τρεις ημέρες δίχως τροφή.

Τροφή του παιδιού ήταν δηλαδή η εγκράτεια της μητέρας.

Τα γράφουμε αυτά γιά να συγκρίνουμε κάπως τα δεδομένα των αγίων με τα σημερινά δεδομένα.

Με τόση εγκράτεια στην τροφή και όμως ο Όσιος και αναπτύχθηκε θαυμάσια και έζησε όλα τα χρόνια που αναφέρι ο προφητάναξ Δαβίδ: Αι ημέραι των ετών ημών εβδομήκοντα έτη.

Αλλά θα πει κάποιος χαζομπαμπάς ή κάποια νέα μητέρα, ή μάλλον κάποια καλή γειτόνισσα ή κάποια χαζογιαγιά: Πώς θα ζήσει με τέτοιες συνθήκες το παιδί; Άλλα λέει ο παιδίατρος.

Μα δεν τα γράφουμε γιά όλους. Η άσκηση θέλει ελευθερία.

Τα γράφουμε όμως γιά να μην ξεχνιόμαστε και γιά να έχουμε ένα μέτρο στην ζωή μας, αν θέλουμε να ζούμε ορθόδοξη χριστιανική ζωή.

Καλές, πολύ καλές οι ιατρικές συμβουλές, αλλά οι άγιοι, γιά όποιον θέλει να λέγεται ορθόδοξος χριστιανός, είναι οι οδοδείκτες της ζωής μας. Τα φωτεινά φώτα μέσα σε έναν σκοτεινό και γκρίζο κόσμο.

Και η εγκράτεια και η νηστεία είναι τρυφή και χαρά γιά όποιον θέλει να τις εφαρμόζει.

Το άγιο Πνεύμα πάντως δεν αρέσκεται στην τρυφή και στις παχύτερες τροφές, αυτό είναι απολύτως σίγουρο.

Με τις σκέψεις αυτές, με τις πρεσβείες του ΑγιοΝικόλα και της γιαγιάς μας της Άννας, και έχοντας παράδειγμα τους αγίους των ημερών και τόν σημερινό μας Όσιος Στέφανο, ας ρυθμίζουμε την καθημερινότητά μας.

Αδελφοί, Καλά Χριστούγεννα.

Πηγή:   romfea.gr