Παλαιά οι γονείς είχαν την αγωνία να πάει το παιδί τους στον γάμο αγνό και καθαρό.
Τώρα πλέον μιλάμε για το πόσες είναι οι σχέσεις που έχει κάνει πριν καταλήξει στον γάμο. Έχουμε φτάσει στο σημείο που το Ιερό Μυστήριο του γάμου έχει γίνει τυπικό και πλέον «ο καρπός κοιλίας» είναι παρανυφάκι.
Το δόγμα της εποχής είναι «Να κάνεις καλό γάμο με λεφτά , παιδάκια και όλα καλά». Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται να ρωτήσει ποια είναι η ποιότητα των σχέσεων του ζευγαριού και τι είναι αυτό που πραγματικά επιθυμούν οι νέοι σήμερα.
Για να μην πούμε για την «Γαμο-Βάπτιση» που γίνεται για να τσεκάρουν κάποιοι γονείς τα παιδιά στο θέμα της τεκνογονίας με την προτροπή «Άντε αφού έχετε σχέση και το πάτε για σοβαρά κάντε και ένα παιδί για να πάμε για διπλό Μυστήριο αλλιώς αν δεν μπορείτε να χωρίσετε». Τα έχουμε ακούσει και αυτά , δυστυχώς . . .
Πλέον είναι «νόμος» να «περάσεις» από την καρδιά και το κρεββάτι σου κάποιον αριθμό ατόμων για να καταλήξεις στον καλύτερο. Κάποτε παντρεύονταν στα 15, τώρα παντρεύονται στα 45, μπορεί και καθόλου. Από το ένα άκρο στο άλλο…
Σε λίγα χρόνια δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η ποιμαντική των σχέσεων διότι πολύ απλά οι νέοι θα δυσκολεύονται να σχετιστούν με άλλους, οπότε τι να τους πεις; Ρωτάμε τα παιδιά αν έχουν συνευρεθεί στο κρεβάτι, αλλά τους ρωτήσαμε ποτέ αν βρέθηκαν οι καρδιές και τα μυαλά τους; Αν εναρμονίζονται οι συμπεριφορές τους ; Αν έχουν κοινό όραμα και ουσία στη σχέση τους; Αν υπάρχει σεβασμός, υπομονή, ουσιαστική αγάπη, θυσία για τον άλλον;
Είμαστε τελικά αρνητές της πραγματικότητας. Εστιάζουμε σε λάθος πράγματα. Αντί να μιλήσουμε στα παιδιά για το φεγγάρι τους μιλάμε για το δάχτυλο που δείχνει το φεγγάρι. Μας ενδιαφέρει αν τα παιδιά έφαγαν σουβλάκι την Τετάρτη και την Παρασκευή αλλά αδιαφορούμε αν «τρώνε» τον άλλον με ύβρεις, bulling, κακή συμπεριφορά κλπ ή καταστρέφουν την ψυχή και το σώμα τους με διάφορες ουσίες.
Αντί να τους μάθουμε να αγαπάνε, να μοιράζονται και να έχουν όνειρα, τους μαλώνουμε για να τηρούν νόμους και κανόνες και στο τέλος ξεσπάνε.
Με απλά λόγια, έρχεται ένας μηχανικός στο χωράφι σου για να κάνετε τα σχέδια για την κατασκευή του σπιτιού σου και εσύ τον ρωτάς τι πόμολο να βάλεις στην πόρτα της κουζίνας ενώ δεν έχουν μπει καν τα θεμέλια. Εύχομαι να καταλαβαίνετε τι εννοώ…
Όταν έρχονται παιδιά και έχουν σχέση τους κάνω μια απλή αλλά ουσιαστική ερώτηση «Τι είδους σχέση έχετε παιδιά μου και πώς θέλετε να την περπατήσετε; Προς τον ουρανό ή προς τον γκρεμό;». Από εκεί μπαίνουν τα θεμέλια και μετά θα μιλήσουμε για τα υπόλοιπα…
Ας προσέξουμε λοιπόν που εστιάζουμε…
π. Σπυρίδων Σκουτής
Πηγή: euxh.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου