Η μεγαλύτερη επανάσταση!

 

 

Ας πούμε ότι δεν θεράπευσε τον λεπρό.
Ας πούμε ότι δεν γέμισε με ψάρια τα δίχτυα των ψαράδων.
Ας πούμε ότι δεν έκανε το νερό κρασί.
Ας πούμε ότι δεν χάρισε το φως στον τυφλό.
Ας πούμε ότι δεν ανέστησε τον Λάζαρο.
Ας πούμε ότι δεν περπάτησε πάνω στο νερό.
Ας πούμε ακόμα, ότι τελικά δεν έκανε κανένα θαύμα.
Ας πούμε ότι δεν ήταν καν ο υιός του Θεού.
Ας πούμε ότι ήταν απλά ο Ιησούς, ο γιός της Μαρίας και του Ιωσήφ του ξυλουργού.
Χλευάστηκε γιατί είπε αλήθειες που δεν συμφέρει να ακουστούν.
Χτυπήθηκε γιατί δίδαξε αγάπη σε έναν κόσμο σκληρό και μάταιο.
Πόνεσε γιατί προδώθηκε από το πλάσμα του, που τόσο αγάπησε.
Μάτωσε γιατί ήταν άνθρωπος.
Σταυρώθηκε γιατί ήταν αληθινός. Πέθανε γιατί ήταν θνητός.
Αναστήθηκε, γιατί τελικά ήταν και Θεός!
Όλα τα μαρτύρια που πέρασε ηταν φρικιαστικά.
Ήταν ασήκωτα ακόμα και γιά έναν Θεό.
Κι όμως, εκείνος την ιδια στιγμή συγχωρούσε.
Ο Χριστός ήταν ο μεγαλύτερος επαναστάτης που περπάτησε πάνω σ' αυτή τη γη.

Δίδαξε έννοιες επαναστατικές.
Η Αγάπη είναι επανάσταση.
Πόσοι από εμάς αγαπάμε αληθινά, θυσιαστικά .....
Η συγχώρεση είναι επανάσταση.
Πόσο εύκολο αλήθεια μας είναι να συγχωρέσουμε το συνάνθρωπο που μας πείραξε και μας πλήγωσε ;
Η Αλήθεια είναι επανάσταση.
Πόσοι από εμάς αντέχουμε να ακούμε ή να λέμε αλήθειες...
Η Ανιδιοτέλεια είναι επανάσταση.
Πόσοι κάνουμε πράξεις, χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα...
Δεν τον αφήσαμε να ζήσει. Δεν ήμασταν άξιοι τελικά να τον πιστέψουμε !
Η μικροψυχία μας δεν άντεξε το μεγαλείο της αγάπης του !
Γιατί ήταν ο τέλειος εχθρός της πραγματικότητας !
Ίσως να τον πιστεύουμε μόνο, όσοι τον έχουμε αισθανθεί να περπατάει στους διαδρόμους και τους θαλάμους κλινικών, κάποιο βράδυ, ή και κάποια πολλά ατελείωτα βράδυα,
συντετριμένοι από τον πόνο και την αγωνία, ως προσκεκλημένος από τις προσευχές μας ......

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, Ελέησον και Σώσον ημάς ! Αμήν, γένοιτο !!!