«Προσευχή και ενότητα»

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης
Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

 

---

Κυριακή
Των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου
(Ιωάν. ιζ΄ 17 - 13)

Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη των Αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.

Πανηγυρίζει και εορτάζει «τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου» και τονίζει την απόλυτη εμπιστοσύνη της στη φωτισμένη και ανόθευτη διδασκαλία τους, γι’ αυτό και ορίζει αυτήν την εορτή ανάμεσα στην Ανάληψη του Κυρίου και την Πεντηκοστή.

Η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος περιφρούρησε τη ζωή της Εκκλησίας από την επικίνδυνη και αιρετική διδασκαλία του πονηρού Αρείου, ο οποίος υπήρξε διαστρεβλωτής της αλήθειας του Ευαγγελίου αφού ισχυριζόταν ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά άνθρωπος.

Η Σύνοδος αυτή δηλώνει ξεκάθαρα την ενότητα  της Εκκλησίας, εκφράζει την παραδοθείσα πίστη της και διατυπώνει τη δογματική διδασκαλία περί του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος, του Υιού και Λόγου του Θεού, του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, προσπάθησαν και πέτυχαν με τη διδασκαλία τους να επεξηγήσουν και να αναλύσουν το πέρασμα του ανθρώπου από το στάδιο της κάθαρσης, στο φωτισμό και έπειτα στη θέωση.

Διετύπωσαν την αλήθεια της πίστεως όπως οι ίδιοι την βίωσαν και έκτοτε καλούν όλους εμάς να διατηρήσουμε και να μεταδώσουμε αυτήν την πίστη «ως ορθοδοξία διδασκαλίας και ως ορθοπραξία εμπειρίας», όπως αναφέρει ο σοφός Ιεράρχης και Πρύτανης των Ιεροκηρύκων Μητροπολίτης Κορωνείας Παντελεήμων.

Στη σημερινή Ευαγγελική διήγησή του ο Ιωάννης αναφέρει ότι η ελπίδα, οι οραματισμοί και ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου είναι στα χέρια του Θεού και ο Κύριος αποκαλύπτει στους μαθητές του όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν, δίδοντάς τους όμως και μία υπόσχεση, ότι δε θα εγκαταλείψει ποτέ αυτόν τον κόσμο και το έργο Του θα το συνεχίσει το Πανάγιο Πνεύμα.

Γι’ αυτό τους προετοιμάζει κατάλληλα για όλα όσα θα υποστούν, τις δυσκολίες, τα μαρτύρια, τους διωγμούς, όλα τα δεινά που θα δοκιμάσουν για τη δική Του αγάπη. Παραδίδει δηλαδή στους μαθητές Του τις τελευταίες παρακαταθήκες σχετικά με το έργο της προσευχής και την ενότητα της Εκκλησίας.

Η προσευχή φανερώνει την αλήθεια και οδηγεί στην πνευματική ζωή και δια της προσευχής ο άνθρωπος προσεγγίζει, συνομιλεί και έρχεται σε άμεση σχέση με τον Θεό. Η δύναμη της προσευχής είναι τεράστια διότι ωφελεί όχι μόνον εκείνον που προσεύχεται αλλά και όλους εκείνους για τους οποίους προσεύχεται.

Η προσευχή κατά τον Ιερό Χρυσόστομο εξισώνει τον τελευταίο πιστό με τον κορυφαίο άγιο και φέρνει ως παράδειγμα το λόγο του Αποστόλου Παύλου: «Τῇ προσευχῇ προσκαρτερεῖτε, γρηγοροῦντες ἐν αὐτῇ, ἐν εὐχαριστίᾳ, προσευχόμενοι ἅμα καὶ περὶ ἐμοῦ, ἵνα μοι δοθῇ λόγος ἐν ἀνοίξει τοῦ στόματός μου ἐν παῤῥησίᾳ, λαλῆσαι τὸ μυστήριον τοῦ Εὐαγγελίου. Τί λέγεις; τοσαύτην ἡμῖν παῤῥησίαν αἱ προσευχαὶ διδόασιν, ὡς ὑπὲρ Παύλου τολμᾷν τὸν Θεὸν ἱκετεύειν; τις τολμᾷ στρατιώτης ὑπὲρ τοῦ μεγάλου στρατηγοῦ τὸν βασιλέα παρακαλεῖν; Καίτοι γε οὐδεὶς οὕτω στρατηγὸς τῷ βασιλεῖ φίλος, ὡς Παῦλος τῷ Θεῷ· ἀλλ’ ὅμως εἰς τοσαύτην ἄγουσιν ἡμᾶς αἱ προσευχαὶ τιμὴν, ὡς ὑπὲρ Παύλου τολμᾷν τὸν Θεὸν ἱκετεύειν» και συνεχίζει ο Ιερός Πατήρ: «Προσευχὴ σωτηρίας ἀφορμὴ, ἀθανασίας πρόξενος ψυχῆς, τῆς Ἐκκλησίας τεῖχος ἀῤῥαγὲς, φυλακτήριον ἄσειστον, φοβερὸν μὲν τοῖς δαίμοσι, σωτήριον δὲ τοῖς εὐσεβέσιν ἡμῖν».

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή ο Κύριος κάνει λόγο και για την ενότητα των μαθητών Του: «πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» και αυτός ο λόγος φανερώνει την ενότητα της Εκκλησίας μέσα στην πορεία του χρόνου και της ιστορίας.

Η ενότητα της Εκκλησίας στο διάβα των αιώνων έχει δοκιμαστεί αρκετές φορές. Ποικίλες αιρέσεις και σχίσματα προκάλεσαν διαιρέσεις στο σώμα της Εκκλησίας με αποτελέσματα τραγικά. Όμως οι άγιοι Πατέρες με την ανόθευτη διδασκαλία τους εδραίωσαν την πίστη και έγιναν θεματοφύλακες των παραδόσεών μας.
Αγαπητοί μου.

Το μήνυμα της εορτής των Αγίων 318 θεοφόρων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου αλλά και του Ευαγγελιστή της αγάπης Ιωάννη είναι ένα και συγκεκριμένο. Να κρατήσουμε τη μεταξύ μας ενότητα δυνατή και αδιαίρετη.

Αυτό θα επιτευχθεί μόνο δια της βιωματικής και ενσυνείδητης εμπειρίας της προσευχής και έτσι θα κατακτήσουμε την αιώνια αλήθεια και την αληθινή ζωή, για την οποίαν όλοι είμαστε προορισμένοι.

Γι ’αυτό ας λάβουμε θάρρος και «φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός» και της θυσίας του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού.

Πηγη;  romfea.gr