Γέροντα, γιατί έχω αμέλεια;

 

 

– Γέροντα, γιατί ἔχω ἀμέλεια;

-Ἀ‐μέλεια; Γιατὶ σοῦ λείπει τὸ …μέλι! Δὲν ἔχεις, φαίνεται, γλυκαθῆ ἀπὸ τὰ πνευματικά.

-Γέροντα, μετὰ ἀπὸ μιὰ περίοδο ἀμελείας, βοηθάει νὰ ξεκινήσω σιγὰ‐σιγά; Τὴν μιὰ μέρα νὰ κάνω ἕνα κομποσχοίνι, τὴν ἄλλη δύο κ.λπ.;

-Νὰ ἔχης τὴν διάθεση νὰ ἀρχίσης καὶ νὰ βιάσης λίγο τὸν ἑαυτό σου, γιὰ νὰ βάλης μιὰ ἀρχή. Ἀκόμη καὶ κουρασμένος ἂν εἶναι κανείς, ἂν βιάση λίγο τὸν ἑαυτό του, περνάει ἡ κούραση καὶ νιώθει καλά. Αὐτὴ ἡ μικρὴ προσπάθεια ποὺ κάνει, ἔχει μεγάλη σημασία, γιατὶ ὁ Θεὸς τὴν διάθεση θέλει γιὰ νὰ ἐπέμβη· καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ θὰ μᾶς σώση, ἡ θεία ἐπέμβαση.

-Γέροντα, ἀκόμη καὶ ὅταν ἔχω χρόνο, δὲν ἔχω διάθεση νὰ κάνω πνευματικά.

-Ἔ, συμβαίνει καμμιὰ φορὰ αὐτὴ ἡ ἀνορεξία, ἀλλὰ χρειάζεται λίγη βία. Ὅταν κανεὶς εἶναι ἀδιάθετος, συνήθως δὲν ἔχει ὄρεξη γιὰ φαγητό, ἀλλὰ βιάζει τὸν ἑαυτό του καὶ τρώει. Ἔχει‐δὲν ἔχει ὄρεξη, τρώει κάτι ἐλαφρὺ στὴν ἀρχή, γιατὶ δὲν σηκώνει τὸ στομάχι του, καὶ ἔρχεται σιγὰ‐σιγὰ ἡ ὄρεξη. Ἂν δὲν φάη, πῶς θὰ στυλωθῆ; 

Ἔτσι κι ἐσύ, δὲν πρέπει νὰ ἀφήσης τὸν ἑαυτό σου ρέμπελο, γιατὶ θὰ καταστραφῆ. Νὰ τοῦ δώσης ἐλαφριὰ πνευματικὴ τροφή, ὥστε σιγὰ‐σιγὰ νὰ συνέλθη. Νὰ κάνης μιὰ προσπάθεια λίγο‐λίγο, γιὰ νὰ ἀρχίσης.

-Πράγματι, Γέροντα, ἡ δυσκολία μου εἶναι νὰ ἀρχίσω νὰ κάνω πνευματικά.

-Ναί, γιατὶ τὰ λάδια σου εἶναι παγωμένα. Νὰ κάνης λίγες μετάνοιες, λίγη μελέτη, λίγο κομποσχοίνι, γιὰ νὰ ζεσταθῆ ἡ καρδιά. Νὰ λές: «Θὰ κάνω μόνον πέντε μετάνοιες» Ἂν πάρη μπρὸς ἡ μηχανή, μετὰ δὲν θὰ μπορῆς νὰ τὴν σταματήσης· φρενάρισμα θὰ θέλη.

Από το βιβλίο: Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ ΣΤ’ «Περί Προσευχής»