Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Η αγία
Ευανθία, που η Εκκλησία εορτάζει τη μνήμη της στις 11 Σεπτεμβρίου, μαζί
με του συζύγου της αγίου Δημητρίου και του γιού τους αγίου Δημητριανού,
έδινε μεγάλη σημασία, σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει με μας σήμερα, όχι
στην κοσμική σοφία, αλλά στην πραγματική και υπερκόσμια σοφία.
Πίστευε και παραδεχόταν τις μεγάλες και σωτηριώδεις αλήθειες, οι οποίες είναι θησαυρισμένες στο Ευαγγέλιο του Χριστού.
Αυτές τις
μεγαλειώδεις και σωτηριώδεις αλήθειες της Ευανθίας ασπαζόταν και ο
σύζυγός της, ο οποίος αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και διώκτης των
Χριστιανών, και ο γιός της.
Και με αυτές να γεμίζουν την ψυχή τους, παρέδωσαν το πνεύμα τους στο Θεό. Ωστόσο, αναφορικά με το τέλος τους υπάρχει μια διχογνωμία.
Οι περισσότεροι συναξαριστές θεωρούν, ότι θανατώθηκαν από φονικό σεισμό, αφού καταπλακώθηκαν μέσα στο ναό, όπου προσεύχονταν.
Στο συναξάρι
του εκατόνταρχου Κορνηλίου δίνεται μια άλλη εκδοχή. Στο ναό, κατά την
ώρα του σεισμού, βρισκόταν η αγία Ευανθία με το γιο της, αλλά διασώθηκαν
από τον Κορνήλιο, ο οποίος τους έβγαλε από τα ερείπια, γεγονός, το
αποτέλεσε αφορμή για τη μεταστροφή του συζύγου της Δημητρίου.
Όπως και να
έχει, αυτό, που μετρά, είναι ότι η αγία Ευανθία, όπως και ο σύζυγός της
άγιος Δημήτριος και ο γιος της άγιος Δημητριανός, ξεπέρασαν τα
φαινομενικά αλύγιστα τυφλά πάθη και τους σκοτεινούς εγωισμούς, που
στέκουν εμπόδιο μεταξύ Θεού και ανθρώπων, και άφησαν το φως της Πίστης
να εισχωρήσει ελεύθερα μέσα τους και να τους φωτίσει και να τους
καταυγάσει.
Η αγία
Ευανθία με αγαθότητα και καθαρότητα καρδιάς, με ταπείνωση ειλικρινή,
έστρεψε όχι μόνο τα δικά της μάτια, τα δικά της αυτιά και τη δική της
ψυχή στο Χριστό, αλλά και τα μάτια και τα αυτιά και την ψυχή του συζύγου
της και του γιου της.
Και εμείς αν
πλησιάσουμε πραγματικά και όχι υποκριτικά το Χριστό, αμέσως θα
προσελκυσθούμε από τη χάρη του. Και θα μείνουμε πάντα κοντά Του. Χωρίς
δεύτερη σκέψη και γνώμη θα γίνουμε πιστοί μαθητές και γνήσιοι ακόλουθοί
του, κατά το παράδειγμα της αγίας Ευανθίας.
Η άμεση
επαφή, η προσωπική γνωριμία με τον Κύριο δημιουργεί πείρα και πείθει και
τον πιο δύσπιστο για την ανάγκη της χριστιανικής ζωής.
Αν θέλουμε να
πεισθούμε, δεν χρειάζεται να πειραματιστούμε, αλλά να απλωθούμε προς το
Χριστό . Να πάμε κοντά Του. Να Τον γνωρίσουμε προσωπικά.
Να Τον συναναστραφούμε. Να επικοινωνήσουμε μαζί Του. Να Τον ακούσουμε. Να αντικρίσουμε το μεγαλείο Του, που αστράφτει...
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου