Υπενθυμιση ελπίδας!

 

 

Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό, γνωρίζω ότι τα κυκλάμινα σε μια τοποθεσία με βράχους, θα βγουν κι εγώ βιάζομαι να τα προυπαντήσω!
Κάθομαι και τα θαυμάζω και είναι σαν να κάνω τον ίδιο διάλογο μαζί τους κάθε φορά!

Κυκλάμινο – κυκλάμινο στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς πού μίσχο και σαλεύεις ;
Μέσα στο βράχο σύναξα το γαίμα στάλα-στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα κι ήλιο μαζεύω τώρα!

Πόσο ολιγαρκές είναι το λουλουδάκι του βράχου! Η ζωή μπορεί να ανθίσει και να χωρέσει παντού! 

Δεν νοιάζεται για το μάτι του ανθρώπου· αν θα το δει, αν θα το θαυμάσει, αν θα εντυπωσιαστεί από την παρουσία του! Ανθίζει γιατί το καλεί η ίδια η ζωή, γιατί αυτός είναι ο προορισμός του σπόρου. Ταπεινό και σιωπηλό! Μια υπενθύμιση ελπίδας για ζωή!.......
Ένα χαμόγελο στην τραχύτητα της πέτρας!