Να μην κλονισθεί η εμπιστοσύνη στην Εκκλησία του Χριστού.

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος

---

Σύμφωνα με έρευνα, εν μέσω πανδημίας, του Πανεπιστημίου Αθηνών (συγκεκριμένα του Εργαστηρίου Δημοσιογραφικών Σπουδών και Επικοινωνιακών Εφαρμογών του Τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών), το 67% των ερωτώμενων δεν εμπιστεύεται την Εκκλησία την τρέχουσα περίοδο.

Να ξεκαθαριστεί ότι η απουσία εμπιστοσύνης, όπως εμφανίζεται στην έρευνα, είναι επιφανειακή, θεωρητική και στιγμιαία, υπό συγκεκριμένες ασυνήθιστες και πιεστικές συνθήκες, και δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με το σωτηριολογικό ρόλο και λόγο της Εκκλησίας.

Στην έρευνα αυτή (ήταν διαδικτυακή, έγιναν 38 ερωτήσεις σε 2.525 άτομα σε διάστημα τριών περίπου εβδομάδων (29 Μαρτίου – 23 Απριλίου 2020), καταγράφονται οι απόψεις και οι ανησυχίες των Ελλήνων για ζητήματα σχετικά με την πρωτόγνωρη πανδημία του Κορωνοϊού και τις αλλαγές που επέφερε στην καθημερινότητά τους και διερευνάται σε ποιο βαθμό η κρίση της πανδημίας έχει επηρεάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι σε βασικούς θεσμούς, μεταξύ των οποίων και η Εκκλησία, και πρόσωπα του δημόσιου βίου που εμπλέκονται στη διαχείριση των έκτακτων συνθηκών.

Να διευκρινιστεί ότι είναι εσφαλμένο να ταυτίζεται ο θεσμός της Εκκλησίας, που υποδεικνύει σωτήριους δρόμους και τρόπους ζωής, με τα πρόσωπα, που την διακονούν.

Εκτιμούμε ότι και στη συγκεκριμένη έρευνα, παρότι η έλλειψη αξιοπιστίας αποδίδεται, λανθασμένα, στο θεσμό της Εκκλησίας, αφορά, ως προς τις απαντήσεις των ερωτώμενων, στα άτομα, που την υπηρετούν, και όχι στην ίδια την Εκκλησία, που στην ουσία της είναι ο Χριστός μας.

Είναι προφανές ότι η αμφισβήτηση, ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά της (πως και γιατί προκύπτει), έχει να κάνει με την ανθρώπινη και όχι με την πνευματική και λυτρωτική διάσταση της Εκκλησίας.

Επίσης από την έρευνα φαίνεται ότι αμφισβητείται η Εκκλησία, «ενδεχομένως λόγω των συμβάντων μη τήρησης των μέτρων για την αντιμετώπιση της διασποράς της πανδημίας, που έγιναν μέχρι το οριστικό κλείσιμο των εκκλησιών».

Ο συγκεκριμένος λόγος και προσωρινός είναι και με την πίστη δεν έχει να κάνει, αλλά περισσότερο σχετίζεται με τις φοβίες, καθώς και με την ιδεολογική ταυτότητα των ερωτώμενων.

Ωστόσο πέρα από την πανδημία του κορωνοϊού, αλλά και από την έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών, και άσχετα από τις τυχόν αδυναμίες και τα τυχόν λάθη του ανθρώπινου δυναμικού της, η Εκκλησία για τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, ως συστατικό στοιχείο της Ορθοδοξίας, με κεφαλή της το Χριστό, όχι μόνο δεν εμφανίζει έλλειμμα εμπιστοσύνης, αλλά αντίθετα είναι διέξοδος στο αδιέξοδο.

Και είναι απαραίτητη η εμπιστοσύνη στην Εκκλησία του Χριστού, γιατί στις ημέρες μας, όπου οι ψυχές είναι κυριευμένες από απόγνωση και απογοήτευση, ο πνιγμένος δεν μπορεί να σωθεί πιάνοντας τα μαλλιά του, αλλά αν βοηθηθεί και βρεθεί σε ασφαλές καταφύγιο.

Ακριβώς αυτή την αποστολή εκπληρώνει η Εκκλησία του Χριστού, είναι το ασφαλές καταφύγιο, που προσφέρει θετική βοήθεια στον άνθρωπο της εποχής μας.

Δείχνει μια συγκεκριμένη πορεία, προσφέρει συγκεκριμένους στόχους κατακτήσεων, χαρίζει συγκεκριμένα εφόδια.

Ό,τι κάνει και ό,τι λέει ως φορέας θεϊκής προέλευσης, απαλλαγμένος από τις κοσμικές συγχύσεις, είναι αποτέλεσμα της αγάπης της για τα πλάσματα του Θεού.

Δε στηρίζεται στη σοφία των ανθρώπων η Εκκλησία. Αλλά μέσω αυτής ο Χριστός είναι ο τροφοδότης των ανθρώπων.

Με τα μυστήριά της, με τη δάδα του θείου κηρύγματός της, με το όλο περίγραμμα της ζωής της, λούζει και αναγεννά τις ανθρώπινες υπάρξεις. Είναι αυτό το έργο και η αποστολή της Εκκλησίας.

Ένα έργο και μια αποστολή με πελώριες προοπτικές και ξεχωριστούς στόχους. Καμία, λοιπόν, αμφισβήτηση δεν χωρά και δεν δικαιολογείται στην Θεοΐδρυτη Εκκλησία.

Από μας και μόνο από μας εξαρτάται να αξιολογήσουμε σωστά την παρουσία της και να λάβουμε τις δικές μας αποφάσεις, που θα μας εξασφαλίσουν την κοινωνία μας με το Θεό και τη γεύση της Αλήθειας.

Πηγή:  romfea.gr