Μιά καλημέρα είν’ αυτή…

Επισκόπου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου, Δρος Θεολογίας,

Γενικού Διευθυντού Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος

---

Το πρόσωπο του Λόγου με την υπέρτατη συνείδησή Του για όλα τα νοήματα είναι το πιο φωτεινό απ' όλες τις πραγματικότητες.

Και είναι η πηγή του φωτός όλων των νοημάτων και όλων των συνειδήσεων καθώς και όλων των ορατών και πνευματικών καλλονών.

Μέσα στον Αναστημένο Χριστό, με την αγάπη Του χωρίς σκιά εγωϊσμού, με το υπέρτατο νόημα της ύπαρξης την οποία έχει και την οποία μεταδίδει στους πάντες μαζί με τη ζωή Του, οι πάντες και τα πάντα πλημμυρίζουν ξανά με φώς.

Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, ετόνισαν τη σημασία του θείου φωτός στον πνευματικό βίο, η δε Θεία Λειτουργία μιλάει συχνά για τη θέα του θείου φωτός, ως την υπέρτατη αφορμή της πνευματικής και αιώνιας χαράς: «εἰδομεν το φώς το αληθινόν, έλάβομεν Πνεύμα επουράνιον», «φώς Χριστού φαίνει πάσι»

Το φώς που λαμβάνουμε με το κερί το βράδυ της Αναστάσεως δεν είναι μία απλή συμβολική πράξη.

Είναι μια οντολογική ενέργεια. Είναι η σωτηριώδης απόφασή μας να ακολουθήσουμε, αίροντες τον σταυρό μας, τη ζωή του Θεού και να γίνουμε φωτεινοί άνθρωποι.

Είναι η διάθεσή μας να φωτίσουμε την καρδιά μας, αλλά και την καρδιά του κόσμου.

Να υπερβούμε το φόβο του θανάτου που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, αυτός που γκρεμίζει τα επιτεύγματά μας, αυτός που καταδικάζει στην ανυπαρξία και τη λήθη την αγαπητική μνήμη.

Ο κόσμος ζεί το νέο σκοτάδι της γής από ώρας έκτης έως ώρας ενάτης.

Και ο Χριστιανός, πού βλέπει πίσω από τον Σταυρό την Ανάσταση, αγωνίζεται και αντιστέκεται να φωτίσει τα νέα σκοτάδια των ανθρώπων του κόσμου λέγοντας μία απλή, καθημερινή, συνηθισμένη λέξη που ακούγεται από δισεκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα, από μια λέξη που είναι ταυτόχρονα μια προσευχητική ικεσία, μια ελπιδοφόρα παράκληση, μια πρόσκληση ομολογίας.

Ποιά είναι αυτή η λέξη; «ΚΑΛΗΜΕΡΑ». Η «καλημέρα», έκφραση που πολλές φορές βιαστικά λέμε μεταξύ μας, και καμιά φορά χωρίς διάθεση πνευματικής καρδιακής ευρυχωρίας, είναι μιά δυνατή ευχή και προσευχή.

Ξέρετε γιατί; Ένα από τα ονόματα του Θεού, στην πατερική θεολογία, είναι η λέξη «ΗΜΕΡΑ». Ὁ Θεός λέγεται «ΗΜΕΡΑ».

Ὁ Κλήμης ο Αλεξανδρεύς βεβαιώνει ότι συχνά ο Χριστός ονομάζεται Ημέρα.

Ο δε Ιππόλυτος γράφει ότι «ημέρα, ήλιος και έτος είναι ο Χριστός». Όταν, λοιπόν, λέμε «καλημέρα» ο ένας στον άλλον του ευχόμαστε η μέρα του να είναι φωτεινή, συναρπαστική μέσα στην ελπίδα.

Όταν λέμε «καλημέρα» από την καρδιά μας σημαίνει ότι θέλουμε να είμαστε φωτεινοί άνθρωποι και το ίδιο φωτεινός και ο άλλος.

Η «καλημέρα» είναι μια ευχή που σημαίνει να είναι ευλογημένη η πορείας της ζωής μας μέσα στην Εκκλησία που βιώνει τα Έσχατα.

Η «καλημέρα» μας αποκαλύπτει ότι ο καλός Θεός είναι μαζί μας ή ευχόμαστε να είναι μαζί μας.

Η ευχή της «καλημέρας» φωτίζεται από το ανέσπερο φώς που λάβαμε το βράδυ της Αναστάσεως και το οποίο φωτίζει και τη δική μας ζωή στις αστοχίες, στις αδυναμίες, στις ολιγοπιστίες, στις κακίες, στη ζάλη των πειρασμών, στις θλίψεις και στις λύπες.

Ας μάθουμε, λοιπόν, να λέμε την «καλημέρα», που όπως πολύ σοφά λέγει ο λαός μας «είναι του Θεού», με διάθεση χαράς, απλότητας, ελπίδας, ανεξικακίας, καλωσύνης, με ένα φωτεινό χαμόγελο και με φωτεινή 

Πηγή:  romfea.gr