Αρχιδιακόνου Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής Ραφαήλ Μισιαούλη
«Σπουδή γάρ ευφυία συνέδραμεν, έξ ών επιστήμαι καί τέχναι τό κράτος έχουσι»
Ο πιο πάνω λόγος του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου για το Μέγα Βασίλειο απηχεί στο πρόσωπο του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Κύπρου και Εθνάρχου Μακαρίου του Γ’, του οποίου συμπληρώνονται 44 έτη από την κοίμησή του από τα πρόσκαιρα στα αιώνια και από τα φθαρτά στα άφθαρτα.
Έχουσι κράτος αι επιστήμαι καί τέχναι λοιπόν.
Από την αρχή της ζωής του ξεχώρισαν τα τάλαντα με τα οποία τον προίκισε ο Θεός, προκειμένου όλα αυτά να τα αναλώσει στη διακονία του.
Άνθρωπος ευφυής, προικισμένος από το Θεό με σπάνιο νουν, σπάνια αντίληψη που τον βοήθησε και υλοποίησε διάφορα σχέδια για το καλό της Κύπρου, του Κυπριακού λαού.
Υποδειγματικός λειτουργός, εύγλωττος, άριστος ομιλητής και διαπρύσιος κήρυκας, με θεολογική κατάρτιση και πολυμερή παιδεία.
Διακρινόταν για τον τρόπο που χειριζόταν τη γλώσσα προσαρμόζοντάς την πάντοτε στο ακροατήριο που κάθε φορά είχε απέναντί του, ώστε να γίνεται πάντοτε κατανοητός.
Άνθρωπος ελεήμων, φιλάνθρωπος, με μεγάλη καρδιά και ανεξικακία έχοντας «σπλάχνα οικτιρμών» προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Λάμβανε σοβαρά υπόψιν τα ποικίλα και σοβαρά εκκλησιαστικά θέματα και προβλήματα της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου, αλλά και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο αλήστου μνήμης Εθνάρχης Μακάριος είχε στερεή και ακλόνητη βάση στην παράδοση της Ορθοδοξίας, την οποία υιοθέτησε εξ’ απαλών ονύχων, όταν μικρός ων εγκαταβίωσε στην Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Κύκκου.
Θυσίαζε κάθε προσωπικό του συμφέρον, ένωνε τους διχασμένους ανθρώπους γεφυρώνοντας αντιπαλότητες και διαφορές κόμβο καταστέλλοντας σοβαρές υποθέσεις που ενέσκηπταν στους κόλπους της Εκκλησίας.
Ανάμεσα στα ποικίλα χαρίσματα που κοσμούσαν την μεγάλη αυτή προσωπικότητα όπως το φιλάνθρωπο, το φιλόθεο και φιλόχρηστο του ήθος, διακρινόταν για το χάρισμά του στην ιεραποστολή.
Αναδείχθηκε ένας πνευματικός πατέρας και υποστηρικτής του έργου της εξωτερικής ιεραποστολής. Συνέβαλε στην ανασυγκρότηση και αναζωπύρωση της ιδέας της εξωτερικής ιεραποστολής στο κέντρο της Αφρικανικής Ηπείρου.
Τον Μάρτιο του 1971 έφθασε στην Κένυα και τέλεσε ομαδικές βαπτίσεις πέντε χιλιάδων ιθαγενών στις ενορίες Καγκίρα και Κιχούτι στο Νιέρι.
Το πιο σημαντικό φυσικά γεγονός ήταν η κατάθεση του θεμελίου λίθου Ιερατικής Σχολής στην Ριρούτα - προαστίου της Ναϊρόμπης, σύμφωνα με το άρθρο «Ο Αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ΄ τιμάται στην Κένυα» του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναϊρόμπης κ. Μακαρίου.
Υιοθέτησε τον πόνο των προσφύγων, των εγκλωβισμένων, όταν τον Ιούλιο του 1974 ο Αττίλας πάτησε το πόδι του στη μεγαλόνησο Κύπρο.
Ο πόνος, η θλίψη και ο στεναγμός των εγκλωβισμένων, των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους στην εισβολή και το πραξικόπημα, έγιναν δικές του θλίψεις, δικές του στεναχώριες.
Όλοι εμείς που μένουμε πίσω, είμαστε ευλογημένοι, γιατί ένας τέτοιου μεγέθους και ήθους εκκλησιαστικός άνδρας δίδαξε στον τόπο μας εμπράκτως τη σώζουσα Ιερά Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Διακηρύσσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε το φωτεινό παράδειγμά του στή σταυροαναστάσιμη πορεία πρός τήν Άνω Ιερουσαλήμ και την απελευθέρωση της ημικατεχόμενης πατρίδας μας Κύπρου.
Αιωνία η μνήμη, αείμνηστε Αρχιεπίσκοπε Κύπρου Μακάριε!
Αιωνία η μνήμη, στήριγμα των ψυχών μας!
Αιωνία η μνήμη!
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου