Είναι πολύ κοντά μας ο Άγιος. Και πέρσι, παιδιά μου, με συγχωρείτε, που είχαν έρθει προσκυνηταί και όταν ανέβαιναν πάνω στα δωμάτια είδαν έναν καλόγηρο, έναν γέροντα, σαν τον π. Σεραφείμ, εισερχόμενοι μέσα.
Δεν ήταν όμως ο π. Σεραφείμ εδώ, απουσίαζε, είχε πάει με τα Άγια Λείψανα σ’ ένα χωριό εδώ κάτω να κάνουν αγιασμούς. Ο Άγιος Δαυΐδ ήταν και ευλογούσε ο Άγιος Γέροντας, καθώς ανέβαινε πάνω στα χαγιάτια, πάνω στις βεράντες.
Έρχεται μια γυναίκα και μου λέει:
– Πάτερ, είδα τον Άγιο.
– Που είναι ο Άγιος, παιδί μου; Πως ήταν ο Άγιος;
– Να, τον είδα εδώ πέρα, σαν έναν γέρο που έχετε εδώ πέρα, τον πάτερ Σεραφείμ.
Μέσ΄ τον κόσμο, παιδιά μου, μέσ’ τα πλήθη αυτά του κόσμου που έρχονται εδώ πέρα, είδαν, παιδιά μου, ότι είναι ο Άγιος. Και εσείς τι ήρθατε, δεν ήρθατε για τον Άγιο; Αν πιστεύετε πως είναι ζωντανός άγιος και κτήτορας του Μοναστηριού και νοικοκύρης, ο οποίος που είναι; Στο σπίτι του είναι.
Λοιπόν είναι ο Όσιος Δαυίδ που σας ευλογεί. Και προσευχηθήκανε και πήγε απάνω σε ένα δωμάτιο, παιδιά μου, και έγινε άφαντος ο Άγιος. Εμείς όμως τον είδαμε και κατέβηκε μ΄ ένα κεράκι και πήγε στην εκκλησία. Κλειδωμένη ήταν η εκκλησία.
Και πόσες φορές δεν τον βλέπουμε τον Άγιο! Ο Άγιος είναι ζωντανός!
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου