Μία ξεχωριστή επιστολή.

 

 

Ένας φυλακισμένος που καταδικάστηκε σε θάνατο εν αναμονή της εκτέλεσης ζήτησε μια τελική επιθυμία, στυλό και χαρτί.

Μετά από λίγα λεπτά, ο κατάδικος κάλεσε τον φρουρό της φυλακής και ζήτησε να παραδώσει την επιστολή στη μητέρα του.
Η επιστολή έγραψε:
Μαμά, αν υπήρχε περισσότερη δικαιοσύνη στον κόσμο, σήμερα θα είμαστε δύο καταδικασμένοι και όχι μόνο εγώ. Είσαι τόσο ένοχος όσο είμαι, είσαι ένοχος για τη ζωή που χάνω.
Θυμάσαι όταν έκλεψα και έφερα σπίτι ένα ποδήλατο αγοριού;
Με βοήθησες να το κρύψω, ώστε ο πατέρας μου να μην με ανακαλύψει και να με τιμωρήσει.
Θυμάστε όταν έκλεψα χρήματα από το πορτοφόλι ενός γείτονα;
Το ξόδεψες μαζί μου στο εμπορικό κέντρο.
Θυμάσαι πότε είχες διαφωνίες με τον πατέρα μου και έφυγε;
Ήθελε απλώς να με διορθώσει, γιατί αντί να σπουδάσω, αντιγράφω τις εξετάσεις. Τελικά με βρήκαν και με απέλασαν.

Αντιτάξατε τον πατέρα και τον δάσκαλό μου, και δεν έμαθα τίποτα από αυτό, και τελικά έγινα εγκληματίας.
Μαμά, ήμουν παιδί, μετά έγινα ταραγμένος έφηβος και τώρα είμαι ανυπόμονος και επιθετικός άνθρωπος.
Μαμά, ήμουν απλώς ένα παιδί που χρειάστηκε διόρθωση και όχι συγκατάθεση. Ωστόσο, σε συγχωρώ!
Σας ζητώ απλώς να διαβάσετε αυτό το γράμμα σε όσο το δυνατόν περισσότερους γονείς σε όλο τον κόσμο, ώστε να γνωρίζουν ότι έχουν την ευθύνη να μεγαλώσουν ένα παιδί, ώστε να μπορεί να γίνει ένα άτομο που μπορεί να ενεργήσει μέσω του καλού ή του κακού.
Ευχαριστώ μαμά που μου έδωσες ζωή και με βοήθησες να την χάσω.
Ο παραβατικός γιος σου.
Θα ήθελα επίσης να σας υπενθυμίσω ότι:
Αυτός που αρνείται να τιμωρήσει τον γιο του δεν τον αγαπά. Αυτός που τον αγαπά δεν διστάζει να τον καταραστεί.
Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε τον κόσμο. Εκπαιδεύστε τα παιδιά και δεν θα χρειαστεί να τιμωρήσετε τους ενήλικες.