Καλή Ανάσταση!

 

 

Απόψε ένας ληστής γίνεται Άγιος.
Κλέβει από το πουθενά Παράδεισο,
ενώ όλοι τον είχαν ξεγραμμένο.

Απόψε ένας «Άγιος» προδίδει και αυτοκτονεί. Πηγαίνει και κρεμιέται. 

Και ας ήταν τρία χρόνια μαζί με τον Χριστό.
Και ας έκανε ένα σωρό θαύματα.
Και είδε πράγματα και θάματα
δίπλα του να συμβαίνουν.

Απόψε ένας άλλος μαθητής, ντροπιάζεται. Ντροπιάζεται από ένα μικρό παιδί.
Από ένα μικρό κορίτσι…
«Σε ξέρω εσένα»…,
μόνο αυτό του είπε η μικρή.
Και αυτός, άντρας μεγάλος,
κρύβεται, φοβάται.

Αρνείται τον Θεό του. Και ακούει πετεινό.
Και βγαίνει έξω. Και κλαίει.
Κλαίει για την προδοσία του.
Και αλλάζει.  Μετανοεί.
Και είναι αυτός, που πάνω του,
μια Εκκλησία ολόκληρη οικοδομείται…

Απόψε μια Μάνα στέκεται δίπλα στο Σταυρό. Βουβά. Σιωπηλά. 

Και την καρδιά της την σκίζει «δίκοπο μαχαίρι».
Τώρα καταλαβαίνει…

Απόψε ένας Θεός σταυρώνεται.
Και από τον Σταυρό Του πάνω συγχωρεί. 

Συγχωρεί τους όσους Τον σταυρώνουν…

Αν δεν βιώσουμε την «Σταύρωση» δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε

 την αξία της «Αναστάσης» να το ξέρετε.

Καλή Ανάσταση