«Βρέθηκα στην δύσκολη θέση να μην μπορώ να βοηθήσω και να ηρεμήσω, την απελπισμένη αδερφή μου, μετά από την ένδειξη όγκου στην μαστογραφία που έκανε.» Με σεβασμό ζήτησα από αγαπητή μουφίλη την πολύτιμη κληρονομιά της, το κασκόλ του σεβαστού γέροντος Παϊσίου.
Κρατώντας το σφιχτάστην αγκαλιά μου, με χέρια τρεμάμενα, με έντονο χτυποκάρδι, έτρεξα και το εναπόθεσα στην αγκαλιάτης πασχούσης. Εκείνη με δάκρυα στα μάτια πήγε στο εικόνισμα και προσευχήθηκε. Της ευχήθηκαπεραστικά, και το επέστρεψα αμέσως στην φίλη μου.
Μετά από 45 μέρες η άρρωστη επανέλαβε την μαστογραφία. Το θαύμα είχε γίνει. Η μαστογραφία ήτανπεντακάθαρη. Ο όγκος είχε εξαφανιστεί. Μεγάλη η χάρη του γέροντος Παϊσίου Εγώ (ο ιερεύς) του έδειξαμερικές εικόνες Αγίων και φωτογραφίες συγχρόνων Γερόντων. Μόλις είδε τον γέροντα Παϊσιο, φώναξεσυγκινημένος: «Αυτός ήταν».
Ύστερα από λίγες ημέρες ξαναήρθε και μου ανέφερε ότι εκ των υστέρων ανακάλυψε στο τσεπάκι τουμπουφάν του, στον δεξιό βραχίονα (ακριβώς εκεί που τον έπιασε ο Γέροντας), δύο μικρές εικονίτσες,μια του Χριστού και μια του γέροντος Παϊσίου που τις είχε βάλει η μητέρα του κρυφά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου