Καλημέρα!

 

 

Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αναρωτήθηκα τι πρέπει να κάνω, πριν το ρολόι μου δείξει μεσάνυχτα.
Είναι δική μου η απόφαση να διαλέξω, με ποιόν τρόπο θα ξοδέψω τη μέρα μου .
Μπορώ να παραπονεθώ γιατί βρέχει, ή να ευχαριστήσω την βροχή γιατί καθαρίζει την ατμόσφαιρα.
Μπορώ να είμαι θλιμμένος επειδή δεν έχω χρήματα ή να νιώσω ευτυχισμένος, επειδή αποφάσισα να περιορίσω τις δαπάνες μου.
Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία μου, ή να ευγνωμονήσω το Θεό που είμαι ζωντανός.
Μπορώ να παραπονιέμαι ότι φταίνε οι γονείς μου για τη φτώχεια μου, ή να τους ευγνωμονώ που με έφεραν στον κόσμο.
Μπορώ να βαριέμαι όταν πρέπει να πάω να δουλέψω, ή να νιώθω ευλογημένος, που έχω μια δουλειά.

Μπορώ να δυσανασχετώ, επειδή πρέπει να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι μου ή να δοξάζω το Θεό, που έχω μία στέγη.
Μπορώ να στεναχωριέμαι, γιατί κάποιοι φίλοι μου με πλήγωσαν ή να είμαι γεμάτος χαρά, επειδή μπορώ να κάνω καινούργιες φιλίες.
Μπορώ να είμαι απογοητευμένος γιατί κάτι που ονειρεύτηκα δεν πραγματοποιήθηκε ή να είμαι ευτυχισμένος γιατί έχω τη δυνατότητα, να κάνω μια καινούργια αρχή.
Η μέρα είναι μπροστά μου και με περιμένει. Περιμένει να την προγραμματίσω, με τον τρόπο που θέλω εγώ.
Κι εγώ είμαι εδώ. Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει μορφή και σχήμα σ’ αυτό το υπέροχο έργο .
Γιατί … όλα εξαρτώνται μόνο από μένα.

«ΤΣΑΡΛΙ ΤΣΑΠΛΙΝ»