του π. Ραφαήλ Μισιαούλη,Αρχιδιακόνου Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής
(Με αφορμή το 46ο ετήσιο Μνημόσυνό του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ')
Συμπληρώνονται φέτος 46 έτη από την εκδημία του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄, του πρώτου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενός από τις μεγαλύτερες ηγετικές φυσιογνωμίες της Κύπρου.
Πρότυπο συνειδητού εκκλησιαστικού ανδρός. Πρότυπο Εθνικού και χαρισματικού Ηγέτη. Πρότυπο χρέους και προσήλωσης προς την Εκκλησία και την Πατρίδα.
Μερικά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του
Σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, στο πρόσωπό του συνηπήρχε ένας συνδυασμός ιδιοτήτων, που φαίνονται ασύμβατες.
Ήταν μεγαλοπρεπής και ταυτόχρονα απλός. Απρόσιτος και συνάμα οικείος και φιλικός. Ασυμβίβαστος και ευέλικτος.
Στην κακία απαντούσε με καλωσύνη, στο μίσος με αγάπη, την έχθρα με συγγνώμη. Τον διέκρινε το πνεύμα της συγχωρητικότητας και της ανεξικακίας.
Ανάμεσα στα πολλά του χαρίσματα είναι και το χάρισμα του ιεραποστόλου.
Η ιεραποστολή είναι βασική εντολή του Θεανθρώπου Χριστού, ουσιώδες στοιχείο της Ορθόδοξης παραδόσεως.
Το ιεραποστολικό διακόνημα συνιστά θεμελιώδη πτυχή και γνώρισμα της Ορθόδοξης θεολογίας και εκκλησιολογίας.
Πολλοί οι στόχοι που έθετε ως Αρχιεπίσκοπος και μετέπειτα Πρόεδρος της Κύπρου όπως ο ευαγγελισμός πολλών εθνών και κυρίως της Μαύρης Ηπείρου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με την πράξη του αυτή αναδείχθηκε ένας πνευματικός πατέρας του έργου της εξωτερικής ιεραποστολής.
Στόχος του να ανακουφίσει πολλούς ανθρώπους σε θρησκευτικό, ανθρωπιστικό, μορφωτικό και φιλανθρωπικό επίπεδο.
Ο λόγος του Προφήτη Ιεζεκιήλ βρίσκει πλήρη απήχηση στο πρόσωπο του αειμνήστου: «Το απολωλός εκζητήσω και το πλανώμενον επιστρέψω και το συντετριμμένο καταδήσω και το εκλείπον ενισχύσω και το ισχυρόν φυλάξω και βοσκήσω αυτά μετά κρίματος».
Η επίδραση του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχου Μακαρίου στην Κένυα
Τον Μάρτιο του 1971 έφθασε στην Κένυα και τέλεσε ομαδικές βαπτίσεις πέντε χιλιάδων ιθαγενών στις ενορίες Καγκίρα και Κιχούτι στο Νιέρι.
Ίδρυσε την Ορθόδοξη Πατριαρχική Σχολή «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ ́», στην οποία, εκπαιδεύονται μέχρι σήμερα Αφρικανοί ιεροσπουδαστές για να υπηρετήσουν στις πιο πολλές χώρες της αφρικανικής ηπείρου.
Αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Ναϊρόμπι κ. Μακάριος «ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, έτσι όπως τον γνώρισα και άκουσα να μιλά με πάθος και αγάπη για την εξωτερική ιεραποστολή, ομολογώ ότι με ενέπνευσε, μου άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην πορεία της ζωής μου. Τόσο που τελικά μου έδωσε τη σκυτάλη της ιεραποστολής που οπωσδήποτε από τότε (Ιανουάριος 1977) ζω μια εμπειρία που δεν συγκρίνεται με τίποτε και που δεν έχει σύνορα».
Μεγάλη η απήχηση του αειμνήστου Μακαρίου σε διάφορες χώρες του κόσμου. Απέκτησε παγκόσμια φήμη και τεράστιο κύρος, συναναστρεφόμενος ως ίσος προς ίσον, στον κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από τη θέση που κατείχε.
Σε πολλά μέρη του κόσμου η Κύπρος έγινε γνωστή αποκλειστικά εξ αιτίας του Μακαρίου. Διακρίθηκε και στην άσκηση της φιλανθρωπίας ο Μακάριος.
Προερχόμενος και ο ίδιος από φτωχή οικογένεια, που αδυνατούσε να τον στείλει σε σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης, κατανοούσε τις ανάγκες των φτωχών.
Γι’ αυτό και συνέστησε φιλοπτώχους αδελφότητες σε κάθε ενορία, που εντόπιζαν τις ανάγκες αλλά και διοργάνωναν διάφορες εκδηλώσεις για συλλογή χρημάτων, στις οποίες παρευρισκόταν και ενίσχυε ο ίδιος.
Η απήχηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ' στη Ρωσία.
Το καθεστώς ευρισκόμενο σε αμηχανία αναγκάστηκε να ανοίξει ναούς και εκκλησιαστικά μουσεία.
Δόθηκαν οδηγίες να ανακαινιστεί η θεολογική σχολή Μόσχας και η ιερά Μονή Αγίου Σεργίου Ραντονέζ, η οποία φιλοξενούσε τη θεολογική σχολή.
Δόθηκαν προνόμια σε ιερείς να μπορούν να τελούν τις θείες λειτουργίες και να λειτουργούν σε ναούς που ήταν κλειστοί για δεκαετίες.
Οι κινηματογραφιστές είχαν οδηγίες να βιντεογράφουν και να παρουσιάζουν τον αρχιεπίσκοπο από το εγκόλπιο και πάνω για να μην αποκαλύπτεται στο ευρύ κοινό η ιδιότητα του ως Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κύπρου.
Αυτό ήταν αδύνατο να γίνει διότι υπήρχαν απευθείας μεταδόσεις οι οποίες ξεκάθαρα τον προέβαλαν ως πρόεδρο κράτους και Αρχιεπίσκοπο.
Το κράτος μετά την αποχώρηση του Μακαριωτάτου δεν απέσυρε τα προνόμια που είχε δώσει στην εκκλησία της Ρωσίας κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρωσία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Έτσι, το εκκλησιαστικό σεμινάριο και η θεολογική σχολή στη Μόσχα δεκάδες Ναοί και Μόνες συνέχισαν τη λειτουργία τους με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια σχετική πνευματική ελευθερία και αναγέννηση στους κόλπους της Εκκλησίας της Ρωσίας.
Όλα αυτά τα μαρτύρησαν δια ζώσης κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Θεολογική Σχολή οι καθηγητές του τότε φοιτητή και σήμερα Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαῖου, οι οποίοι τότε ήταν συνοδοί του Πατριάρχη Μόσχας και νεαροί φοιτητές στις θεολογικές σχολές.
Ένας εξ αυτών, ο κ. Νιλούποφ, υπήρξε και μεταφραστής, ο οποίος και μοιράστηκε με τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Ταμασού κ. Ησαῖα σημαντικές πληροφορίες για την ιεραποστολική δράση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη Ρωσία.
Σε κάθε πόλη και χωριό που πήγαινε άνοιγαν οι ναοί, οι οποίοι παρέμειναν σε λειτουργία και μετά την αποχώρηση του για τις ανάγκες των πιστών.
Πολλοί συμφωνούν ότι ο πρώτος αέρας ελευθερίας των ορθοδόξων πεποιθήσεων ξεκίνησε με την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη Ρωσία.
Αυτό συνέβηκε και σε χώρες της λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, όπου με την παρουσία του Αρχιεπισκόπου δημιουργήθηκαν ιεραποστολικά κέντρα και δεκάδες νέοι εμπνεύστηκαν στην ιεροσύνη δημιουργώντας τις πρώτες ορθόδοξες κοινότητες.
Χαρακτηριστική η μαρτυρία του Επισκόπου Άσσου κ. Τιμοθέου (βοηθού επισκόπου της Μητροπόλεως Μεξικού), ο οποίος μαρτυρεί ότι σε ηλικία 12 ετών βλέποντας τον Μακάριο στην τηλεόραση φύτρωσε μέσα του ο θαυμασμός και η αγάπη για την ορθοδοξία με αποτέλεσμα αργότερα στη ζωή του να βαπτιστεί, να γίνει κληρικός και σήμερα Επίσκοπος.
Με την επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στη Ρωσία αναβαθμίστηκε ο ρόλος του Πατριάρχη Μόσχας στη σοβιετική ένωση και έτσι από την εποχή εκείνη το Πατριαρχείο Μόσχας άρχισε να αναγεννάται από τις στάχτες του.
Ο Μακάριος υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές σύγχρονες διεθνείς προσωπικότητες, παγκόσμιας ακτινοβολίας.
«Ο Μακάριος ζει στην ψυχή όλων μας. Ζει στην θέλησή μας να πραγματοποιήσουμε την δική του θέληση. Δεύτε πονεμένοι αδελφοί να λάβετε θάρρος, δύναμη και πίστη. Ο Μακάριος υπήρξε η Κύπρος και η Κύπρος δεν πεθαίνει» (από τον επικήδειο λόγο κατά την κηδεία του Εθνάρχη Μακαρίου, του πρώην προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τσάτσου).
Διακηρύσσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε το φωτεινό παράδειγμά του και να ακολουθήσουμε πιστά ως Κυπριακός λαός, τις παρακαταθήκες που μας άφησε ανεκτίμητη κληρονομιά.
Φωτογραφικό υλικό: Άπαντα Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, τόμος Β’ 1955 – Απρίλιος 1957, σελ. 421 – 422.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου