ΠΟΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!

 

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός ξενιτεμένου είναι ο πόθος για την πατρίδα του! Η νοσταλγία, η αγάπη, η προσμονή της επιστροφής! 

Η προσπάθεια να βρει, στην ξένη χώρα όπου βρίσκεται, ανθρώπους, μέρη, καταστάσεις, στοιχεία που θα τον συνδέσουν με την πατρίδα του!

Ξενιτεμένοι κι εμείς! Όλοι! Μακριά από την πατρίδα μας, από τον τόπο μας!

(Τι εννοείς πάτερ;;;;)

Ο άνθρωπος πλάστηκε για τον Παράδεισο. Αυτή είναι η μόνη αιώνια και αληθινή πατρίδα του. Ο Παράδεισος, η ζωή με τον Θεό!

Στα μάτια του Θεού, λοιπόν, είμαστε όλοι ξενιτεμένοι...

Αυτήν την φοβερή και τραγική ξενιτιά θυμάται σήμερα η Εκκλησία, μια ημέρα πριν ξεκινήσει η Μεγάλη Σαρακοστή, η πορεία προς το Πάσχα. Τι είχαμε και τι χάσαμε! Αθανασία, αγιότητα, Χάρη, δωρεές, ζωή ουράνια και θεϊκή! Κι όμως, ο άνθρωπος επέλεξε.... Και τώρα, βιώνουμε όλοι τις συνέπειες αυτής της απόφασης.... Δυστυχία, αμαρτία, πόνος, αρρώστιες, θάνατος.

Μια ημέρα πένθους, η σημερινή. Στοχασμού και αναλογισμού ... Κι ας την γλεντάει ο διάβολος, όσο πιο πανηγυρικά μπορεί! Με γλέντια, χορούς και ξεφαντώματα.

Ότι μπορεί για να μην θυμόμαστε! Να μην θυμόμαστε ότι δεν πλασθήκαμε για αυτά... Δεν είμαστε για τα εφήμερα! "Σήμερα γλεντάω και αύριο πεθαίνω και χάνομαι" Είμαι παιδί του Θεού του Υψίστου, πολίτης της Βασιλείας Του και εκεί είναι η πατρίδα μου!

Άραγε, έχουμε πόθο για εκείνη την πατρίδα, την ουράνια;; Μας λείπει;; Νιώθουμε ότι είμαστε ξένοι σε τούτο τον κόσμο;;

Η Εκκλησίες από σήμερα το βράδυ, ντύνονται στα πένθιμα. Όχι για τον "καημένο τον Χριστούλη"... Ο Χριστός είναι ο Νικητής! Ο Βασιλεύς της δόξης! Δεν πενθούμε για Εκείνον. Για εμάς πενθούμε...! Για εμάς είναι το μισοσκόταδο, τα πένθιμα άμφια, τα λυπητερά τροπάρια... Για εμάς και την πατρίδα, που χάσαμε!

Όμως! Να! Ανοίγει ο δρόμος της επιστροφής! Ξεκινά το ταξίδι της επιστροφής, στην πατρίδα! Και ο Χριστός μπροστάρης προχωρά πρώτος από εμάς!

"Ιδού αναβαίνω προς τον Πατέρα Μου... και συνανυψώ υμάς εις την Άνω Ιερουσαλήμ"

Ας αφήσουμε τους χορούς και τα γλέντια... Αυτά θα μείνουν εδώ. Μην μείνουμε κι εμείς εδώ, θαμμένοι!

Ας θυμηθούμε! Τον προορισμό μας! Την πατρίδα μας! Και ας αγωνιστούμε με πόθο να επιστρέψουμε! Και ο Χριστός θα μας αναμένει μπροστά στην θύρα του μνημείου Του, το βράδυ της Αναστάσεως, Νικητής, να μας πάρει μαζί Του!

Θυμήσου....!