Κάθε χρόνο ὅταν πλησιάζει ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἡ Ἐπέτειος τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, ὅλοι μας ἀἰσθανόμαστε, ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί ὡς Ἕλληνες, δέος ἱερό καί ἐσωτερικό πνευματικό συγκλονισμό.
Ὁ εὐαγγελισμός εἶναι πρόσκληση ἐλευθερίας. Τό έργο τῆς Θείας Οἰκονομίας γίνεται πραγματικότητα, ἡ ἐλευθερία του Θεοῦ στο πρόσωπο τῆς Παναγίας ἡ ὁποία εἶπε τό πολυπόθετο -Ναί- ὁ ἄνθρωπος δέχεται τό Θεῖο Κάλεσμα. Νᾷ γίνει ὁ Θεός ἄνθρωπος για νᾷ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός. Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Νᾷ γίνει ὁ ἄνθρωπος ὁ Θεός, για νᾷ υπάρξουμε ἐμεῖς αἰώνια μαζί Του σε μιᾷ σχέση συγλονιστική πού περνάει μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία. Όχι σαν θρησκεία καί καταδυνάστευση διότι ἡ Ὀρθοδοξία δεν εἶναι θρησκεία ἀλλά Ἐκκλησία δηλαδή ὁ δρόμος τῆς κατά χάριν θεώσεως του ἀνθρώπου μέσα ἀπό τῇ σχέση με τόν ίδιο τόν Θεό προσωπικά.
Δεν ήταν θέλημα ἀνδρός ἡ ἐνανθρώπιση, ἀλλά θεία ἐκδήλωση ἀγάπης πρός τήν κτίσῃ καί τήν ἀνθρώπότητα. Ἔρχεται ὁ Ἴδιος ὄντας Θεός για νᾷ γίνει καί πλήρης ἄνθρωπος, νᾷ προσλάβει ὅλη τήν ανθρώπινη φύσῃ καί τόν ἀνθρώπινο πόνο για νᾷ μας θεώσει καί νᾷ καταργήσει τόν θάνατο. Σε ἔνα δρόμο ἐλευθερίας καί ύπαρξης, όχι ηθικισμού, ἡ θρησκευτικῆς τυπολατρίας . Πώς παίρνουμε ἐμεῖς αὐτό τό μήνυμα; Μήπως γιορτάζουμε τις Ορθόδοξες γιορτές σαν μιᾷ πολιτιστική ἐκδήλωση; Μήπως ἐπιτέλους πρέπει νᾷ πάμε στην οὐσία τῶν πραγμάτων, ὅπως μας παραδόθηκε ἀπό τήν Ἀγία Γράφῃ καί τήν Ἱερά Παράδοση;Δηλαδή νᾷ ἐγκαταλείψουμε τό φαίνεσθαι καί νᾷ ἀγκαλιάσουμε τό «εἶναι»; Ἐρωτήματα πού θέλουν βιωματική ἀπάντηση.
Δυστυχῶς ζούμε σε μιᾷ ἐποχή πού κάποιοι στο ὄνομα μιᾶς πονηρής ἀγάπης καταδέχονται καί θεσμοθετοῦν τήν κοινωνική ἀδικία καί τήν καταπίεση τῶν φτωχών εὐγενῶν ἀδελφῶν του Χριστοῦ. Πού ἀποτελοῦν τό θρησκευτικό ἄλλοθι για νᾷ ξεθεμελιώνονται πατρίδες καί νᾷ θεμελιώνονται δεσποτείες καί τυρρανίες ἀντίχριστες στο ὄνομα τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης τούς, πού ἔχει γέύση πικρή, ξεθυμασμένη, άνοστη, ψεύτικη, προσβλητική για τήν ἀξία καί τό ὕψος του ἀνθρώπου, παραμόρφωση του Θεοῦ. Έκπτωση του Χριστοῦ σε ἔνα τέρας πού ἀπαιτεῖ ἀκύμαντη ἡσυχία καί φαρμακερό ύπνο στις ψυχές τῶν ἀνθρώπων για νᾷ κερδίζουν καί νᾷ ἐκμεταλλεύονται οἱ πονηροί καί οἱ ἀκάθαρτοι. Ἔνας Χριστός κομμένος καί ραμμένος στα μέτρα του ἐγωισμοῦ μας. Δεν εἶναι τέτοια ἡ παράδοση μας καί φυσικά δεν θα περάσουν τέτοιες ἀντιλήψεις.
Ἡ Παναγιά καί ὁ Χριστός μας θέλουν γεμάτους με ἀληθινή ἀγάπη, ζωντανούς, ἐγρήγορους, βαθείς, ταπεινούς καί όχι πονηρούς, πράους ἀλλά όχι κοιμισμένους, ζωντανούς καί όχι νεκρούς, πολεμικούς καί όχι ἡττοπαθεῖς, ἐνεργητικούς καί όχι παθητικούς, όρθιους καί όχι πεσμένους, θεολογούντες καί όχι φιλοσοφοῦντες, σπλαγχνικούς ἀλλά όχι ἀρρωστημένα συναισθηματικούς, οἰκουμενικούς ἀλλά όχι ισοπεδωτές, φιλόπατρεις ἀλλά όχι φαρισαϊκά προσκολλημένους στην ὑπεροχή μας, ἐλεήμονες στην πράξῃ καί όχι ἀγαπιστές ἀπό τόν καναπέ, ἀνθρώπους τῆς καρδιάς καί όχι τῆς κοιλιάς, με παρρησία καί όχι δειλία, με εὐγένεια καί όχι θράσος, με θυσία ἀλλά όχι δουλοπρέπεια.
Τέτοιες ἀρετές , τέτοιο ἦθος ἐίχα καί οἱ ἀγωνιστές τῆς Ἐπαναστάσεως.
Ἅς ἀποδεχτούμε ἀφενός τήν πρόσκληση ἁγιασμοῦ καί αἰωνιότητας, μακριά ἀπό τῇ δουλοπρέπεια στα πάθη πού μου κοβουν τόν δρόμο για τῇ σωτηρίᾳ τῆς ψυχῆς, ἀφετέρου τό παράδειγμα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς Ἐπαναστάσεως του 1821. Ὁ Κολοκοτρώνης, μετά τήν ἀπελευθέρωση, στην ὁμιλία του στην Πνύκα, ἀπό τό ίδιο βῆμα πού μιλούσε στην ἀρχαιότητα ὁ Δημοσθένης, ὁ Περικλῆς καί οἱ ἄλλοι σπουδαῖοι πρόγονοι, τούς εἶπε: «Ὅταν πιάσαμε τά ἄρματα πρῶτα ἐίπαμε ὑπέρ πίστεως καί μετά ὑπέρ πατρίδος».
Στην ἴδια ὁμιλία του συνέστησε στους Ἕλληνες «φρόνιμον ἐλευθερία».Ὁ Ἅγιος Παϊσιος ἔλεγε για τόν Μακρυγιάννη ὅτι ζούσε πνευματικές καταστάσεις. Λέει ὁ Ἅγιος «Ἄν γινόταν καλόγερος, πιστεύω ὅτι ἀπό τόν Άγιο Ἀντώνιο δέ θα εἶχε μεγάλη διαφορά. Τρεῖς χιλιάδες μετάνοιες έκανε καί εἶχε καί τραύματα καί πληγές. Άνοιγαν οἱ πληγές του, έβγαιναν τά ἔντερά του, ὅταν έκανε μετάνοιες, καί τά έβαζε μέσα. Τρεῖς δικές μου μετάνοιες κάνουν μία δική του.
Ἔβρεχε τό πάτωμα με τά δάκρυά του. Ἐμεῖς, ἄν ήμασταν στῇ θέση του, θα πηγαίναμε στο νοσοκομείο νᾷ μας ὑπηρετοῦν.
Aναφέρει ὁ Μακρυγιάννης….. «Δὲν βλέπετε ποῦ θέλουν νᾷ κάμουν τήν Ἑλλάδα παλιοψάθα; Βοηθεῖστε, διότι μᾶς παίρνουν, αὐτοί οἱ μισοέλληνες καί ἄθρησκοι, ὅ,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικὸν ἔχομεν. Φραγκεμένους μᾶς θέλουν τά τσογλάνια τοῦ τρισκατάρατου τοῦ Πάπα. Μήν ἀφήσετε, Ἅγιοοί μου αὐτά τά γκιντὶ πουλημένα κριγιάτα τῆς τυραγνίας νᾷ μασκαρέψουν καί νᾷ ἀφανίσουν τούς Ἕλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά ἀπό αὐτά πού καταδέχθηκεν ὁ Τοῦρκος ὡς τίμιος ἐχθρός μας».
Ἔνας δικός μου ἀγωνιστής μοῦ ἔφερε καί μοῦ διαβασεν ἕνα παλαιόν χαρτί, ποῦ ἔγραψεν ὁ κοντομερίτης μου Ἅγιος παπᾶς, ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Τόν ἐκρέμασαν εἰς ἕνα δέντρον Τοῦρκοι καί Ἑβραῖοι, διότι ἔτρεχεν ὁ εὐλογημένος παντοῦ καί ἐδίδασκεν Ἑλλάδα, Ὀρθοδοξία καί Γράμματα.
Ἔγραφεν ὁ μακάριος ἐκεῖνος ὅτι: «Ἔνας ἄνθρωπος νᾷ μὲ ὑβρίσει, νᾷ φονεύσει τόν πατέρα μου, τήν μητέρα μου, τόν ἀδελφόν μου καί ὕστερα τό μάτι νᾷ μοῦ βγάλει, ἔχω χρέος σὰν χριστιανός νᾷ τόν συγχωρήσω. Τό νᾷ ὑβρίσει τόν Χριστόν μου καί τήν Παναγία μου, δὲν θέλω νᾷ τόν βλέπω»
Παπαφλέσσας πρός Κολοκοτρώνη : "Ἡ σωτηρία τῆς πατρίδας εἶναι στα χέρια σου , θα ρθω καί ἐγώ σαν ἀπλός στρατιώτης φθάνει νᾷ σωθεί ἡ Ἑλλάδα μας". Κολοκοτρώνης : Ἐμεῖς θα λευτερώσουμε τήν πατρίδα με κεφάλι Τόν Χριστό καί όχι ἀνθρώπους! - Πήρανε Φῴς ἀπό τά καντήλια καί ἀνάψανε τά καργιοφίλια. ….
Ὁ Ιμπραήμ διατάζει νᾷ του φέρουν τό σῶμα του Παπαφλέσσα. Εἶναι ἀκέφαλο, καί τό τοποθετούν όρθιο σε ἔνα δέντρο. Ὅταν φέρνουν καί τό κεφάλι, ὁ Αἰγύπτιος στρατάρχης πλησιάζει καί τόν φιλά σε ένδειξη σεβασμοῦ λέγοντας: λέγοντας' ἄν οἱ Ἕλληνες ἐίχαν δέκα σαν αὐτόν, ἡ Ἐπανάσταση δέ θα έσβηνε ποτέ..Ὑπάρχει καί εἰκόνα του γεγονότος αὐτοῦ.
O κλῆρος στην ἐπανάσταση : Συνολικά 10 Πατριάρχες, 100 Ἀρχιερεῖς καί 6.000 κληρικοί προσφέρθηκαν θύματα ἐθελόθυτα ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας τοῦ Γένους.
Στις 16 Ιουνίου 1821 ἡ ἐφημερίδα «Γκαζέττ» τῆς Μασαχουσέτης πληροφορούσε τούς ἀναγνώστες τῆς ὅτι «...στο Μοριά ἔνοπλοι... με ἐπικεφαλής τόν ΚΛΗΡΟ ἐξεγέρθησαν ἐναντίον τῶν Τούρκων....». «ὁ Πατριάρχης καί ὁ ἀνώτερος Κλῆρος τῶν Ρωμιών ήταν ἐπικεφαλής του Ἔθνους τῶν Γραικών σ' αὐτή τήν Ἐπανάσταση, μαζί με τούς καλόγερους». Ὁ Κορσικανός Πρόξενος τῆς Ὁλλανδίας στην Αθήνα Domenico Origone λέει πώς «Οἱ Τοῦρκοι στην Αθήνα κάνουν τά πάντα για νᾷ συλλάβουν παπάδες, γιατί, ὅπως διαδίδεται, οἱ παπάδες εἶναι ἀρχηγοί τῶν ἐπαναστατῶν. Τά ματωμένα ῥάσα.
Οἱ παπάδες μας με αὐτούς πορευτήκαμε στους ἀγῶνες, με τήν Ἐκκλησία νᾷ κρατά τήν φλόγα τῆς πίστεως, τούς ἱερεῖς νᾷ μαρτυροῦν καί νᾷ κρατοῦν τά γράμματα στην πρώτη γραμμή , οἱ γυναῖκες νᾷ ἔχουν τήν Παναγία ὡς πρότυπο καί νᾷ ἀγωνίζονται για τήν ἐλευθερία. Πολλές φορές πραγματικά διαβάζουμε τήν ἱστορία του Ἔθνους καί νιώθουμε σαν νᾷ διαβάζουμε τήν ἱστορία ἄλλης χώρας, βλέποντας τήν πνευματική κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στις μέρες μας.
Κάθε πέρυσι καί καλύτερα, πού εἶναι αὐτή ἡ λεβεντιά τῶν Ἑλλήνων, πού εἶναι ἡ ἀνδρεία τῆς καρδιάς καί τούς πνεύματος; Τι σχέση έχουμε με τούς προγόνους μας ; με τι φρόνημα διαπαιδαγωγούμε τά παιδιά μας; Δυστυχῶς ξοδεψαμε τις ἀρετές στις τράπεζες καί τις κάναμε ἐξοχικά, καί μπάρμπεκιου. Οφείλουμε νᾷ διδαχτούμε καί νᾷ διδάξουμε τά παιδίᾳ μας τήν Ἱστορία, τούς Ἐθνομάρτυρες τῆς πατρίδος καί τούς Ἁγίους τῆς πίστεως. Τέτοιες εἰκόνες πρέπει νᾷ κοσμοῦν τά δωμάτια τῶν παιδιῶν μας. Μάθαμε τά παιδιά νᾷ εἶναι δουλοῖ τῆς τεχνολογίας, τῆς ἐξωτερικῆς ομορφιάς καί τῆς κοσμικῆς ζωῆς μέχρι τόν τάφο.
Δεν τούς ἐξηγήσαμε ὅτι ἡ τεχνολογία μπορεί νᾷ γίνει όπλο καταστροφῆς ἄν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά, ὅτι τήν ἐξωτερική ομορφιά με μιᾷ ἀρρώστια τῇ χανεις καί γίνεσαι ἀγνώριστος ἐνῶ ἡ κοσμική ζωή εἶναι ἡ ματαιότητα του ὑλικοῦ κόσμου ὡς κατάχρηση ἡδονῆς καί ἡ ἀνοησία του πνεύματος . Νᾷ πούμε στα παιδιά για τόν Ἐυαγγελισμό καί τήν ἐνανθρώπιση τῆς Ἀλήθειας πού γίνεται πρόσωπο , ἀπό ἐκεῖ ξεκινούν ὅλα .
Για νᾷ γίνει αὐτό τό παιδί πρέπει νᾷ ἔχει γονεῖς με κεφαλαίᾳ γράμματα πού δεν θα νοιάζονται μονο τι θα πει ὁ κόσμος καί πόσα πτυχία θα βαλουμε στο τοιχο για νᾷ καμαρώνουμε στην γειτονιές ἀλλά με τό τι θα πει ὁ Χριστός καί με πόσες ἀρετες θα στολίσουμε τις καρδιές τούς.
Δυστυχῶς ἀγαπητοί μου, ἀντί για πνεῦμα μεταφέρουμε οἰνόπνευμα…ἀντί για ζωή μοιράζουμε θάνατο….Δεν γιορτάζουμε σήμερα μόνο μιᾷ ἀπελευθερώσῃ, ἀλλά μιᾷ κατάκτηση πνεύματος καί ἐλεύθερης ἀλήθειας. Ὁ ἄνθρωπος δέχεται καί ὑποδέχεται τό μήνυμα ἀλλά ἀδυνατεῖ νᾷ τό φιλοξενήσει στην καρδιά του. . .
Νᾷ διδαχτούμε ἀπό τήν Ἱστορία, νᾷ βγούμε ἀπό τόν βούρκο καί νᾷ ἀναζητήσουμε ποιοί ἐίμαστε ὡς Ἐθνός καί ὡς ἀνθρώπινα ὄντα ἑνός ζῶντα Θεοῦ. Τό γεγονός πού δεσπόζει σήμερα εἶναι ὁ Εὐαγγελισμός καί κατόπιν ἦ Ἀπελευθέρωση του Ἔθνους. Ἄν δεν ήταν ἡ Παναγία μας νᾷ δεχτεί τήν ἐνανθρώπιση του Υἱοῦ καί Λόγου του Θεοῦ δεν ξέρουμε τι θα εἶχε συμβεί ……
Ἔχει ὅμως σήμερα ἡ Ἐθνική Ἐπανάσταση κάτι ζωντανὸ νᾷ μᾶς πῇ; Αὐτό εἶναι πού κυρίως μας ἐνδιαφέρει. Καί θεωρῶ πώς ἔχει.
Εἶναι αὐτό, πού καθιστᾶ ἐπίκαιρο καί σήμερα τό μήνυμα τῆς Ἐπανάστασης. Μοιάζει νᾷ μᾶς λέῃ πώς οἱ ἰδέες τῆς ἐλευθερίας καί τῆς τιμῆς, εἶναι πάνω ἀπό ὅλα μιᾷ ἀἴσθηση τῆς ψυχῆς, πού μπορεῖ εὔκολα νᾷ χαθεί, ὅταν τό μάτι τῆς ψυχῆς θολώσει.. Ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος πού ἀπειλεῖ τίς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων εἶναι νᾷ γίνουμε σκλάβοι ἐσωτερικά, πιστεύοντας πώς ἐίμαστε ἐλεύθεροι. Στὸ νᾷ μένουμε στὸν τύπο τοῦ ἑορτασμοῦ, ἐνῶ ἔχει χαθῇ ἡ οὐσία. Ποίᾳ εἶναι τελικά αὐτή ἡ οὐσία; Τιἀναζητούμε ;
Ὁ πραγματικός Ἐχθρός του Ἕλληνα δεν εἶναι ὁ Τοῦρκος, ὁ Ἀλβανός ἤ ὁ Βούλγαρος ἀλλά ὁ κακός του ἐαυτός. Ἄν θέλει κάποιος νᾷ μας διαλύσει, τό μόνο πού μπορεί νᾷ κάνει εἶναι νᾷ μας διχάσει καί κάτι τέτοιο δεν μπορούμε νᾷ τό ἐπιτρέψουμε.
Ἡ Ἐσωτερική μας διάλυση καί ἡ πνευματική μας σήψῃ εἶναι ἡ αὐτοκτονία μας καί αὐτό πρέπει νᾷ προσέξουμε καί δυστυχῶς τό ἀγνοούμε : Ὅταν έχουμε 300.000 θανάτους ἀπό ἐκτρώσεις, παιδιά στα ναρκωτικά, ἡ κατάθλιψη καί τά ψυχολογικά προβλήματα στο κόκκινο. Ὁ κακός μας ἐαυτός εἶναι ὁ χειρότερος ἐχθρός, ὅταν ἰδιαίτερα στις μέρες μας συνδυάζεται με μία ἄλλη νόσο πού εἶναι ἔνα μεῖγμα ἀπό ἀδιαφορία καί ἀναισθησία ἰδιαίτερα για τις ρίζες καί τήν παράδοση μας.
Τι χρειαζόμαστε λοιπόν ; ‘Ἐχουμε ἀνάγκη για ΝΕΑ Ἐθνική καί κυρίως πνευματική Παλιγγενεσία.Γιατί ; Γιατί βλέπουμε πού έχουμε φθάσει πνευματικά ὡς λαός. Πῶς φθάσαμε νᾷ μήν τιμοῦμε ὅπως πρέπει τῇ Σημαία μας ἤ νᾷ πολεμοῦμε τίς παρελάσεις καί νᾷ θέλουμε νᾷ βγάλουμε τις εἰκόνες; Ἤ πῶς συζητοῦμε γιὰ νᾷ παραχωρήσουμε στὰ Σκόπια τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μας ; Ἤ πῶς νᾷ δεχθοῦμε τήν ἀμνήστευση τῶν ἐγκληματιῶν «Τσάμηδων», προκειμένου δῆθεν ἡ Ἀλβανία νᾷ ἱκανοποιήσῃ τό Ἑλληνικὸ αἴτημα γιὰ τήν περισυλλογή τῶν ὀστῶν τῶν πολεμιστῶν τοῦ 1940-1941 ; Καί ἐάν τά δεχθοῦμε αὐτά, θὰ μποροῦμε νᾷ λεγόμαστε ἀπόγονοι τῶν ἡρώων ἐκείνων τοῦ 1821 ; Τί θὰ ποῦμε στῇ νέα γενιά ; Ὅταν θέλουμε νᾷ τά ξυλώσουμε ὅλα ; Ἡ Ἐπανάσταση ἄν δεν ξεκινάει ἀπό τήν ψυχή καί τήν καρδιά τότε δεν θα ἔχει ἀποτέλεσμα. Πρέπει νᾷ περάσουμε αὑτό τό μήνυμα.
Οφείλουμε νᾷ ομολογήσουμε ὅτι: Ὁ Κλῆρος εἶναι παρόν, θα πάμε ΌΠΟΥ μας θέσει ἡ μητέρα ἐκκλησία ὁπότε μας ζητηθεί διότι έχουμε ιερο χρέος καί χτυπάει ἡ καρδιά μας για αὐτό.. Δεν φοβόμαστε κανέναν, ἐίμαστε ἕτοιμοι νᾷ δώσουμε τῇ ζωή μας για τήν πίστη καί τήν πατρίδα . Εἶναι τό λιγότερο πού μπορούμε νᾷ κάνουμε.
Διότι ὁ θάνατος για τήν πίστη καί τήν πατρίδα δεν εἶναι κατάρα ἤ καταστροφή, ἀλλά εὐλογία καί γιορτή.Θα κλείσω ὅμως με μιᾷ φράσῃ ἑνός ἀγαπημένου του Χριστοῦ καί του Ἔθνους. «Τά πρωτεῖα στον Σταυρό καί αἰώνια δόξα στους σταυρωμένους για τήν πίστη καί για τό γένος μας» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Χρόνια πολλά, καλή συνέχεια σαρακοστής…..
π.Σπυρίδων Σκουτής -
Πηγή: euxh.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου