Η πραότης κατανικά πάντοτε την σκληρότητα!

 

 

~ Κάποτε, ο παπά-Νικόλαος ο Πλανάς, επήγαινε στο Ναό της Αγίας Τριάδος, κοντά στον Κεραμεικό. 

Στο δρόμο του, συνάντησε ένα κάρο με το άλογο πεσμένο, από την αδυναμία, κάτω.

Ο αμαξηλάτης, άνθρωπος σκληρός, είχε αγριέψει και το χτυπούσε αλύπητα, ενώ εκείνο δεν μπορούσε να σηκωθή. Ταυτόχρονα, βλασφημούσε τα Θεία…

Ο παπά-Νικόλας τον επλησίασε και προσπάθησε να τον καθησυχάσει, λέγοντας:

«Το άλογο δεν έχει τίποτα και θα γίνει καλά! Εσύ όμως μην βλασφημάς το όνομα του Θεού…».

Ο αποθηριωμένος αμαξηλάτης έστρεψε τα κατακόκκινα από θυμό μάτια του στον σεβάσμιο και πραότατο ιερέα και του λέει:

«Δεν με ξεφορτώνεσαι, μην αρχίσω και διαβάσω και σένα;».

Ο ταπεινός παπά-Νικόλας, δεν απογοητεύθηκε, ούτε εθεώρησε τον εαυτόν του προσβεβλημένο. Επλησίασε το άλογο, το σταύρωσε, έκανε μία μικρή προσευχή και το χάϊδεψε. Αμέσως εκείνο, πετάχθηκε πάνω υγιέστατο!

Κατάπληκτος ο αμαξηλάτης αποφάσισε να αλλάξει ζωή!

Μάλιστα, νοιώθοντας ευγνωμοσύνη στον απλοϊκό παπά-Νικόλα, τον μετέφερε πάντοτε δωρεάν!!

Πηγή:   simeiakairwn.wordpress.com