«Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν έχει σκοτούρες»

 

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Πρέπει να πασχίσετε να έχετε ειρήνη στα σπιτικά σας. Η ειρήνη ξεκινά μέσα από τον καθένα μας. Όταν έχουμε μέσα μας ειρήνη, τη διαχέουμε τριγύρω μας στους άλλους.

Μπορείτε και μόνοι σας να διαπιστώσετε ότι υπάρχουν πολύ λίγες ταπεινές και μειλίχιες ψυχές πάνω στη γη. Είναι όμως και αληθινά ευλογημένες! Δεν πρόκειται να παρεξηγηθούν αν τις προσβάλεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Με όποιο τρόπο κι αν τους φερθείς , είναι ήσυχες και ειρηνικές και θλίβονται πραγματικά για σένα, που περνάς τέτοιο πνευματικό βάσανο.

Δεν μπορεί να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο, παρεκτός κι αν υπάρχει εσωτερική ειρήνη στον καθένα από μας.

Όπως λέει ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, αν θέλουμε να έχουμε μέσα μας ειρήνη και να σώσουμε την ψυχή μας, πρέπει να κοιτάμε συνέχεια τον εαυτό μας βαθιά και να ρωτάμε: «Πού βρίσκομαι;». ΄

Όσο το κάνουμε αυτό θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην τήρηση των αισθήσεών μας, ιδιαίτερα των οφθαλμών μας, έτσι ώστε να λειτουργούν προς το πνευματικό μας όφελος. Δωρεές της Χάριτος δίνονται μονάχα σε εκείνους που εργάζονται γι’ αυτές δια της διαρκούς περιφρούρησης των ψυχών τους.

Πώς θα ξέρουμε ότι ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ή όχι; Αν είστε θλιμμένοι για οποιονδήποτε λόγο, αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε δοθεί στον Θεό , έστω κι αν εξωτερικά έτσι μπορεί να φαίνεται. Όποιος ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν έχει σκοτούρες. Όταν χρειάζεται κάτι, απλά προσεύχεται γι’ αυτό. 

Αν δεν του δίδεται αυτό που ζητά , επιχαίρει σαν να του δόθηκε. Μια ψυχή που έχει δοθεί στον Θεό δεν φοβάται τίποτα, ούτε καν τους ληστές, την αρρώστια ή τον θάνατο. Μια τέτοια ψυχή, μπροστά σε ό,τι κι αν συμβεί ,αναφωνεί: «Ήταν θέλημα Θεού».

Εδώ στη γη μας έχει δοθεί η ευκαιρία να κατανικήσουμε κάθε κακό με ειρήνη και ησυχία. Μπορούμε να έχουμε ειρήνη όταν ζούμε σε περιβάλλον ήσυχο και ειρηνικό, αλλά αυτού του είδους η ειρήνη δεν είναι σταθερή και μόνιμη∙ είναι η ειρήνη που κερδίζεται σε συνθήκες χαοτικές. 

Όταν μετακινείσαι από ήσυχα περιβάλλοντα σε χαοτικά, η διάθεσή σου αλλάζει ακαριαία και γίνεσαι ευερέθιστος – εντελώς αναπάντεχα σου επιτίθενται πονηροί λογισμοί και ο νους σου βουτάει στην κόλαση.

Αυτό είναι το τέλος της ειρήνης μας. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κύριος μας κατευθύνει μέσα από βάσανα και οδύνες: για να μπορούμε δι’ αυτών να αποκτήσουμε πραγματική ειρήνη. Άνευ Εκείνου δεν θα είχαμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε αυτά τα πράγματα.