«Μητερίτσα μ’…ακούς;»

 

Μητερίτσα μ’…. ακούς;….ρώταγε και ξαναρώταγε…η γιαγιά μου η Εύα στην προσευχή της την Παναγία…και εκείνη ευσπλαχνική μάνα, πάντα απαντούσε στις προσευχές της…

Σε κάθε της βήμα, σε κάθε της κίνηση, είχε την..επίκληση της βοήθειάς Της στα χείλη της…και μάλιστα Της μιλούσε, σα να ήταν δίπλα της και φυσικά στα Ποντιακά..

Όλα τα καταλάβαινε…για όλα είχε λύσεις η Μητερίτσα…και η γιαγιά μου, ήταν ευχαριστήμενη…

Μέσα από τις δυσκολίες που έζησε…είχε γεννήσει δώδεκα παιδιά…και είχε χάσει τα δέκα…είχε χάσει το σπίτι της, είχε χάσει την πατρίδα της…είχε χάσει τα αδέλφια της… τους συγγενείς της ..όμως ποτέ δεν έχασε την πίστη της και την αγάπη της στην Μητερίτσα…και αυτή η αγάπη της την κράταγε στην ζωή….

Μακάρι…να είχαμε λίγη από την απλή, καθαρή πίστη και την αγάπη της, στην Μητερίτσα, για τα πολύ μικρότερα και ασήμαντα προβλήματα που έχουμε…και να Την ρωτάμε κι εμείς…

Μητερίτσα, μ΄ ακούς;….