του Θεόδωρου Καλμούκου - Εθνικός Κήρυκας
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ. Γεώργιος μίλησε αποκλειστικά στον «Εθνικό Κήρυκα» με αφορμή την πεντηκοστή επέτειο από την εισβολή του Τούρκων στη Μεγαλόνησο.
Ο Μακαριότατος εξιστόρησε τα γεγονότα της εισβολής των Τούρκων και πώς τα βίωσε ως νεαρός χημικός τότε.
Σε ποιο μέρος ακριβώς βρισκόταν. Τι λέγει στους κυβερνώντες στην Κύπρο. Τι είπε για τις κυβερνήσεις της Ελλάδας γενικώς.
Τι είπε στην πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών που τον επισκέφθηκε πρόσφατα.
Καλεί σε συστράτευση τον Ελληνισμό όπου Γης «για να πούμε το δίκιο μας και να ελευθερώσουμε τον τόπο μας».
«Εθνικός Κήρυκας»: Ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό σας αυτές τις ημέρες καθώς συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο;
Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος: Είναι καταθλιπτικές οι σκέψεις οι οποίες μας διακατέχουν αυτές τις ημέρες και με πολλή λύπη στρέφουμε το βλέμμα μας πίσω σ’ εκείνες τις ημέρες που εισέβαλλε η Τουρκία στην Κύπρο, διατηρεί τα στρατεύματά της εδώ και πενήντα χρόνια και γίνεται μία συστηματική προσπάθεια να χαθούν όλα τα ίχνη και της χριστιανικής και της ελληνικής μας κληρονομιάς και ταυτότητας. Είναι κάτι το οποίο ζούμε συνεχώς ως ένα μαρτύριο με το να βλέπουμε καθημερινά να εκτουρκίζεται ο κατεχόμενος τόπος και να γίνεται προσπάθεια, δεν το κρύβουν πια, κατάληψης ολόκληρης της Κύπρου.
«Ε.Κ.»: Θυμάστε πού βρισκόσαστε εκείνη την ημέρα της εισβολής;
Βεβαίως το θυμάμαι πολύ καλά. Ήταν Σάββατο του Προφήτη Ηλία και ήμουν στην εκκλησία στο χωριό μου Αθηένου και παρακολουθούσαμε τη Θεία Λειτουργία όταν μπήκε έντρομη μία γυναίκα και είπε πως μπήκαν οι Τούρκοι.
«Ε.Κ.»: Ησασταν ιερωμένος;
Οχι, λαϊκός ήμουν, γιος παπά, κι ήμουν συνηθισμένος καθημερινά να πηγαίνω στις εκκλησίες. Είχα τελειώσει μάλιστα το πρώτο μου πτυχίο, ήμουν πτυχιούχος χημικός και εργαζόμουν ως χημικός τότε και το Σάββατο μεγάλη γιορτή του Προφήτη Ηλία πήγα στην εκκλησία.
Ηταν κάτι το αναμενόμενο βέβαια από την ημέρα του πραξικοπήματος, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου, όλοι το αντιλαμβανόμασταν γιατί και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος προειδοποιούσε ότι η Τουρκία καραδοκεί, θέλει αφορμή να εισβάλει και να κατακτήσει την Κύπρο.
Oι περισσότεροι τον πίστευαν αλλά έμεναν αδρανείς, οι λίγοι παρασύρθηκαν από τη χούντα των Αθηνών, από την ΕΟΚΑ Β’ έκαναν το κακό. Οσοι παρακολουθούσαμε και ξένους ραδιοσταθμούς τα βράδια ακούσαμε από το προηγούμενο βράδυ ότι ήδη τα πολεμικά πλοία είχαν φύγει από την Τουρκία και κατευθύνονταν προς την Κύπρο, ήταν κάτι το αναμενόμενο.
«Ε.Κ.»: Πώς αντιδράσατε όταν εκείνη η κυρία μπήκε στο ναό και πληροφόρησε ότι μπήκαν οι Τούρκοι; Τι συναισθήματα πέρασαν από την ύπαρξή σας;
Ανατριχιάζω και τώρα που το σκέφτομαι, αμέσως τρέξαμε να δούμε τι ανάγκες είχε ο τόπος.
Τρέξαμε στο τοπικό νοσοκομείο που ζητούσαν να δώσουμε αίμα και άλλοι να επιστρατευθούν.
Ηταν κάτι που έδρασε μάλλον ως κατάσταση ομόνοιας μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου τότε, μπήκε ο κοινός εχθρός και έπρεπε να παραμεριστούν τα εμφύλια πάθη.
«Ε.Κ.»: Το συνειδητοποιήσατε εκείνη την ημέρα μέσα στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία;
Το συνειδητοποιήσαμε, το βιώσαμε. Το ραδιόφωνο άρχισε να μεταδίδει εμβατήρια. Αρχίσαμε να ετοιμάζουμε καταφύγια για να αποφύγουμε τους βομβαρδισμούς, καταλαβαίναμε ότι η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη για μας.
Δεν είχαμε συλλάβει βέβαια στο μέγεθός του όλο το πρόβλημα, όλη την καταστροφή γι’ αυτό και όταν τέλειωσαν οι βομβαρδισμοί κάποιοι πρόσφυγες από τα μέρη της Κερύνειας ήλθαν να εγκατασταθούν στο χωριό μου.
Δεν υπολογίζαμε ότι θα συνεχιζόταν η εισβολή και θα έφτανε μέχρι του σημείου που έφτασε να καταληφθεί το 37% της Κύπρου. Υποψιαζόμασταν ότι θα έπαιρναν κάποιο μέρος και ότι θα διευθετείτο ώστε να έχουν οι Τούρκοι μία βάση εκεί.
Δεν είχαμε κατανοήσει τις επιδιώξεις των Τούρκων. Αναγκασθήκαμε να φύγουμε από το χωριό μας γιατί δεν ήξερε κανείς πού θα σταματούσαν οι Τούρκοι.
Φεύγοντας με ό,τι μέσον είχαμε, άλλοι πάνω σε τρακτέρ, άλλοι πάνω σε φορτηγά αυτοκίνητα όλο το χωριό, σε μας που είχαμε τελειώσει ένα Λύκειο, ένα σχολείο, έρχονταν στο μυαλό μας εικόνες της Μικρασιατικής καταστροφής, τότε που έφευγε ο κόσμος κυνηγημένος και δακρύζαμε και τώρα δακρύζω που σας ομιλώ αναλογιζόμενος το μέγεθος της καταστροφής που επήλθε.
«Ε.Κ.»: Μακαριότατε, κι από τότε πέρασε μισός αιώνας. Πόσο άλλαξε τη Μεγαλόνησο η παρουσία των Τούρκων;
Τα περισσότερα κατεχόμενα μέρη έχουν εκτουρκιστεί, 560 εκκλησίες μας καταστράφηκαν, οι περισσότερες αφέθηκαν στην ερήμωση, στο έλεος του χρόνου.
Κάπου 80 έγιναν τζαμιά, άλλες έγιναν στρατόπεδα, άλλες έγιναν οίκοι διασκέδασης και γίνεται προσπάθεια να χαθεί κάθε ίχνος που μιλά για την Ελληνικότητα και την Χριστιανικότητα της περιοχής.
Χτίζονται μεγάλα κτίρια, πολυκατοικίες, ουρανοξύστες, άλλαξε ο δημογραφικός χαρακτήρας, αφού έγινε το εθνικό ξεκαθάρισμα δεν αφέθηκαν οι κάτοικοι να μείνουν εκεί.
Επί πλέον γίνεται τα τελευταία χρόνια συστηματική προσπάθεια να αλλοιωθεί και ο δημογραφικός χαρακτήρας των ελεύθερων περιοχών με τους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες που μας διοχετεύει μόνιμα η Τουρκία από το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμβου κι από εκεί διοχετεύονται προς διάφορες περιοχές. Προσπάθησε να δημιουργήσει μία Πέμπτη φάλαγγα.
Εκτός από την οικονομική αφαίμαξη από τα επιδόματα που παίρνουν από την κυβέρνηση, εκτός από το ότι μπαίνουν στα σχολεία μας χωρίς να ξέρουν Ελληνικά, εκτός της κοινωνικής αναστάτωσης μαλώνουν κάθε λίγο μέσα στους δρόμους μας, έχουμε και το πρόβλημα πως σε κάποια σύρραξη ή ενέργεια των Τούρκων αυτοί θα προστεθούν με τους Τούρκους.
«Ε.Κ.»: Τι κάνουμε λάθος ως Ελληνισμός επί μισό αιώνα τώρα και εξακολουθεί η μισή Κύπρος να είναι αιχμάλωτη;
Πιστεύω ότι το κύριο είναι ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μιλώ για τον ελληνικό λαό, ούτε για την Εκκλησία της Ελλάδος που μας συμπαραστάθηκαν και μας συμπαραστέκονται, οι ελληνικές κυβερνήσεις μας είδαν ως βάρος στην επίλυση των άλλων τάχα ελληνοτουρκικών διαφορών.
Δεν μας είδαν ως τμήμα του Εθνους, μας είπαν ότι είμαστε μακριά, ακόμα και τώρα είναι αδιανόητο για μας τους Κυπρίους η Ελλάδα να κατέρχεται με την Τουρκία με κοινό ψηφοδέλτιο στον ΟΑΣΕ και να στηρίζουμε εμείς Τούρκο εκείνον μάλιστα ο οποίος είναι ο εφευρέτης του δόγματος της Γαλάζιας πατρίδας, αδιανόητο για μας, είναι σαν να μας ξεγράφει η ίδια η μητέρα πατρίδα, η κυβέρνηση.
Θεωρούν ότι είμαστε κάπως ξένοι και νομίζω ότι αν μας αφήσουν στο έλεός μας θα ζήσουν εκείνοι ειρηνικά, θα ζήσουν να απολαύσουν εν ηρεμία.
Το είπα και το λέγω πολλές φορές ότι η Κύπρος είναι το τελευταίο προπύργιο του Ελληνισμού.
Αν πέσει η Κύπρος θα αρχίσει η αποδόμηση ολόκληρης της Ελλάδας. Δεν θα αρχίσει ο Τούρκος με την Κύπρο, αλλά θα αρχίσει με το Αιγαίο, με τα νησιά, με τη Θράκη, με τη Μακεδονία, γι’ αυτό και απηύθυνα και στην τελευταία εγκύκλιο του Πάσχα στην ελληνική κυβέρνηση μια πραγματική έκκληση να ακούσουν τη φωνή μας όσο είναι ακόμα καιρός.
Αντέχουν μία τέτοια εγκατάλειψη της Κύπρου; Αντέχουν να τους αποδώσει η Ιστορία στο μέλλον ότι φάνηκαν ανεπαρκείς να προστατεύσουν ένα τμήμα του Εθνους;
Οι ελληνικές κυβερνήσεις μας είδαν ως ξένους, οι δικές μας κυβερνήσεις δεν προσπάθησαν όσο μπορούσαν να πείσουν τη μητέρα πατρίδα ότι όταν ο Κίμωνας τον 5ο προ Χριστού αιώνα ήλθε με τριήρεις και μας απάλλαξε από τους Πέρσες δεν ήμασταν μακρά, τώρα είμαστε μακράν;
Κι ακόμα δεν δώσαμε τη σημασία που έπρεπε στην αμυντική θωράκισή μας, τουλάχιστον να έχουμε μία αποτρεπτική δύναμη ώστε να ξέρει η Τουρκία πως αν επιχειρήσει να προχωρήσει θα βρει μεγάλο κόστος διότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε τα κατεχόμενά μας.
Εργαζόμαστε για την απελευθέρωση του τόπου μας. Μπήκαμε στην Ενωμένη Ευρώπη με χίλιες δυο θυσίες του λαού μας, αλλά δεν τη χρησιμοποιήσαμε αυτή την είσοδό μας στην Ευρώπη.
Ολοι οι Ευρωπαίοι έχουν κάποιες αρχές που μπορούν να διακινούνται ελεύθερα σ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Να εγκαθίστανται ελεύθερα όπου θέλουν και να αποκτούν περιουσία παντού.
Εμείς δεν μπορούμε αυτά να τα απολαμβάνουμε στην ίδια την πατρίδα μας; Δεν επιμείναμε σ’ αυτήν τη διεκδίκηση κι αφού μπήκαμε σε κάποιες διαπραγματεύσεις με σκοπό να βρούμε μία υποφερτή λύση δώσαμε το τέλειο άλλοθι και στους Ευρωπαίους συμμάχους μας, τους εταίρους, και μας λένε βρείτε τα μεταξύ σας και ό,τι βρείτε εμείς θα το υιοθετήσουμε. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε αυτά που απολαμβάνουν όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι που είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Ε.Κ.»: Αυτά τα λέτε στην κυβέρνηση της Κύπρου;
Βεβαίως τα λέμε.
«Ε.Κ.»: Πώς απαντούν;
Τα κατανοούν πλήρως και τα ασπάζονται. Φαίνονται ότι προσπαθούν μέσω της διπλωματίας να καλοπιάσουν ξένες κυβερνήσεις για το δίκιο μας.
Εκείνοι όμως σφυγμομετρούν τις δυνατότητες υποχώρησης. Χρειάζεται να αλλάξουν πολιτική.
«Ε.Κ.»: Θα συμφωνούσατε πως αν ήθελε η Αμερική το θέμα θα είχε λυθεί πολλά χρόνια πριν;
Ασφαλέστατα, και τώρα αν θέλει μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Η Αμερική όμως μετρά και τη γεωγραφική και τη στρατηγική θέση της Τουρκίας και τον πληθυσμό της που δέχεται τα εμπορεύματά της και συγκρίνοντας, αν θα προτιμήσει την Ελλάδα και την Κύπρο ή την Τουρκία, κλίνει προς την Τουρκία.
Κι η Τουρκία το καταλαβαίνει αυτό και προχωρά κοροϊδεύοντας και τη Ρωσία και την Αμερική και τα πάντα. Οταν με επισκέφθηκε η πρέσβειρα των Ηνωμένων Πολιτειών εξέφρασα το παράπονο διότι άλλα περιμέναμε από την αρχηγό του ελεύθερου κόσμου, και της είπα ποιους από τους συμμάχους σας δεν προδώσατε, τους Κούρδους, τους Ελληνες; Δεν μπορεί με αυτόν τον τρόπο να δίνετε σωστό παράδειγμα.
«Ε.Κ.»: Τώρα που επισκεφθήκατε την Καππαδοκία, τη Σηλυβρία και την Κωνσταντινούπολη αντιμετωπίσατε κανένα πρόβλημα από τους Τούρκους;
Οχι, πιστεύω ότι ήξεραν ποιοι ήμασταν, ότι μας παρακολουθούσαν, αλλά πήγαμε ως απλοί προσκυνητές.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου