του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη (εφημ. Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου Βόλου) Ι.Μ. Δημητριάδος και Αλμυρού
Κυριακή προ της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί. Ακούσαμε την Ευαγγελική περικοπή, που ναι μεν είναι μικρή σε μέγεθος, σε έκταση, αλλά πλούσια και ανεκτίμητη στις πληροφορίες και τα νοήματα που μας προσφέρει.
Ο Κύριός μας, μας αναφέρει τον λόγο της δικής Του θυσίας διά εμάς, καθώς και τον τρόπο διεκπεραίωσης του σχεδίου της Θείας οικονομίας.
Όσον αφορά τον λόγο, μας πληροφορεί πως κανένας άλλος δεν έφτασε στον ουρανό, παρά μόνο ο Υιός του ανθρώπου, ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος ήλθε στον κόσμο με αυτό το σκοπό, να ταπεινωθεί και να μαρτυρήσει διά του Σταυρού, έτσι ώστε να ανυψώσει την ανθρώπινη ληφθείσα φύση στον ουράνιο Θεό πατέρα, καταργώντας μια για πάντα το αιώνιο σκοτάδι του Άδη, όπου εκεί δεν πήγαιναν μόνο οι άνθρωποι, οι εν αμαρτίες ζώντες, αλλά και οι δίκαιοι.
Προ της σεσαρκώσεως του Υιού Θεού Λόγου, εν ολίγοις, όλο το ανθρώπινο γένος ήταν καταδικασμένο στην αιώνια κόλαση.
Η διπλή φύση του Χριστού, όμως, ενωμένη σε μία υπόσταση, τράβηξε από το χέρι τον άνθρωπο, εισαγάγοντάς τον πάλι στον παράδεισο.
Όσο για τον τρόπο, είναι ένας και μοναδικός, η αγάπη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, μας λέγει: «Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ό Θεός εν αύτώ» (Α’ Ίωάν. δ’ 16).
Ήλθε, λοιπόν, στον κόσμο μόνο με αυτό το αιώνιο Θεοδίδακτο όπλο, και όχι για να κρίνει τον κόσμο, όπως πολλοί πιστεύουν και θεωρούν λανθασμένα, κάνοντας τον Θεό να φαντάζει ως ένας αδέκαστος, άσπλαχνος και τιμωρητικός κριτής.
Ο Χριστός, πάντα διέπεται από δικαιοσύνη, έχοντας όμως ξεκαθαρίσει το τι ζητά από εμάς, όπως όμως και πάντα είναι δίπλα μας, κοντά μας, έτσι ώστε να μας χαρίζει απλόχερα αναρίθμητες ευκαιρίες μετανοίας και να πιανόμαστε από Εκείνον όποτε εμείς το θελήσουμε.
Ποτέ δεν μας αποστρέφεται, εμείς, λόγω της πνευματικής μας τύφλωσης δεν Τον αντιλαμβανόμαστε και δεν Τον νιώθουμε κοντά μας, θεωρώντας, λανθασμένα, πως μας έχει γυρίσει την πλάτη.
Όλα αυτά μας τα αποδεικνύει με το σταυρικό Του θάνατο. Η τέλεια δήλωση αγάπης απέναντι σε εμάς που δεν την αξίζουμε, άνθρωποι σαν εμάς, μιας άλλης εποχής, Τον θανάτωσαν, αλλά Εκείνος ως γονέας υπομονετικός, μας περιμένει μέχρι και την έσχατη στιγμή, ως άλλοι άσωτοι υιοί, να επιστρέψουμε στην πατρική Του αγκαλιά και εστία.
Αδελφοί μου, σε δύο ημέρες θα υψωθεί σε όλους τους Ιερούς μας Ναούς, αυτό το τόσο τιμημένο σύμβολο σωτηρίας, ο Σταυρός.
Να κατανοήσουμε από σήμερα, λοιπόν, το μεγαλείο αυτής της εορτής και κοιτώντας τον, να αγαπήσουμε κι εμείς τους δικούς μας σταυρούς, που σίγουρα μεγαλύτεροι από τα μέτρα μας και τις αντοχές μας δεν θα είναι, κατανοώντας πως κανένας μας δεν αδικήθηκε τόσο ή περισσότερο από τον ίδιο τον Χριστό, τον πρώτο διδάξαντα της ταπεινώσεως, της ανιδιοτελούς αγάπης και της συγχωρητικότητος.
Μιμούμενοι, λοιπόν, τον Κύριο της άκρας ταπεινώσεως, να μην απελπιζόμαστε και να μην λιποψυχούμε, ατενίζοντας πάντα προς τον Γολγοθά και λαμβάνοντας δύναμη εξ’ ύψους.
Ο αποτρόπαιος θάνατος διά του σταυρού και τόσο ατιμωτικός διά την εποχή εκείνη, να είναι για εμάς σήμερα, το καύχημα της ζωής μας, διαβεβαιώνοντάς μας τα εξής: τον εξαγνισμό και τη λύτρωσή μας από την αμαρτία, την βεβαία μετά τον βιολογικό θάνατο πνευματική μας ανάσταση και την αιώνια παρουσία του Χριστού δίπλα μας, εις την άνω Ιερουσαλήμ της αιωνίου ζωής και βασιλείας.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου