Έχεις τα κότσια να δεις και να αναγνωρίσεις τα λάθη σου;

 

 

Αρχή της μετάνοιας και αρχικά μια πολύ μικρή αλλαγή είναι να μπορέσεις να δεις τα λάθη σου.

Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Ιδιαίτερα όταν είσαι γονιός, να δεις σε βάθος τα λάθη που έχεις κάνει με τα παιδιά σου. Θέλει κότσια, πνευματικά κότσια. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. 

Το επόμενο βήμα είναι να πάρεις αποφάσεις και η τελική πράξη είναι να θελήσεις να αλλάξεις. Όχι απλά με ένα συγγνώμη. Όχι με λόγια του αέρα. Να αλλάξεις πρώτα την καρδιά σου. Να προσανατολιστείς πλέον τελείως διαφορετικά. Ύστερα να πας σε πράξεις. Πράξεις γενναίας αλλαγής. 

Όχι για να αποδείξεις κάτι στα παιδιά σου ή στον Θεό. Να δεις κατάματα τον εαυτό σου. Του το χρωστάς. Να βγάλεις μια κραυγή : «Τα έκανα μαντάρα, δεν έχω πολύ χρόνο! Ας αλλάξω». Οι περισσότεροι γονείς νομίζουν ότι είναι οι καλύτεροι γονείς του κόσμου. Δεν δέχονται τίποτα για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Αν πας να πεις κάτι, γίνονται εχθροί διότι γκρεμίζεις το ψεύτικο είδωλο της τελειότητας που έχουν φτιάξει.

Όχι αδερφέ μου αγαπημένε . . .

Πνευματικός άνθρωπος, συνειδητοποιημένος γονιός, είναι αυτός που ξέρει πού βρίσκεται και πού πατάει, είναι αυτός που πάντα θα θέλει να διορθώνεται, να γίνεται καλύτερος, να βλέπει τα λάθη του στον εαυτό του και στα παιδιά του, θα θέλει να εξελίσσεται και να μην βουλιάζει στο ψέμα, την υποκρισία και σε ψεύτικα συννεφάκια τελειότητας.

Όλα αυτά θέλουν κότσια. Κότσια πνευματικά. Κότσια με μετανοημένη καρδιά.

Έχεις ;

π. Σπυρίδων Σκουτής