Να προσεύχεσαι για τον ιερέα της ενορίας σου.

 

 

Μπορεί να σου μίλησε απότομα, να σε κοίταξε περίεργα, να συμπεριφέρθηκε απρεπώς. Μην ξεχνάς ότι και αυτός είναι άνθρωπος. Και αυτός λαβώθηκε από την αμαρτία και οι πληγές του μπορεί ακόμα να μην έχουν κλείσει.

Εάν μία φορά σε ενοχλεί ο πειρασμός, αυτόν τον ενοχλεί δέκα. Έχει και αυτός λογισμούς. Δεν είναι ένα ανθρωποειδές απάθειας. 

Και αυτός μπορεί να ξυπνήσει "ανάποδα", μπορεί και αυτός συναισθηματικά και ψυχολογικά να μην είμαι καλά κάποια στιγμή· μην ξεχνάς ότι ακούει πολλά, ότι συναναστρέφεται πολλούς ανθρώπους, ότι έχει και άλλες ευθύνες.

Η ψυχή του ξέρει τι περνά, όπως και εσύ ξέρεις για την δική σου. Αυτός όμως τις περισσότερες φορές δεν το δείχνει. Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να φανεί το δάκρυ του, οι αγωνίες του, ο προσωπικός του σταυρός.

Ξέρει ότι τον χρειάζεσαι και κάνε πέρα την προσωπική του δυστυχία. Μα κάποτε μπορεί να λυγίσει. Κάποτε μπορεί να αποκάμει. Άνθρωπος είναι με σάρκα και αίμα, με φως και σκοτάδι, με δυνάμεις και αδυναμίες.

Και αυτός λοιπόν δίνει την δική του μάχη καθημερινά. Και αυτός όπως και εσύ μπορεί να πέσει, να αστοχήσει, να αμαρτήσει.

Γι' αυτό να μην τον αποπαίρνεις, να τον συγχωρείς και το κυριότερο να προσεύχεσαι γι' αυτόν.

Να προσεύχεσαι για τον ιερέα της ενορίας σου, της πόλης σου. Να προσεύχεσαι για τον πνευματικό σου όπως κάνει και αυτός για σένα κι ας μην στο είπε ποτέ του.

«Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε, και ούτως αναπληρώσατε τον νόμον του Χριστού». Ναι, αυτό να κάνουμε. Να βαστάμε ο ένας του άλλου. Να συσταυρωνόμαστε μαζί του, με τον καθένα που περνά κάποια δοκιμασία. Δεν υπάρχει κάτι πιο χριστιανικό από αυτό.