του Σπύρου Συμεών
Ο άνθρωπος από Κτίσεως Κόσμου είχε ιδιαίτερη σχέση με τα ζώα.
Τα ζώα όπως και ο άνθρωπος αποτελούν κτίσματα του Θεού και μάλιστα όσο ο άνθρωπος ζούσε στους κόλπους του παραδείσου ζούσε αρμονικά με τα ζώα ενώ μπορούμε να διακρίνουμε ότι είχε άριστη επικοινωνία μαζί τους.
Η πτώση των πρωτοπλάστων δεν είχε μόνο μια ριζική αλλαγή στη σχέση ανθρώπου - Θεού, αλλά και του ανθρώπου με όλη την δημιουργία.
Έχοντας αμαυρώσει το κατ' εικόνα, και στερημένος τη θεία χάρη, ο άνθρωπος χάνει την επικοινωνία που είχε με την δημιουργία και κατ' επέκταση με τα ζώα.
Πλέον άλλα αρχίζουν και τον φοβούνται ενώ άλλα τα φοβάται ο ίδιος.
Δεν έπαψαν όμως ποτέ τα ζώα να αντιλαμβάνονται τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου και για αυτό πάντοτε αντιλαμβάνονται την αγιότητα που φέρει κάποιος και αυτό φαίνεται μέσα από τα συναξάρια των αγίων όπου ζώα και άγιοι φθάνουν ξανά μεταξύ τους σε προπτωτική επι-κοινωνία.
Ο άγιος Μόδεστος αποτελεί τον προστάτη των ζώων και ιδιαιτέρως των οικόσιτων.
Πάμπολα είναι τα θαύματα που αναφέρονται και αποδίδονται στον Άγιο ο οποίος έχει μια ιδιαίτερη αγάπη προς τα ζώα και μεσσιτεύει για αυτά τα υπέροχα πλάσματα με τα οποία μπορεί να χάθηκε και να αλλοιώθηκε η επικοινωνία τους με τον άνθρωπο αλλά είναι ότι μας έχει απομείνει από έναν χαμένο παράδεισο μιας και αυτά παρέμειναν πιστά στον λόγο δημιουργίας τους και υπηρετούν αλλά και συντροφεύουν τον άνθρωπο δοξολογώντας και υπηρετώντας το θέλημα του Θεού.
Μια από τις θαυμαστές επεμβάσεις του Αγίου Μοδέστου είναι κι αυτή, όταν μια γούρνα με νερό γέμισε με δηλητήριο φιδιού ίσως και από διαβολική ενέργεια.
Από αυτήν την γούρνα ήπιαν νερό τα βόδια ενός βοσκού και ξαφνικά το ένα μετά το άλλο άρχισαν να πέφτουν νεκρά κοντά στην γούρνα αυτή.
Ο βοσκός τους όταν το είδε αυτό απελπήστικε και κυριεύτηκε από θλίψη αντικρίζοντας τα ζώα του, τους πολίτιμους βοηθούς του να πέφτουν το ένα μετά το άλλο στο έδαφος.
Αμέσως μετά από το μυαλό του πέρασε η μορφή του Αγίου Μοδέστου και άρχισε σε αυτόν να προσεύχετε ικετευτικά ώστε να κάνει το θαύμα του. Και πράγματι ο άγιος Μόδεστος θεράπευσε τα άτυχα ζώα και τα επανέφερε ξανά στην ζωή.
Το θαυμαστό αυτό γεγονός αποτέλεσε και έναυσμα για αγιογράφους να το αποτυπώσουν εικονογραφικά και κάπως έτσι παίρνοντας ως πρότυπο πιθανόν κάποια παλιά εικόνα από την οποία ήταν δυσδιάκριτη η αναφορά του ονόματος του αγίου, φιλοτεχνήθηκε και μια φορητή εικόνα η οποία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο αλλά αναγράφει τον άγιο Μόδεστο ως άγιο Σπυρίδωνα μιας και ο αγιογράφος μπερδεύτηκε και την μίτρα την οποία φορά ο άγιος Μόδεστος στις επηρεασμενες από τον δυτικότροπο και αναγεννησιακό τρόπο εικόνες, του έμοιαζε με το ψάθινο σκουφάκι του αγίου Σπυρίδωνα κι έτσι εκ παραδρομής το απέδωσε στον Άγιο Σπυρίδωνα.
Αν προσέξει βέβαια κανείς θα αντιληφθεί πως και η μορφή του εικονιζόμενου αγίου είναι ολόιδια με τον τρόπο που συνήθως εικονίζεται ο άγιος Μόδεστος.
Το θαύμα αυτό με τα βόδια μνημονεύεται και στην ειδική ευχή του Αγίου Μοδέστου που διαβάζεται από τους ιερείς στα ζωάκια.
Ο Άγιος Μόδεστος τιμάται ιδιαίτερα σε μερικές περιοχές της Ελλάδος όπως στο Άγιο Όρος, στην Μακεδονία, στην Κρήτη αλλά και αλλού όπου ανήμερα της μνήμης του τελείται θεία λειτουργία στην οποία προσφέρονται κόλλυβα για τον άγιο τα οποία αφότου διαβαστούν από τους ιερείς τα παίρνουν οι κτηνοτρόφοι και οι κάθε είδους "ιδιοκτήτες" ζώων και τα μοιράζουν προς ευλογία του αγίου στα ζώα τους.
Ενώ παράλληλα διαβάζεται και αγιασμός όπου αναγιγνώσκονται οι ειδικές ευχές του αγίου Μοδέστου για τα ζώα.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου