Δε πιστεύω πως η πείνα στην εποχή μας είναι τόσο υλική.. όσο συναισθηματική!

 

 

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να υποκρινόμαστε…

.Τα πράγματα είναι απλά, αλλά έχουμε μάθει να τα κάνουμε σύνθετα..να τα περιπλέκουμε .Τα τελευταία χρόνια ακόμη κι οι ανθρώπινες σχέσεις βιώνουν μια κρίση.

Αδυνατούν οι άνθρωποι να ανοίξουν την καρδιά τους στους συνανθρώπους τους, να νοιαστούν για τον πλησίον…

Και καταλήγουν να αγκαλιάζουν μια τηλεόραση ή ενα υπολογιστή !Ομως..το να μοιράζεσαι θετικά ή αρνητικά συναισθήματα και γεγονότα της ζωής σου με κάποιον άλλο, έχει πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα από το να βιώνεις μόνος το όποιο γεγονός .

.Γιατί..η χαρά όταν μοιράζεται…διπλασιάζεται…

Ενω..η μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη!!

Οι άνθρωποι φοβούνται να νιώσουν, επειδή φοβούνται να μοιραστούν.

Αν είχανε καταλάβει πως ο πόνος αντέχεται περισσότερο ,διαιρείται ,όταν υπάρχει κάποιος δίπλα σου να σου κρατάει το χέρι ..

Να σε αγκαλιάσει..και ότι η χαρά διπλασιάζεται ,πολλαπλασιάζεται ,αν τη νιώσεις και τη μοιραστείς μαζί με άλλους, τότε όλοι θα μοιράζονταν..πράγματα…αισθήματα…τα πάντα..

Μπορώ οχι απλά να ανήκω κάπου αλλά..να συμμετέχω…Μπορώ οχι απλά να νοιάζομαι,αλλά..να βοηθώ..Μπορώ οχι απλά να ονειρεύομαι αλλά..να κάνω οτι μπορώ για να υλοποιηθούν τα οράματά μου…Μπορώ οχι απλά να διδάσκω και κατηχώ,αλλά..το σπουδαιότερο..να »εμπνέω»‘ ..Μπορώ οχι απλά να δίνω..να προσφέρω αλλά..σύμφωνα με το παράδειγμα του Κυρίου μου να ..υπηρετώ….Μπορώ..οχι απλά να είμαι φιλική ..αλλά να είμαι φίλη σε κάποιον που με χρειάζεται…

Δε πιστεύω πως η πείνα στην εποχή μας είναι τόσο υλική..οσο συναισθηματική!

Πεινάμε για »αγάπη » κι όπως έλεγε ο Λέων Τολστόι : Όποιος ζει με την αγάπη, ζει με τον Θεό, γιατί ο Θεός είναι αγάπη.

Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην αγάπη!! Αραγε ..

«Τι άλλο έχουμε να δώσουμε που μας κοστίζει τόσο λίγο;

Τι άλλο είναι τόσο ανεξάντλητο; Τι άλλο αποφέρει τόσα οφέλη στο δότη και στο λήπτη; Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας δόθηκε και με τη σειρά μας πρέπει να προσφέρουμε».(Λεό Μπουσκάλια)

Τα παιδιά είναι η ένσαρκη ενθύμηση σε όλους μας για το πώς θα πρέπει να είμαστε. Όταν λέει ο Κύριος ότι πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, εννοεί την καθαρότητά τους..το ανυπόκριτο χαμόγελο…το άκακο κι απονήρευτο βλέμμα..την ανοιχτή καρδιά ..

Τα παιδιά πάντοτε παραμένουν σε μια κατάσταση θαύματος και προσδοκίας.

Ακούν με την καρδιά και την ψυχή τους,και το μυαλό τους ακολουθεί.

Ο κόσμος των παιδιών,είναι ο κόσμος του Θεού. Ένας κόσμος χωρίς μνησικακία, χωρίς έχθρες, χωρίς εμπάθεια, χωρίς φθόνο. Ένας κόσμος με απλότητα, με ανεξικακία, με δόσιμο, με ταπείνωση, με αγάπη.Ενας κόσμος υπέροχος που υμνεί την Αγάπη !!!!!