Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται και η Χάρη του Θεού.

 

«Όταν Κάποιος ρίξει στο σκυλί μια πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να χυθεί σ αυτόν που την έριξε, ορμά και δαγκώνει την πέτρα.

Έτσι κάνουμε κι εμείς. Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο να μας πειράξει είτε με λόγο είτε με φέρσιμο κι εμείς αντί να τα βάζουμε με εκείνον που έριξε την πέτρα, δηλ. τον πειρασμό , δαγκώνουμε την πέτρα, δηλ. τον συνάνθρωπο, που χρησιμοποίησε ο μισόκαλος ως πέτρα.

Και ποιος ξέρει τάχα τι γέλιο κάνει ο πειρασμός και πως θα μας κοροϊδεύει, όταν τα βλέπει αυτά.

Εν ώρα πειρασμού εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή.

Ο πειρασμός ξέρετε τι Μάστορας είναι;

Τα ελάχιστα τα κάνει μεγάλα.

Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί πολέμους.

Ξέρει πολλές τέχνες και φέρει τον άνθρωπο σε αμφιβολία.

Γι αυτό έχουμε πολλά ναυάγια.

Η προστασία του Θεού αδυνατεί (εξασθενίζει) τον πειρασμό. Όταν έχετε πειρασμούς τότε κατέρχεται και η ΧΑΡΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Όταν δοκιμάζει κάποιος πειρασμούς , διαπιστώνει την αδυναμία του , ταπεινώνεται και ελκύει την χάριν του Θεού.

Να μην σας επηρεάζουν οι άνεμοι των πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτα. »

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ» ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ» ΜΗΤΡΟΣ ΗΓΑΠΗΜΕΝΟΥ

Πηγή:  Βήμα Ορθοδοξίας