Χάος στην "χώρα της ελευθερίας".

 Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Χάος στην "χώρα της ελευθερίας".
Χάος στην "χώρα της ευκαιρίας".

Χάος, βία, λεηλασίες στο όνομα της δολοφονίας ενός αθώου.
Όχι, δεν τιμάς με αυτόν τον τρόπο τον δολοφονημένο άνδρα.
Όχι, δεν διεκδικείς με αυτόν τον τρόπο δικαιοσύνη.

Πώς είναι δυνατόν να μιλάς για δικαιοσύνη όταν καις και ρημάζεις τις περιουσίες ανθρώπων που δεν σου έχουν φταίξει σε τίποτα;
Πώς είναι δυνατόν να μιλάς κατά του ρατσισμού όταν επιτίθεσαι στοχευμένα σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων; Αυτό δεν σε κάνει και εσένα ρατσιστή;

Η Αμερική βιώνει την σκληρή πραγματικότητα της εγωπάθειας που τρέχει να εκμεταλλευτεί ακόμα και τον θάνατο ενός αθώου. Διότι αυτό γίνεται αυτές τις ημέρες. Εκμεταλλεύονται κάποιοι τις συγκυρίες για να αρπάξουν με βία και να καταστρέψουν για το κέφι τους, αμαυρώνοντας δι'αυτού του τρόπου την μνήμη του George Floyd.

Αυτό όμως δεν γίνεται και στην χώρα μας ευκαίρως ακαίρως;
Κάποιοι ψάχνουν αφορμές για να βγάλουν το μίσος τους, τον κομπλεξισμό τους, το σκοτάδι τους, την κακία τους, την αναρχία τους που θεοποιεί τον εαυτούλη τους.
Κι αν συλληφθούν τρέχουν όλοι οι φιλελεύθεροι προοδευτικοί να πούνε "το καημένο το παιδί".

Πότε επιτέλους θα πούνε για τους καημένους καταστηματάρχες; Τους ανθρώπους που δούλεψαν μια ζωή για να δημιουργήσουν μία επιχείρηση;

Μα στο μυαλό τους κυριαρχεί ότι πάντα οι φτωχοί έχουνε δίκαιο, πάντα αυτός που κρατά μια πέτρα και σπάει μια βιτρίνα είναι ο σωστός, πάντα αυτός που ρίχνει μια μολότοφ σε έναν αστυνομικό θέλοντας να τον κάψει ζωντανό είναι εξοργισμένος και δικαιολογείται.

Τρέλα. Αυτό είναι τρέλα. Μα το ξέρετε καλύτερα από μένα ότι ζούμε σε τέτοιους τρελούς καιρούς, όπου το σωστό παρουσιάζεται λάθος και το λάθος σωστό.

Λεηλατούν μαγαζιά με πολυτελή είδη. Γιατί; Διότι αυτά που κράζουν, αυτά θαυμάζουν και θέλουν! Αυτό κι αν είναι υποκρισία.

Όλοι αυτοί, οι δήθεν προοδευτικοί, αναρχικοί, κουλτουριάριδες μιλούνε για δικαιοσύνη αδικώντας, μιλούνε για αγάπη μισώντας, μιλούνε για ειρήνη κάνοντας πόλεμο, μιλούνε για δικαιώματα βρίζοντας και απαξιώνοντας όποιον έχει διαφορετική άποψη από αυτούς.

Φτάνει πια στην αδιάκριτη χρήση της εξουσίας.

Φτάνει πια όμως και στην συμφεροντολογική αναρχία που το μόνο που φέρνει είναι φωτιά και στάχτη σε ζωές αθώων συμπολιτών μας.

Αυτό δυστυχώς γίνεται στην Αμερική, αυτό έχει γίνει πολλές φορές στην πατρίδα μας και σε άλλες χώρες: Μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την δικαιοσύνη από την εκδίκηση, την αρμονία από το χάος, τον ρατσισμό από τον κομπλεξισμό τους...