Η οσία Μαρία η Αιγυπτία ως πρόκληση για υπέρβαση.

 

 

Υπάρχουν βίοι αγίων που, αν και μας φαίνονται υπερβολικοί, μας είναι, όμως, συμπαθείς. Ένας τέτοιος είναι ο βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Εκτός από την ημέρα της γιορτής της, την 1η Απριλίου, η Εκκλησία όρισε να τη θυμόμαστε και την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών.

Η Μ. Σαρακοστή είναι περίοδος μετανοίας. Η προβολή, κατά την περίοδο αυτή, της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, μας ενθαρρύνει στην αλλαγή της ζωής μας ο,τι και να έχουμε κάμει, όσο και να έχουμε απομακρυνθεί από το Θεό.

Βέβαια, ο τρόπος που δέχτηκε την κλήση για να πορευτεί στην έρημο του Ιορδάνη, αφήνοντας πίσω την γεμάτη από πορνικό πάθος ζωή της, ήταν δυναμικός και έκτακτος, γιατί, φαίνεται πως στο βάθος της καρδιάς της, ήθελε να μεταποιηθεί η πορνεία σε θεϊκό έρωτα, το χυδαίο σε ωραίο, το εφήμερο σε αιώνιο. 

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που «ετάζει καρδίας και νεφρούς», (Ψαλμ. 7,10), γνωρίζοντας τα βάθη των ανθρωπίνων καρδιών, τις σκέψεις και τις επιθυμίες μας, την κάλεσε στη ζωή που ήθελε και δεν το ήξερε. Γι’ αυτό ανταποκρίθηκε, πάλεψε, πόνεσε.

Διαπιστώνουμε κάποτε μια πνευματική ρουτίνα, χωρίς ουσιαστική αλλαγή, χωρίς πληρότητα χαράς, χωρίς ενδιαφέρον. Είναι κι αυτός ένας πειρασμός… Ποιος ήταν πάντα σε «πνευματική φόρμα»; Όμως η κατάσταση αυτή μπορεί να γίνει αιτία για ουσιαστικόν προβληματισμό: μήπως εμμένω στα πάθη και στις επιθυμίες, αρνούμενος να κάνω κάτι πιο «τολμηρό» που υπερβαίνει τα «θρησκευτικά μου καθήκοντα»; Στην πραγματικότητα, να πάω παραπέρα, να γευτώ άλλες χαρές κι άλλη γνώση Θεού;

Θα μπορούσε η Μαρία η Αιγυπτία ν’ αρνηθεί την κλήση γι’ αλλαγή ζωής, που σήμαινε «απαρνησάσθω εαυτόν». Θα μπορούσε να κάνει πως δεν καταλαβαίνει και να συνεχίζει να ζει όπως πριν. Άλλωστε, δεν θα ήταν όλα ρόδινα. Θα παλέψει στη μοναξιά της ερήμου με το κρύο το βράδυ και τη ζέστη της ημέρας, την απουσία της τροφής, το απαρηγόρητο της φύσης, τους λογισμούς της απόγνωσης, τη φαντασία των παθών.

Η όποια απόφαση γι’ αλλαγή ζωής, έστω και μικρή, χρειάζεται τόλμη, ανδρεία και εμπιστοσύνη στο Θεό των δυνάμεων και της αγάπης ότι δεν θα σ’ αφήσει μόνο. Άλλοτε κρυφά κι άλλοτε φανερά, θα είναι παρόν με τη χάρη Του να ενισχύει και να δυναμώνει στην όποια προσπάθεια, χωρίς, όμως, να παραβιάζει την ελευθερία σου.

Κάθε χρονιά που ο βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την Ε΄ Κυριακή της Μ. Σαρακοστής, προβάλλεται ως μια πρόκληση για σπάσιμο της πνευματικής μας μιζέριας και δυναμικό άνοιγμα στον κόσμο του Θεού, συγχρόνως γίνεται και πρόσκληση να Τον ακολουθήσουμε «αρνούμενοι τον εαυτό μας και σηκώνοντας το σταυρό μας», αποδεικνύοντας την αγάπη μας σ’ Αυτόν και εκφράζοντας την επιθυμία μας να ζήσουμε τη ζωή Του.

Έτσι, πλησιάζοντας την Μ. Εβδομάδα, προετοιμαζόμαστε να «συμπορευτούμε» με το Χριστό, να «συσταυροθούμε», προσδοκώντας και να «συναναστηθούμε».

π. Ανδρέας Αγαθοκλέους