Μνημόνευση ονομάτων ποιοι πότε γιατί... ενδιαφέρον!

 

“Κάτι χρήσιμο γι'αυτές τις Άγιες ημέρες. Τί ονόματα γράφουμε στο Δίπτυχο που δίνουμε για μνημόνευση στους Ναούς;

Πολλές φορές εμείς οι Ιερείς δεχόμαστε τα δίπτυχα των πιστών για να μνημονεύσουμε τους οικείους εν τη πίστει. Πάντοτε όμως παρατηρούμε υπερβολές και παραλείψεις.
Υπερβολές είναι όταν γράφουμε στα δίπτυχα ονόματα ανθρώπων μη Ορθοδόξων Χριστιανών κάτι το οποίο δεν είναι σωστό να το κάνουμε κατά την τέλεση της Θείας Λατρείας, μπορούμε και επιβάλλεται ως Ιερείς να κάνουμε προσευχή, κομποσχοίνι και να μνημονεύουμε ετερόδοξους ώστε ο Θεός να τους φωτίσει να έλθουν κοντά στην Ορθόδοξη πίστη. Επάνω όμως στο Δισκάριο κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας πρέπει να βρίσκονται οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί διότι στο Δισκάριο βρίσκεται όλη η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Υπερβολή πάλι αλλά και αμάθεια είναι όταν γράφουμε τα υποκοριστικά ονόματα των αδελφών μας και όχι τα βαπτιστικά τους. Πολλές φορές έρχονται τα δίπτυχα με ονόματα όπως Τάσος, Λάκης, Βούλα, Ρούλα, Κούλα, Λίτσα, Ρίνα και δυστυχώς ως Ιερείς προβληματιζόμαστε τί να μνημονεύσουμε; Στο Δίπτυχο γράφεται το βαπτιστικό όνομα του Ορθοδόξου πιστού.
Παραλείψεις κάνουμε πολλές φορές ιδιαίτερα οι άνθρωποι που έχουν στενή σχέση με την Μυστηριακή ζωή. Ξεχνούν 9 στους 10 να γράψουν το όνομα του Πνευματικού τους και του Επισκόπου. 

Ο Επίσκοπος είναι ο πατέρας όλων των πιστών της τοπικής εκκλησίας και ο πνευματικός μας είναι ο πατέρας μας , ο οδηγός μας, αυτός που προσευχόμαστε και ευχόμαστε ο Θεός να του δίνει φώτιση και υπομονή απέναντι στις αστοχίες μας και να μας νουθετεί, πως γίνεται να παραλείπουμε έναν τέτοιο άνθρωπο από το δίπτυχο της οικογένειάς μας; Πρώτα αναγράφεται ο Επίσκοπος που είναι πατέρας όλων και έπειτα ο Πνευματικός μας αλλά και οι πνευματικοί που μπορεί να έχουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Παραλείπουμε επίσης τους άλλους πνευματικούς γονείς που έχουμε και αυτοί είναι οι ανάδοχοι μας, βλέπετε η σχέση αυτή σταματά πολλές φορές όταν σταματούν τα δώρα ή δυστυχώς δημιουργούνται παρεξηγήσεις, όμως αυτό είναι λάθος διότι η προσευχή ενώνει και χαριτώνει.

Αξιοσημείωτο πάλι είναι ότι ξεχνούμε και δεν γράφουμε τους ανθρώπους που εμείς έχουμε γίνει ανάδοχοι, τα παιδιά που εμείς βαπτίσαμε... Λάθος μέγα διότι η σχέση που γίνεται μέσω του Αγίου Βαπτίσματος ανάμεσα στον ανάδοχο και τον νεοφώτιστο είναι αιώνια και όχι εφήμερη.
Σπουδαία παράλειψη ότι δεν γράφουμε τους εχθρούς μας διότι αυτό μας λέει ο εγωισμός μας να κάνουμε. Πώς όμως θα βρούμε Σωτηρία στην ψυχή, αν αυτά τα θέματα τα έχουμε άλυτα επί γης, άλυτα θα μείνουν και στον Ουρανό κατά την Θεία Κρίση. Τους αναγράφουμε ώστε ο Θεός να μας φωτίσει και εμάς και αυτούς να βρούμε την μεταξύ μας ειρήνη.
Ακόμη μια παράλειψη είναι ότι δεν γράφουμε και τα αβάπτιστα παιδιά, θα πρέπει να τα γράφουμε γιατί δεν πρόκειται για ετερόδοξους αλλά κατηχούμενους. Τα παιδιά τα οποία είναι αβάπτιστα έχουν εισέλθει στην εκκλησία κατά τον Σαραντισμό τους, όπως και πολλά έχουν λάβει το χριστιανικό τους όνομα κατά την όγδοη ημέρα της λεγόμενης ονοματοδοσίας. Οπότε αναγράφονται είτε με το όνομα που τους έχει δοθεί ή ως αβάπτιστο.
Παράλειψη είναι και αυτό που γίνεται στους Κεκοιμημένους όπου μετά από χρόνια λόγω άγνοιας ή εκταφής σταματούμε να γράφουμε κάποια ονόματα και όμως αδελφοί μου το δίπτυχο είναι το γενεαλογικό δένδρο της οικογένειάς μας δεν πρέπει να ξεχνούμε καμία ψυχή οπότε ερωτούμε τους μεγαλύτερους μας και προσπαθούμε να γράψουμε όλα τα ονόματα.
Τελευταίο που γίνεται από υπερβολική αγάπη προς τον Ιερέα είναι ότι παραλείπουμε όλα τα παραπάνω για να μην κουράσουμε τον Παππούλη που θα τα διαβάσει. Όμως ο Ιερέας αυτή την διακονία έχει, να μνημονεύει, να προσεύχεται και να εύχεται για τους πιστούς, μην του το στερείται αυτό το διακόνημα. Αυτή η κούραση είναι γλυκιά ξεκούραση για έναν Ιερωμένο.
Ταπεινά σας προτρέπω αυτές τις ημέρες που όλοι θα πάμε τα δώρα μας για την Γέννηση Του Κυρίου μας στα δίπτυχα να γράφουμε τους Πνευματικούς μας, τους ανάδοχους, την οικογένειά μας, τα βαπτιστήρια μας, τους φίλους και εχθρούς μας και πάσα ψυχή ζώσα εν τη Ορθόδοξη πίστη, όπως και όλους τους κεκοιμημένους αδελφούς μας.ω

Καλή προετοιμασία για την Μεγάλη Εορτή.»